St. Petersburg - Amsterdam

Dag 14
Vandaag dan de laatste dag in St. Petersburg. Of eigenlijk halve dag. Weer slecht geslapen maar toch op pad. Als ik naar buiten kijk heeft het geregend. Het is dan ook een stukje koeler dan de afgelopen dagen. In het boek van het hotel staat dat je de kamer ook kan verlengen per uur. Ik probeer dat zodat we niet om 12 uur al terug in het hotel hoeven te zijn maar pas om 13 uur. De mevrouw aan de receptie spreekt geen Engels. Ik krijg een tablet onder mijn neus geduwd zodat ik kan opschrijven wat mijn vraag is. Maar dat werkt niet goed. Dan moet ik mijn vraag inspreken zodat het vertaald wordt in het Russisch. Het is een beetje vaag of ze me begrepen heeft dus ik geef het op.
Later waag ik nog een poging met Harma. Maar die snapt mij niet. Dit komt wel vaker voor dat Harma niet snapt wat iemand wil. Vragen we of de bus ons kan afzetten in het centrum ipv het hotel omdat we wat willen gaan eten. Geeft ze aan de chauffeur door dat we naar de supermarkt willen. Worden we bijna buiten het centrum afgezet ;-) Maar goed. Ik krijg te horen dat de check-out niet met een uur verlengd kan worden maar dat zolang het kamermeisje niet komt ik in de kamer kan blijven. Heb ik niks aan. Ik wil weten of ik later terug kan komen. Ik geef het op.
Bij het ontbijt nemen we alvast afscheid van 2 echtparen die een paar dagen langer in St. Petersburg blijven. Pm 9 uur vertrekken Annie, Philippe en ik richting de metro. Het is inmiddels weer droog. We gaan naar de Peter en Paul Cathedral. De metro stopt daar vlakbij. De kathedraal gaat om 10 uur open. Als we uiterlijk 11 uur weer terug gaan zijn we op tijd om nog even snel te douchen en omkleden voor check-out om 12 uur.
Vlak voor 10 uur verzamelen de grote groepen toeristen zich al voor de deur van de kathedraal. Allemaal met een oortje in zodat ze hun gids kunnen horen. Annie en ik gaan alvast in de rij staan. Philippe loopt terug naar de ingang om de kaartjes te kopen. Onze voeten willen bijna niet meer van het vele lopen van de afgelopen dagen. Later blijkt dat er naast de ingang van de kathedraal ook een ticket office is.
Mooi of deze kathedraal ook van binnen te kunnen zien. Het is weer veel goud wat blinkt. Maar toch weer anders dan de anderen die we hebben gezien. Binnen zijn allemaal graven van vast hele belangrijke mensen.
Alles loopt op rolletjes en we hebben ruim op tijd alles gezien wat we wilde. Kunnen dus op ons gemakje terug naar het metrostation. Het is weer een flinke afdaling om bij de metro te komen. De stations zijn hier vreselijk diep. Hele lange, snelle roltrappen. En ook erg warm. Als je toch elke dag met deze hitte moet gaan werken moet je gewoon op het werk weer omkleden. Opvallend is ook dat heel veel russen mobiele telefoons, tablets en e-readers hebben waar ze druk mee in de weer zijn. Meer dan ik zie in de Amsterdamse metro. Dit was dan onze laatste rit met de metro.
Onderweg naar het hotel komen we Marijke en Pierre nog tegen. Die zijn uitgecheckt en gaan in een parkje zitten. We vertrekken pas om 14 uur uit het hotel naar de luchthaven.
Wij zijn om 11.20 alweer in het hotel en hebben dus ruim de tijd voor een douche en om ons om te kleden. Want inmiddels loopt het zweet alweer in straaltjes over onze rug.
Als we om 12 uur uitchecken vragen we of we de bagage kunnen opslaan (tegen betaling) maar dat kan ineens niet. Gelukkig komt Saskia eraan en heeft zij de sleutel van de kamer van Gideon en Marjo. Daar kunnen we onze bagage stallen. Helaas zijn Gideon en Marjo op pad en kunnen we geen afscheid meer van ze nemen. Zij gaan nog 3 dagen naar Moscow. De rest heeft ze nog wel gezien omdat ze met z'n allen koffie en taart zijn gaan eten op de Nevsky Prospekt. Maar ja, toen hadden wij inmiddels al andere plannen gemaakt.
Om de tijd te doden gaan we naar de Subway om te lunchen. De broodjes spreken me allemaal niet aan. Ik besluit een stuk cake te nemen. Tot mijn grote verbazing krijg ik een stuk met slagroom en vanille ijs erbij. Calorieën bom. Deze Subway was toch wat anders dan in Amsterdam geloof ik. In ieder geval zitten we in de schaduw en op een rustig plekje. Vooral niet teveel inspanning leveren zodat we niet al te bezweet onze reis naar Nederland beginnen.
Tegen 13.30 zijn we weer in het hotel. Daar zit al een groot deel van de groep te wachten. We halen de tassen op van de 5e etage en wachten geduldig op de bus. Harma vraagt of ik nog lekker tot 13 uur op de kamer heb kunnen zitten. Maakt wel weer duidelijk dat ze mijn verzoek niet had begrepen.

Onderweg naar de luchtgaven stopt de bus nog bij een monument voor de overwinning op de Duitsers. Harma verteld dat je dat moet doen als je de stad verlaat. De bus stopt op de rotonde rondom het monument en we mogen even uitstappen om een foto te maken.
We zijn mooi op tijd op Poelkovo, de luchthaven van Sint Petersburg. Onze vlucht staat nog niet aangegeven op het bord de we moeten nog even wachten. Als na die na 15 minuten op het bord verschijnt weten we naar welke balie we moeten om in te checken. Allereerst controle van al onze bagage. Ik wordt ook gefouilleerd. Op naar het volgende. Ook al staat er nog niet "check in started" ga ik toch maar in de rij staan bij de Lufthansa balie. De anderen hebben geloof ik nog wat overtuigingskracht nodig. Maar het was wel een goede zet. Want de rij wordt al snel veel langer en ze waren gewoon al aan het inchecken. Voor ons een hele horde Italianen. Verder gaat het voorspoedig en begint de rij van controles.
Zonder de bagage met boardingpass eerst paspoort controle door een dame. Ik vind het al vreemd dat we langs een simpel bureautje moeten lopen. Maar eenmaal door de deur blijkt dat de echte controle nog moet komen. Allemaal rijen, soort stoplichten en een hoge balie dat je vooral niet kan zien wat ze allemaal doen.
Na deze "echte" paspoortcontrole naar het volgende. Nu moet weer de handbagage gecontroleerd worden. Computers/iPads moeten uit de tas. En dan eindelijk zijn we door alle controles heen.
Bij de taxfree kan ik gelukkig mijn laatste roebels nog kwijt. Dat is soms wel anders. Met behulp van de Belgen, die mij euro's betalen, kom ik van mijn roebels af. Philippe koopt een fles wodka die later in München in de aanbieding goedkoper blijkt te zijn ;-) We drinken nog wat en dan is het tijd om te boarden. De vlucht duurt ca. 3 uur. Ik heb een plaats aan het gangpad met mega veel beenruimte. Een stukje verderop zit Albert helemaal opgepropt. Die is ook zo ontzettend lang. Ik bied hem mijn plek aan. Later zie ik dat hij zelfs met zijn benen over elkaar kon zetten op die plek. Ik zit ook goed. De stoelen en beenruimte zijn prima bij Lufthansa. Dat valt echt op. We krijgen zelfs een echte maaltijd op deze vlucht en die smaakt goed.
In München hebben we 2.45 overstap tijd. Wat aan de ruime kant. We moeten ook hier weer door allerlei controles. Bagage en paspoort, maar dat gaat snel. We bekijken de winkels maar er is niks wat ik nog zou willen kopen. In Rusland moesten de roebels op, maar om hier al mijn euro's op te maken zou geen goede zet zijn. Pierre en Marijke zitten ergens wat te drinken en roepen ons erbij om bij hun te zitten. Ik neem nog wat te eten want heb ineens erge trek. Gaat wel lekker snel hier.
Onze vlucht naar Schiphol is 1,5 uur. Ook nu weer een prima plek. Merk dat ik echt moe ben maar slapen lukt niet. Ik lees wat en sla de snack over. We landen keurig op tijd op Schiphol. Wel een heel eind lopen naar de bagageclaim. Maar ook deze keer komt de bagage keurig aan.
Afscheid nemen van iedereen en op zoek naar de taxi. Op het moment dat ik de deuren uit loopt wordt ik gebeld met verzoek om hem te bellen als ik bij de rood/witte kubus ben. Ik geef aan dat hij meteen kan komen omdat ik daar binnen 5 minuten ben. Na 10 minuten wachten komt de taxi chauffeur mij zwaaiend tegemoet. Hij herkent me van een vorige rit. Een half uur later ben ik thuis.
Moe en voldaan. Gelukkig nog een paar dagen vrij om bij te slapen. En als het mee zit is het iets minder warm dan de afgelopen weken.

Groetjes,
Monique