Kandy - Nuwara Eliya
Door: Monique
Blijf op de hoogte en volg Monique
18 Oktober 2011 | Sri Lanka, Embilipitiya
dag 10
Vandaag vertrekken we na een lekker ontbijt om half 8 uit het hotel. We gaan naar een treinstation buiten Kandy om daar op de trein te stappen. We hebben geen vaste plaatsen dus het kan 5 uur staan worden. Bij het instappen vinden we een paar comfortabele zitplaatsen. Echter dat was van korte duur. Het is de eerste klas en daar hebben wij geen kaartjes voor. De sjieke meneer in uniform stuurt ons weg. Ons was verteld dat je geen kaartjes kon kopen voor de 1e klas. De plaatsen zouden worden vrij gehouden voor belangrijke mensen. Als die dan niet met de trein gaan kan je gedurende de rit daar soms nog een plaats bemachtigen. Daar maken we nu geen kans meer op.
Dus op naar de 2e klasse. Daar kunnen we bijna niet eens staan en het wiebelt als een gek. De eerste halte stapt er al iemand van onze groep uit de trein om zich op te laten halen door de bus omdat ze ziek wordt. Een aantal van ons beslist om dat bij de volgende halte te doen. Er is geen enkele garantie dat we binnen de tocht van 5 uur nog een keer een stoel kunnen bemachtigen. En het is de laatste kans om uit de trein te kunnen stappen. De trein neemt een andere route dan de bus. Omdat 5 uur staan niet heel fijn is in een drukke volle trein besluit ik dat uitstappen een slimme beslissing is.
Dewa, de gids, stapt mee uit. De bus kan niet bij het station komen dus we charteren een klein busjes voor 1000 roepie (voor 6 personen). En rijden naar de plek waar de bus staat. Daar zitten al wat mensen in die helemaal niet in de trein gestapt waren. We worden vrolijk ontvangen door Ruan en Manchu.
Via een kronkelende weg gaan we omhoog de bergen in naar Nuwara Eliya. Het is voor mij wel afzien. Ondanks de pleisters tegen reisziekte. Dus blik op oneindig.
Vlakbij Nuwara Eliya halen we de anderen op bij het station. Gelukkig blijkt dat we niks bijzonders gemist hebben. En ze hebben niet allemaal een stoel kunnen bemachtigen en de hele rit op trapjes moeten zitten of staan. Ik ben blij dat ik uit de trein ben gestapt.
We rijden met z'n allen naar de lunchplek in hotel Glendower in Nuwara Eliya. De eerste plek waar we niet eeuwen op ons eten moeten wachten. En het was lekker.
Als laatste staat Pedro Estate op het programma. Dat is een theefabriek. We krijgen allemaal een schort om en mogen mee in de fabriek. Helaas kunnen we niet het hele proces zien. Maar hebben toch een goede indruk. Ook hebben we nog wat theepluksters aan het werk gezien. Mooi om te zien hoe snel ze dat kunnen. Het zijn trouwens allemaal vrouwen die plukken. Ze moeten de jonge blaadjes plukken voor de beste thee. De rondleiding wordt afgesloten met een gratis kopje veel te sterke thee. Maar het was leuk,
We rijden door naar het Hill CLub hotel. Een mooi oud landhuis. De Engelsen hebben hier heel lang gezeten. En daarom zie je hier allemaal bijzondere landhuizen. Het is wel een beetje vergane glorie. Bij ons in het hotel zijn er 2 restaurants. In het ene moet je wel een jasje met stropdas aan. Dus dat is geen optie. In het andere in ieder geval dichte schoenen en lange broek voor de mannen. Vrouwen een rok tot onder de knie of lange broek. Ook hier gaat het niet snel met eten. We bestellen om 7 uur zodat we kunnen borrelen en dan is het er om 8 uur. Lekker gegeten. Al zijn de prawns hier gewoon kleine garnalen.
Omdat Nuware Eliya hoog ligt is het er een aangename temperatuur. Eenmaal op de kamer ligt er een warme kruik in ons bed. Grappig. Onze gids heeft een warme trui aan en een muts op. Maar ja, dan wel met open slippers. Ziet er gek uit.
Monique
dag 11
Vandaag zijn de wandelaars om 6 uur naar Horton Plains vertrokken voor een wandeling. Allemaal een ontbijtbox mee om tijdens de rit er naartoe op te eten. Ik ga niet mee. Ben geen wandelaar. Ik ontbijt met wafels met syrup en klets nog even met de anderen die niet zijn gaan wandelen. Daarna lekker in mijn eentje naar het stadje.
Daar vindt ik een internetcafe waar ik mijn eerste verslagen heb geschreven. Op een gegeven moment zie ik allemaal mensen met volle tassen een weg naar beneden komen. En ze gaan met lege tassen naar boven. Dus ik ga maar eens kijken wat daar is en ik kom op een geweldige markt terecht. Prachtig mooi met al die soorten groenten en fruit. Ik fotografeer volop. De mensen vinden het prima om op de foto te gaan.
Om 12 uur richting hotel waar om 13 uur de wandelaars weer terug komen. We willen om 2 uur gaan eten op de lunchplek van gisteren. Maar helaas er is een wolkbreuk. Het hoost van de regen. Dus we eten in het restaurant van de Hill Club. Het is wel een uur wachten voordat we ons eten hebben. Waardeloos. Hoe moeilijk kan het zijn vragen we ons af. Het is gelukkig wel lekker.
Daarna lekker lezen op bed want het hoost nog steeds. Gelukkig is het 's avonds droog. Dus we kunnen naar Glendower voor het diner. Daar lekker geborreld in de pub. Helaas met een beamer met Engels voetbal ;-) Lekker gegeten en we lopen terug naar het hotel. Daar weer ons warme bedje in met kruik.
Monique
Vandaag vertrekken we na een lekker ontbijt om half 8 uit het hotel. We gaan naar een treinstation buiten Kandy om daar op de trein te stappen. We hebben geen vaste plaatsen dus het kan 5 uur staan worden. Bij het instappen vinden we een paar comfortabele zitplaatsen. Echter dat was van korte duur. Het is de eerste klas en daar hebben wij geen kaartjes voor. De sjieke meneer in uniform stuurt ons weg. Ons was verteld dat je geen kaartjes kon kopen voor de 1e klas. De plaatsen zouden worden vrij gehouden voor belangrijke mensen. Als die dan niet met de trein gaan kan je gedurende de rit daar soms nog een plaats bemachtigen. Daar maken we nu geen kans meer op.
Dus op naar de 2e klasse. Daar kunnen we bijna niet eens staan en het wiebelt als een gek. De eerste halte stapt er al iemand van onze groep uit de trein om zich op te laten halen door de bus omdat ze ziek wordt. Een aantal van ons beslist om dat bij de volgende halte te doen. Er is geen enkele garantie dat we binnen de tocht van 5 uur nog een keer een stoel kunnen bemachtigen. En het is de laatste kans om uit de trein te kunnen stappen. De trein neemt een andere route dan de bus. Omdat 5 uur staan niet heel fijn is in een drukke volle trein besluit ik dat uitstappen een slimme beslissing is.
Dewa, de gids, stapt mee uit. De bus kan niet bij het station komen dus we charteren een klein busjes voor 1000 roepie (voor 6 personen). En rijden naar de plek waar de bus staat. Daar zitten al wat mensen in die helemaal niet in de trein gestapt waren. We worden vrolijk ontvangen door Ruan en Manchu.
Via een kronkelende weg gaan we omhoog de bergen in naar Nuwara Eliya. Het is voor mij wel afzien. Ondanks de pleisters tegen reisziekte. Dus blik op oneindig.
Vlakbij Nuwara Eliya halen we de anderen op bij het station. Gelukkig blijkt dat we niks bijzonders gemist hebben. En ze hebben niet allemaal een stoel kunnen bemachtigen en de hele rit op trapjes moeten zitten of staan. Ik ben blij dat ik uit de trein ben gestapt.
We rijden met z'n allen naar de lunchplek in hotel Glendower in Nuwara Eliya. De eerste plek waar we niet eeuwen op ons eten moeten wachten. En het was lekker.
Als laatste staat Pedro Estate op het programma. Dat is een theefabriek. We krijgen allemaal een schort om en mogen mee in de fabriek. Helaas kunnen we niet het hele proces zien. Maar hebben toch een goede indruk. Ook hebben we nog wat theepluksters aan het werk gezien. Mooi om te zien hoe snel ze dat kunnen. Het zijn trouwens allemaal vrouwen die plukken. Ze moeten de jonge blaadjes plukken voor de beste thee. De rondleiding wordt afgesloten met een gratis kopje veel te sterke thee. Maar het was leuk,
We rijden door naar het Hill CLub hotel. Een mooi oud landhuis. De Engelsen hebben hier heel lang gezeten. En daarom zie je hier allemaal bijzondere landhuizen. Het is wel een beetje vergane glorie. Bij ons in het hotel zijn er 2 restaurants. In het ene moet je wel een jasje met stropdas aan. Dus dat is geen optie. In het andere in ieder geval dichte schoenen en lange broek voor de mannen. Vrouwen een rok tot onder de knie of lange broek. Ook hier gaat het niet snel met eten. We bestellen om 7 uur zodat we kunnen borrelen en dan is het er om 8 uur. Lekker gegeten. Al zijn de prawns hier gewoon kleine garnalen.
Omdat Nuware Eliya hoog ligt is het er een aangename temperatuur. Eenmaal op de kamer ligt er een warme kruik in ons bed. Grappig. Onze gids heeft een warme trui aan en een muts op. Maar ja, dan wel met open slippers. Ziet er gek uit.
Monique
dag 11
Vandaag zijn de wandelaars om 6 uur naar Horton Plains vertrokken voor een wandeling. Allemaal een ontbijtbox mee om tijdens de rit er naartoe op te eten. Ik ga niet mee. Ben geen wandelaar. Ik ontbijt met wafels met syrup en klets nog even met de anderen die niet zijn gaan wandelen. Daarna lekker in mijn eentje naar het stadje.
Daar vindt ik een internetcafe waar ik mijn eerste verslagen heb geschreven. Op een gegeven moment zie ik allemaal mensen met volle tassen een weg naar beneden komen. En ze gaan met lege tassen naar boven. Dus ik ga maar eens kijken wat daar is en ik kom op een geweldige markt terecht. Prachtig mooi met al die soorten groenten en fruit. Ik fotografeer volop. De mensen vinden het prima om op de foto te gaan.
Om 12 uur richting hotel waar om 13 uur de wandelaars weer terug komen. We willen om 2 uur gaan eten op de lunchplek van gisteren. Maar helaas er is een wolkbreuk. Het hoost van de regen. Dus we eten in het restaurant van de Hill Club. Het is wel een uur wachten voordat we ons eten hebben. Waardeloos. Hoe moeilijk kan het zijn vragen we ons af. Het is gelukkig wel lekker.
Daarna lekker lezen op bed want het hoost nog steeds. Gelukkig is het 's avonds droog. Dus we kunnen naar Glendower voor het diner. Daar lekker geborreld in de pub. Helaas met een beamer met Engels voetbal ;-) Lekker gegeten en we lopen terug naar het hotel. Daar weer ons warme bedje in met kruik.
Monique
