Kaili - Chongan

Dag 3

Vanmorgen om 7 uur op. Gek genoeg al vanaf 6 uur wakker ondanks dat ik om 22 uur ben gaan slapen en toch een nacht niet geslapen had. Wel goed geslapen op de harde Chinese matras. Om half 8 zat Duco al aan het ontbijt, die was nog vroeger wakker. Dit keer is het een goed hotel met goed ontbijt en hoeven we nog niet aan de noedelsoep. Meestal krijg ik de eerste dagen geen hap door mijn keel, maar dit keer heb ik eetlust. De rest komt tegen achten. We vertrekken om 9 uur richting Chongan. In Chongan checken we meteen in in ons volgende guesthouse. Dit guesthouse is een stuk eenvoudiger. Een douche boven het statoilet en tv en waterkoker op de kamer. Tegenover het hotel lopen we meteen de markt op. In het dorp is vanmiddag een festival. Er lopen al veel mensen met hoedjes op die bij hun minderheidsgroepering horen. Je ziet hier vooral de Miao. Zoals altijd is een markt weer leuk. De meest vreemde etenswaren en bijzondere mensen. Er lopen ook andere minderheden rond. In dit gebied is maar 15% Han chinees. Duco is lang met een kale kop en oude mensen en kinderen vinden hem heel interessant. Leuk om op die manier wat contact te krijgen. Af en toe worden er hele verhalen tegen me afgestoken in het Chinees. Vooral veel lachen en Nederlands blijven praten. Ze blijven dan proberen. Ook een plek tegen gekomen met allemaal mannen met kooitjes met een vogel. Die kunnen mooi zingen maar zie er niet erg bijzonder uit. Ook nog een straatje door gelopen waar medische behandelingen worden uitgevoerd. Een glazen potje, daar stop je een brandend kruid in en zet het op borst, rug of been. Dan wordt het vacuum gezogen tot bloeden aan toe. Ziet er akelig uit. Hetzelfde dan met injectiespuiten, zonder naald, in het gezicht. Wat er mee verholpen moet worden is niet heel duidelijk. We lunchen in het hotel. Zoals elke dag de komende weken Chinees eten. Ben al meteen weer gewend aan het eten met stokjes. Smaakt goed en we kunnen weer op pad. We lopen naar het festival terrein. Daar worden o.a. Waterbuffel gevechten gehouden. Duco en ik lopen er heen om even te kijken. De waterbuffels staan klaar met een nummer op hun zijkant. Er is veel bekijks. Vooral door mannen. Verderop in een soort kuil zijn later de gevechten. Het staat al helemaal vol en ik kan nog net tuddendoor de plas water in de kuil zien. Omdat het nogal onduidelijk is waneer het begint lopen we maar het festivalterrein op. Nu veel mensen in traditionele kleding van de Miao. Ook nog van een andere minderheidsgroepering. Er wordt gezongen, niet om aan te horen, en gedanst. Er zijn schiet- en ballengooi tenten. Maar ook zandbakken voor kleintjes om te spelen onder toezicht van ouders of oma’s. Want je ziet veel oma’s met kinderen op hun rug sjouwen. Verder ook van alles te eten. Vooral veel hondenvlees. Is een specialiteit bij festivals. Niet heel aantrekkelijk en ruikt ook niet lekker. Om half 5 lopen we toch nog even naar de waterbuffels. Ik zie niks door de mensen, maar kan een beetje meekijken via het scherm van Duco’s camera. En ineens is het dan afgelopen. De horde met, voornamelijk mannen, verlaat het terrein. Wij worden meegevoerd. Een enorme drukte. We ontmoeten de rest op de afgesproken verzamelplek. Daar komt dan uiteindelijk ook de winnende waterbuffel met een soort lint naartoe. Enigszins gehavend door het gevecht. Moe maar voldaan terug naar het hotel. Het is een enorme drukte met mensen, auto’s en brommers. We hebben een koele droge dag gehad. Begonnen in een jas maar later was het warm genoeg zonder. Nu even uitrusten op de kamer en om 19 uur eten. Dan horen we van Jason hoe morgen eruit ziet. Volgens mij weer een festival van de Miao maar in een andere plaats. Daarna nog een nacht in hetzelfde guesthouse. Er zijn wat aanpassingen in de reis zodat we op de juiste dagen in bepaalde plaatsen zijn i.v.m festivals. Alles is goed geregeld. Heel relaxed met zo’n klein clubje en een goede gids.