Tozeur - Chott El-jerid - Douz

vervolg dag 6
Na de pizzeria nog even op zoek gegaan naar een internetcafe. En ja hoor, gevonden. Mijn eerste verslag je uit Tunesië heb ik daar geschreven. Omdat er heel veel Franse invloeden zijn in Tunesië was het toetsenbord een AZERTY ipv QWERTY zoals wij dat gewend zijn. En ook deden niet alle toetsten het. Blijkbaar is internet nog niet zo aanwezig in Tunesië. De internet mogelijkheden zijn heel beperkt.

dag 7

We vertrekken naar Douz. Onderweg rijden we langs het zoutmeer Chott El-jerid. Chott El-jerid is een zoutmeer van bijna 5000 vierkante kilometer. Er loopt een weg door van Tozeur naar Kebili. Het meer is voor het grootste deel droog. Maar het is prachtig om te zien hoe het zout glinstert in de zon. Ook zie je allemaal verschillende kleuren. Roze, paars etc.

In Douz stoppen we in het stadje om even rond te lopen en wat te eten. Het is een beetje slome bedoeling allemaal. We hadden andere verwachtingen van Douz. Het Saharafestival wat 1 keer per jaar plaats vind was net afgelopen. Slechte planning van Djoser. Dat was nou net leuk geweest als we dat hadden kunnen meemaken.
Er is weinig te zien en we hebben het snel bekeken. Eten was OK. Tunesisch eten is niet echt geweldig. Vaak is iets van vlees met koude frieten erbij. Of een schaal couscous met bijvoorbeeld kip, merquez (worstjes), of lamsvlees. Ook zie je veel Poulet Roti. Dat is een kwart kip van het spit. Dat zie je hier overal staan bij restaurants. Net als bij ons bij de poelier.

Daarna maken we een kamelentocht. Mohamed verteld ons dat we Bedoeienen kleren aan kunnen. Maar wij Nederlanders voelen daar weinig voor. Op de plek van de kamelen is het een drukte. Veel veel toeristen. Die zich allemaal in die kleren hebben gehuld met een doek over hun hoofd. Je ziet aankomen rijden op een kameel. De ene groep met rode doeken, de volgende met blauwe, etc.
Wij lopen naar de kamelen zonder outfit. Op het moment dat wij klaar staan om op de kameel te stappen vallen er 3 kamelen over elkaar heen. De een staat bovenop de ander en ze raken helemaal met elkaar verstrengeld. Ze maken veel herrie en je ziet dat ze pijn hebben. Het zag er heel eng. Ik twijfelde dan ook even of ik nog wel op zo'n hoge kameel zou stappen. Uiteindelijk toch gedaan. Wel heel hoog. Gelukkig gaat ze zitten zodat je toch makkelijk op kon stappen. We rijden in groepjes van 2 naar de palmeraie. Dat is prachtig om dat zo te zien liggen tussen de zandduinen. Al die palmbomen. De kamelendrijvers hadden er niet veel zin in. Ze lieten ons afstappen en begonnen tijd te rekken. Om vervolgens al weer snel terug te keren. Carla accepteerde dat niet. Een uur is tenslotte een uur. Maar omdat zij ook nog nooit eerder in Tunesie was geweest had ze niet eerder invloed kunnen uitoefenen op de kamelendrijvers. Anders hadden we vast door de palmeraie gelopen. Nu hebben we nog een extra rondje gemaakt en gingen onze kamelen ineens op een holletje een helling op. Beetje eng. Ik ben toch niet meer zo'n held als vroeger.
Bij de uitgang hangen foto's van ons op de kameel. Net zoals ze in Nederland doen als je een tocht maakt met een rondvaartboot. Lekker toeristisch :-)

Na de kamelenrit checken we in in ons hotel. We hebben een kamer op een klein binnenplaatsje. Wel gezellig. Maar ook hier is het weer koud. De verwarming doet het niet, we hebben geen warm water en in sommige lampen zit niet eens een gloeilamp. Wel hebben we een soort bedstee/loungeplek in onze kamer. Mooi met allemaal tegeltjes. Ziet er gezellig uit. Als we naar het dorp vertrekken om te gaan eten vragen we of ze alles in orde willen brengen.
We eten bij Restaurant Rosa wat vermeld stond in de Capitool gids. Willen niet altijd met de hele groep uit eten gaan. Ook hier weer gegrild vlees met koude frieten.

Eenmaal terug in het hotel branden alle lampen. Zeker om te laten zien dat ze het nu allemaal doen. En het is warm en we hebben warm water. Ik ga dan ook snel douchen. Helaas blijkt even later dat het water van de douche onze slaapkamer in stroomt. Inge en ik brengen onze tassen in veiligheid in de bedstee zodat we zeker weten dat die niet nat worden. Gelukkig blijft de overstroming beperkt. Het is wel ontzettend koud aan je voeten op die natte tegelvloer. Dus snel onder de warme dekens en slapen.

Monique