Zhenfeng - Xingyi

Dag 19

Vanmorgen op de kamer ontbeten. Een broodje met yoghurt. Duco, Wim en Jason zijn wel om noedelsoep. Niet zo goed geslapen vannacht. Wel een goed bed maar de verkoudheid en het gesnotter zorgde voor een onrustige nacht. 

In de lift spreek ik Wim. De man van Wiljo heeft gisteren met de KLM contact gehad over onze tickets. Als het goed is hebben we nieuwe e-ticket nummers. Er is 1 groep van vijf en 1 van 2. Inge en Arie zitten in een andere groep. Vreemd is het wel. Omdat mijn WiFi gisteren niet werkte wist ik dit nog niet. Jason gaat ook nog ee; keer bellen met China Southern om te horen of het nu goed is. Even een extra check. 

We vertrekken om 9 uur. We gaan eerst naar een dorpje van de Buyi. Voorheen werden de huizen van hele grote stenen gemaakt. De grond in dit gebied is vooral rotsen. Het is ook lastig om groente te verbouwen. Nu is alleen de onderste laag van rotsblokken. Daar boven gewoon cement. Het is geen bijzonder dorp. We horen een hoop geklop uit een huis koemen. Daar staan een aantal automatische weefgetouwen en die maken een klere herrie. De mensen binnen hebben geen enkele gehoorbescherming. Wij staan maar een paar minuten binnen en vinden het lawaai behoorlijk heftig. Als ik naar een huis sta te kijken waar indigo stof buiten hangt wordt er gewenkt. We mogen naar binnen. Er staat een weefgetouw wat in gebruik is voor ren gerukte stof. Verder is het een enorme rotzooi. Bedden, pannen, stoelen, etc. Er wordt gewoond maar ik vraag me af hoe. We zien een paar Buyi vrouwen in traditionele kleding. Verder is er niet zoveel te beleven. 

Inmiddels is het half 12. Onze volgende bestemming is de Marling River Gorge. Daar zijn bij de ingang allemaal eettentjes. Het is simpel maar dat is goed genoeg. Duco en ik delen een portie fried rice en een portie dumplings. Smaakt prima. 

Dan gaan we het park in. N een stukje lopen komen we bij een lift. Handig om naar beneden te komen. En natuurlijk later weer omhoog. Er is een heel wandelpad met uitkijkpunten. Er zijn wat watervallen en je kijkt de kloof in. Mooi maar ik vind het niet bijzonder. Het is wel lekker om een stuk te lopen. Ook weer op en neer door de vele trappen. Er zijn ook veel scholieren. Ik denk ik uitstapje van de school. Die roepen allemaal: Where do you come from? Welcome in China. Can I take your picture? Sommige praten wat meer Engels. De mode voor jonge meiden is duidelijk ronde brilmonturen. Staat ze goed. in ieder geval staan we weer vaak op de foto. Iedereen hier heeft een mobieltje. Dus er kunnen altijd foto’s gemaakt worden. we krijgen ook ineens snoepjes en lollies. 

Ons hotel is nog ca 45 minuten rijden. Het is in een grote stad. Het is een mooie comfortabele kamer. Wel lekker voor de laatste 2 nachten in China. Een enorm grote douche en een toilet in de badkamer met een glazen deur. En niet te vergeten een niet te harde matras. 

Om 18:30 lopen we naar het restaurant. Waar Jason wil eten kan niet omdat er een groot feest is. Jason heeft wat geregeld bij een andere plek. Hij gaat altijd van te voren de gerechten uitzoeken en laat weten hoe vaak we komen. Toen de eigenaresse hoorde dat ze moest gaan koken voor westerlingen gaf ze aan dat wij het volgende nodig hadden: kommetje, stokjes, bordje, lepel en vork. Alleen de vorken had ze niet. Normaal krijg je aleen een kommetje en stokjes. Er moeten dan altijd voor een aantal mensen lepels geregeld worden. De thee wordt uit hele dunne plastic bekertjes gedronken. Soms zitten de kommetjes samen met een klein kommetje verpakt in plastic. Volgens mij leveren ze dan ergens de vuile vaat in en als het schoon is wordt het in pakketjes weer afgeleverd. Na bijna 3 weken twee keer per dag rijst wordt er nu ook wel gesproken over wat we in Nederland gaan eten. In deze provincie is het alleen maar Chinees eten. Per regio wel weer wat andere gerechten. In Kaili, best een grote stad, is niet eens een McDonalds verteld Jason. Er is een Pizza Hut en een Kentucky fried chicken. De Chinezen vinden hun eigen eten gewoon lekkerder. 

Na het eten nog even met z’n allen naar de supermarkt. Een aantal wil op de kamer ontbijten met broodjes. Maar brood wat niet zoet is is lastig te vinden. Ik koop Chinese snoepjes voor op het werk. Er is nog een traditie om iets mee te nemen voor bij de koffie op het werk. In dit hotel kunnen we morgen ook een simpel westers ontbijt krijgen met toast, jam, ei, etc. 

Morgen vertrekken we naar Wanfenglin (Ten Thousand Peak forest) en bezoeken we Buyi dorpjes. De weersvoorspelling is ook wat regen. Dus duimen maar dat het voornamelijk droog is.