Sucre

dag 4 - Santa Cruz - Sucre

Om 6.30 opgestaan want we zouden om 7.30 vertrekken. Dit is een uur later geworden en jammergenoeg waren wij niet op de hoogte. Gisteren na het internetten wilde we in het hotel onze spullen uit de kluis hebben. Maar dat ging niet, dat kon pas de volgende ochtend. Door dat gedoe is die meneer vergeten te vertellen dat we een uur later zouden vertrekken de volgende dag.
In ieder geval hebben we wat meer tijd gehad voor het ontbijt al was dat natuurlijk niet op tijd klaar. Want ook hier zeggen ze gewoon dat iets kan maar dan regelen ze niet dat het meisje die het ontbijt moet maken er ook is. Er is niet genoeg servies dus we moeten om de beurt gebruik maken van de borden en kopjes.
Ook moesten we onze spullen nog uit de kluis hebben. Maar dat kon ineens niet omdat de persoon met de sleutel er niet zou zijn. Uiteindelijk toch maar Marcella erbij gehaald omdat die Spaans spreekt. En er bleken nog meer mensen hun spullen uit de kluis te willen hebben. Al met al maar goed dat we een uur meer de tijd hadden anders hadden we onze paspoorten niet op tijd gehad voor de volgende vlucht naar Sucre.
Op naar het nationale vliegveld omdat we binnenlands vliegen met de TAM (Transporte Aereo Militar). Eenmaal op het vliegveld blijkt dat we toch op het Internationale vliegveld moeten zijn. Kan gebeuren in Bolivia. Dus alle tassen weer in het busje en een hele rit naar het juiste vliegveld. Daar kon Marcella gelukkig voor ons allemaal inchecken waardoor het sneller ging. Maar ook hier ging het vliegtuig niet op de afgesproken tijd weg. We hadden bij de gate nog tijd voor een lekker Boliviaans broodje met caramel erin (dolce de leche). We zien ook allemaal vrouwen met vlechten met mooie linten erin. En onderaan grote kwasten. Heel kleurrijk. Ze gaan naar een festival in Sucre. Daarover later meer.
In het vliegtuig zitten Feikje en ik helemaal achterin bij de nooduitgang. We hebben wel veel beenruimte maar het stuitert wel wat meer. Bij het instappen hebben we een doosje gekregen met daarin een broodje. Het zag eruit alsof er een modelvliegtuigje in zou zitten. Later kwamen de militairen keurig achter een karretje de drankjes uitdelen. We hebben in ieder geval meer gehad dan bij Iberia.
De vlucht is maar ca. 45 minuten. We zijn al weer snel in Sucre (ca. 2800 hoog) waar we opgewacht worden door Antonio de buschauffeur die bij ons blijft in Bolivia. Hij moet alle bagage op het dak tillen wat behoorlijk zwaar is. En hij is 58! Wij doen het hem niet na. Hij zegt wel tegen Marcella dat ze gedurende reis lichter gaan worden omdat dan alle drop en kokindjes op zijn ;-)
We zitten in een ander hotel dan op de hotellijst. Zo gaan die dingen hier. Maar het is een hele verbetering. Het vorige hotel kreeg veel klachten en daarom mogen we in een luxer hotel, Hotel Independencia. Het is nog geen 50 meter lopen naar het Plaza 25 de Mayo. Heerlijke kamer met grote twijfelaars, warm water, handdoeken en de vloer staat ook niet meteen blank na het douchen.
Nadat iedereen zijn spullen op de kamer heeft gebracht lopen we met z´n allen naar het grote plein. Eerst stoppen we wel vanalles in de kluis. Deze is 24 uur per dag open en je hebt zelf een sleuteltje.
Al snel gaat ieder zijn eigen weg. Het is Fiesta de la Virgin de Guadalupe. Er zijn allemaal optochten van groepen uit de regio. Mooie pakjes en op hoge hakken, de vrouwen, of stoere laarzen met bellen eraan, de mannen. Het is nog niet superdruk maar dat is al snel wel het geval en wordt het moeilijker om te zien wat er allemaal voorbij komt. Spectaculair en leuk om mee te maken. We horen later dan ze 15 km hebben moeten lopen in 7 uur tijd. Het gaat door tot middernacht. Als de groepen aan het eind zijn zie je ze strompelen. Kunnen bijna niet meer lopen.
Verder kunnen we niks in Sucre omdat alles dicht is en in het teken staat van het festival rondom deze maagd. We houden het tot a. 17 uur vol en gaan dan naar het hotel. Daar even luieren voordat we gaan eten.
´s Avonds gaan we eten bij restaurant Florin, van een Nederlandse eigenaar. We zij met 7 mensen. Feikje en ik eten wel een goede maaltijd want onze lunch wat het broodje van de TAM en wat sultana´s. Wij kiezen voor en Tablet Mexicana. Erg lekker. Er draait leuke muziek dus we laten alle belangrijke artiesten de revu passeren. Heel leuk iedereen komt wel weer met een nog interessantere, betere, leukere, gekkere arties op de proppen.
Feikje en ik gaan nog even naar het plein terwijl de rest aan de drank gaat. Niet aan te raden op grote hoogte. Ik voel me nog goed. Misschien wel dankzij de Diamox pillen.
Op het plein is alles nog in volle gang en we zien volop strompelende vrouwen en mannen die dan pas binnenkomen.
Tegen 10 uur liggen we in ons bed. We zijn moe. Zelfs lezen lukt niet meer. Morgen om 8.30 gaan we weer op pad.