Bandung naar Pangandaran
Door: Monique
Blijf op de hoogte en volg Monique
17 September 2009 | Indonesië, Pangandaran
Dag 12
Vandaag vertrekken we nog vroeger. Al om half 7 zitten we in de bus onderweg naar de Holland Bakery. We kopen daar wat broodjes voor de lunch. Daarna op naar het station van Bandung. We gaan met de trein naar Banjar. We zitten wel eerste klas met airco. Dat is wel lekker. Vanuit de trein kunnen we lekker om ons heen kijken. We zien hele mooie rijstvelden en leuke stations. Ook lopend door de trein is een avontuur. Een restaurant waar je lekker eten kan laten maken. Geen aanrader voor ons blanke toeristen ivm de buik ;-) Maar in de tweede klas ik het gezellig druk. Bij elke station stappen er mensen in de trein die eten verkopen.
In Banjar staat de bus alweer op ons te wachten. Die heeft het hele stuk gereden. En we moeten nog anderhalf uur naar Pangandaran.
We komen daar om ca. 13.30 aan. Pangandaran is 2x door een tsunami getroffen. En dat zie je op sommige plekken nog wel. Het is verder een relaxte kustplaats.
We gaan eerst een uurtje slapen en de was uitzoeken. Die kan dan mooi weer gewassen worden. En het uurtje slapen is ook geen overbodige luxe. Eigenlijk nog te kort.
Om half 5 het dorp in. Nu dus internetten. Even de laatste ervaringen noteren. Al valt het niet mee met dit krakkemikkige toestenbord.
Vanavond lekker eten bij Relax. Dat wordt gerund door een Zwitserse vrouw die hier woont. Het eten zou goed moeten zijn. Een goed vooruitzicht. Onze buiken rommelen en dan is het fijn als je een goede plek het om te eten. We kunnen dan nog naar de Bamboo bar voor een glaasje Arak met honing en limoen. Heel sterk en dus niks voor mij.
Morgenochtend staat er een tocht met de becak (fiesttaxi) op het programma. Daar horen jullie later meer over.
Groetjes,
Monique
Vandaag vertrekken we nog vroeger. Al om half 7 zitten we in de bus onderweg naar de Holland Bakery. We kopen daar wat broodjes voor de lunch. Daarna op naar het station van Bandung. We gaan met de trein naar Banjar. We zitten wel eerste klas met airco. Dat is wel lekker. Vanuit de trein kunnen we lekker om ons heen kijken. We zien hele mooie rijstvelden en leuke stations. Ook lopend door de trein is een avontuur. Een restaurant waar je lekker eten kan laten maken. Geen aanrader voor ons blanke toeristen ivm de buik ;-) Maar in de tweede klas ik het gezellig druk. Bij elke station stappen er mensen in de trein die eten verkopen.
In Banjar staat de bus alweer op ons te wachten. Die heeft het hele stuk gereden. En we moeten nog anderhalf uur naar Pangandaran.
We komen daar om ca. 13.30 aan. Pangandaran is 2x door een tsunami getroffen. En dat zie je op sommige plekken nog wel. Het is verder een relaxte kustplaats.
We gaan eerst een uurtje slapen en de was uitzoeken. Die kan dan mooi weer gewassen worden. En het uurtje slapen is ook geen overbodige luxe. Eigenlijk nog te kort.
Om half 5 het dorp in. Nu dus internetten. Even de laatste ervaringen noteren. Al valt het niet mee met dit krakkemikkige toestenbord.
Vanavond lekker eten bij Relax. Dat wordt gerund door een Zwitserse vrouw die hier woont. Het eten zou goed moeten zijn. Een goed vooruitzicht. Onze buiken rommelen en dan is het fijn als je een goede plek het om te eten. We kunnen dan nog naar de Bamboo bar voor een glaasje Arak met honing en limoen. Heel sterk en dus niks voor mij.
Morgenochtend staat er een tocht met de becak (fiesttaxi) op het programma. Daar horen jullie later meer over.
Groetjes,
Monique
-
17 September 2009 - 14:46
Inge:
Dat was weer van een heel verhaal. Wisten jullie het niet meer van Syrië dat vakantie naar een Moslim land niet de slimste aktie was. Vaak kon je laat eten etc.
Gezellig, bij je reisstatus staat:ik ben weer thuis!!! Heb er de vorige keer een hele tijd naar zitten staren aleer ik tot lezen in staat was. Lieve groet voor allen en ik kijk uit naar het volgende verhaal! Inge -
17 September 2009 - 15:17
Mama:
Jammer dat je de nederl.erebegraafplaats PANDU in Bandung niet hebt bezocht, daar ligt Theo's vader begraven.
Hij had het je nog gemaild, maar misschien lag dat wel heel erg ver uit de buurt. Daar heb ik natuurlijk geen idee van.
Daar worden nog regelmatig bloemen van hem voor zijn vader neergelegd. Wij krijgen daar dan altijd een foto van toegestuurd.
