El Kef - Makthar - Kairouan
Door: Monique
Blijf op de hoogte en volg Monique
02 Januari 2011 | Nederland, Amsterdam
dag 3
We vertrekken om 9 uur voor een wandeling door El Kef. El Kef is een schattig schatje met veel kronkelende straatjes. Omdat we niet veel tijd hebben lopen met Mohamed langs de highlights van het plaatsje. Op die manier zien we nog wat. Al is alleen door het plaatsje lopen als je meer tijd hebt leuker. Maar omdat de vakantie 3 dagen korter is is het programma in elkaar geschoven. Het is gelukkig geen haasten maar doen we wel veel gezamelijk om toch op die manier nog wat te kunnen zien.
We bezoeken in El Kef een fraaie Basilique (ook wel grote moskee genoemd), de Kasbah (een fort) en een museum. Ook is er tijd voor een kopje koffie of tijd. In Tunesië is de koffie goed. We kunnen kiezen uit capucin, cafe au lait en express. En natuurlijk is er thee. Die is heel sterk en zoet. Soms met munt, pijnboompitten of amandelen.
We kopen opnieuw wat brood, mandarijnen en drinkyochurt zodat we onderweg in de bus kunnen lunchen. Zodat we kunnen doorrijden naar Kairouan.
Onderweg stoppen we bij Makthar. Ook dat is een Romeinse site. Het is niet erg groot maar er is een mooie grote boog en natuurlijk weer een badhuis. Ook hier zijn de mozaïeken weggehaald en te zien in het museum in Tunis. Omdat Makthar op ca. 1000 meter hoogte ligt is het er erg koud en winderig. Dus fleece trui aan en sjaal om.
Na Makthar rijden we door naar Kairouan waar we eind van de middag aan komen. Kairouan is een stad met een mooie medina. Inge, Ria, Ina en ik besluiten om onze spullen op de kamer te droppen en naar de medina te lopen. Het is niet zo druk een de meeste stalletjes zijn dicht of zijn bezig vanalles op de ruimen. Inge koopt nog snel een tasje van kamelenleer. Die zie je hier volop. Natuurlijk komen we er vrij snel achter dat ze toch teveel heeft betaald. Al was het tasje toch maar zo'n 12 euro. We moeten nog even wennen aan de prijzen.
We besluiten om te gaan eten bij Restaurant de la Jeunesse wat wordt aanbevolen in de Lonely Planet. Het is meer een soort cafetaria met metalen stoeltjes. We kiezen voor een menu van 10 dinar. Een dinar is ca. 55 cent. We kiezen als voorgerecht een briq. Dat is filodeeg met daarin tonijn en ei. Om precies te zijn een "lopend" ei. Een goede vertaling hadden we niet voor een runny egg. Het eigeel is dus nog vloeibaar en het eiwit is wel gestold. Het klinkt misschien als een gekke combinatie. Maar deze Tunesische specialiteit is erg lekker. Als hoofdgerecht kies ik voor vlees op de spies. Niet echt geweldig. Met daarbij koude slappe frieten. Het dessert is Makroudh. Dat is een specialiteit uit Kairouan. Het is met dadels gevuld semolina deeg geweekt in honing. Best lekker.
Een aantal mensen gaan nog even naar de kroeg om wat te drinken en waterpijp te roken. Ik ga lekker naar mijn kamer om wat te lezen. Morgen gaan we een wandeling door Kairouan maken dus het is wel handig om te weten wat hier allemaal is.
dag 4
Ook vandaag vertrekken we om 9 uur. We rijden met de bus eerste naar Aghlabid Basins. Dat zijn grote waterbasins. We klimmen in een gebouw omhoog zodat we de basins kunnen bekijken. Niet zo spectaculair. Wel indrukwekkend groot en bijzonder omdat het gebouwd was in de 9e eeuw. . Daarna naar Zaouia of Sidi Abid El-Ghariani. Het is een gebouw rondom een tombe. Heel mooi met houdsnijwerk en prachtige tegeltjes. Op een gegeven moment kwam er een hele familie binnen. De vrouwen maakte een speciaal geluid toen ze binnen kwamen. Er was iets te vieren, de besnijdenis van een klein jongetje. Was wel even leuk om mee te maken.
Daarna rijden we naar de grote moskee. Helaas mogen we alleen op de binnenplaats komen. De grote hal mogen alleen moslims naar binnen. Dat is in heel Tunesië zo. Maar de binnenplaats is prachtig met mooie bewerkte houten deuren aan de zijkanten. Gelukkig kunnen we via de open deuren wel de grote gebedshal in kijken. Die is bijzonder met 414 pilaren, allemaal tapijten, lampen en boekenkastjes.
Na de moskee lopen we met Mohamed naar de medina. Helaas blijkt later dat hij ons er helemaal omheen heeft laten lopen ipv er doorheen. Balen! Want tegen de tijd dat we via de grote poort, Bab el-Khoukha, door de medina lopen gaan heel veel winkeltjes al dicht. We lopen er een stukje doorheen op weg naar een restaurant waar we de Tunesische hamburger gaan eten. Helaas blijkt dit restaurant dicht. We eten uiteindelijk met de hele groep bij Restaurant de la Jeunesse waar we de vorige avond ook gegeten hebben. We krijgen daar wat moet doorgaan voor de Tunesische hamburger. Het is een groen mengsel met veel knoflook. Het is lekker en we eten het met brood. Het lijkt alleen van geen kanten op een hamburger. Helaas ben ik vergeten hoe het heet.
Met zo'n grote groep gaat het nogal langzaam en we hebben geen tijd meer om rond te kijken. Omdat ik en een aantal daar ontzettend van balen krijgen we nog een kwartiertje om rond te kijken. Helaas is het inmiddels 14 uur en is alles dicht. We hebben dus weer niks gezien van de medina. Heel erg jammer! In het normale programma zouden we een hele dag in Kairouan hebben gehad. Maar doordat het programma in elkaar geschoven is zit dat er niet meer in en moeten we verder.
We vertrekken met de bus naar Sbeitla. Aan het eind van de middag zijn we nog op tijd in Sbeitla zodat we ook hier de Romeinse site kunnen bezoeken. Het is inmiddels behoorlijk koud geworden. We lopen rillend over de site. Het is prachtig. Sufetula ligt in een prachtig landschap vol met olijfbomen. Maar we hebben toch wel het idee dat we alleen maar oude stenen zien en de medina's er behoorlijk bekaaid vanaf komen. Dat vind ik, en anderen met mij, wel erg jammer.
In Sbeitla zitten we in een prachtig luxe hotel. Warm water, goede douche, stroom, schoon, etc. Vier mensen hebben gekozen om het aangeboden kerstmaal te nuttigen. Zij krijgen soep, sla, kalkoen en live muziek en dans voor 30 euro. De rest van ons slaan kerst gewoon over. In Sbeitla is niet zoveel te beleven. Maar in mijn Lonely Planet staat 1 restaurantje genoemd met een goede recensie. Je zou daar de beste briq die de auteurs van Lonely Planet in Tunesië hebben gegeten kunnen eten. De chauffeur (Mondo), Mohamed en Carla gaan op onderzoek uit. Even kijken of het wat is.
Die avond eten we in Relais Erridha. Mondor kan in het donker het restaurantje niet meer terugvinden. We rijden wat rondjes door het verlaten Sbeitla. Maar gelukkig vindt hij het toch terug. We eten erg lekker en het is erg gezellig. En de briq was inderdaad heerlijk. Ook de lamskoteletjes waren lekker. En zowaar was de friet warm.
Ook vandaag weer vroeg naar bed. We moeten er zelf om lachen. Maar iedereen is toch moe van een hele dag op stap. Bijna iedereen in de groep werkt in het onderwijs. Allemaal heel druk gehad tot de dag van vertrek. En ondanks dat we allemaal nog 3 dagen extra in Nederland hadden doordat we niet op tijd konden vertrekken zijn we allemaal slecht voorbereid en moe op reis gegaan.
Monique
We vertrekken om 9 uur voor een wandeling door El Kef. El Kef is een schattig schatje met veel kronkelende straatjes. Omdat we niet veel tijd hebben lopen met Mohamed langs de highlights van het plaatsje. Op die manier zien we nog wat. Al is alleen door het plaatsje lopen als je meer tijd hebt leuker. Maar omdat de vakantie 3 dagen korter is is het programma in elkaar geschoven. Het is gelukkig geen haasten maar doen we wel veel gezamelijk om toch op die manier nog wat te kunnen zien.
We bezoeken in El Kef een fraaie Basilique (ook wel grote moskee genoemd), de Kasbah (een fort) en een museum. Ook is er tijd voor een kopje koffie of tijd. In Tunesië is de koffie goed. We kunnen kiezen uit capucin, cafe au lait en express. En natuurlijk is er thee. Die is heel sterk en zoet. Soms met munt, pijnboompitten of amandelen.
We kopen opnieuw wat brood, mandarijnen en drinkyochurt zodat we onderweg in de bus kunnen lunchen. Zodat we kunnen doorrijden naar Kairouan.
Onderweg stoppen we bij Makthar. Ook dat is een Romeinse site. Het is niet erg groot maar er is een mooie grote boog en natuurlijk weer een badhuis. Ook hier zijn de mozaïeken weggehaald en te zien in het museum in Tunis. Omdat Makthar op ca. 1000 meter hoogte ligt is het er erg koud en winderig. Dus fleece trui aan en sjaal om.
Na Makthar rijden we door naar Kairouan waar we eind van de middag aan komen. Kairouan is een stad met een mooie medina. Inge, Ria, Ina en ik besluiten om onze spullen op de kamer te droppen en naar de medina te lopen. Het is niet zo druk een de meeste stalletjes zijn dicht of zijn bezig vanalles op de ruimen. Inge koopt nog snel een tasje van kamelenleer. Die zie je hier volop. Natuurlijk komen we er vrij snel achter dat ze toch teveel heeft betaald. Al was het tasje toch maar zo'n 12 euro. We moeten nog even wennen aan de prijzen.
We besluiten om te gaan eten bij Restaurant de la Jeunesse wat wordt aanbevolen in de Lonely Planet. Het is meer een soort cafetaria met metalen stoeltjes. We kiezen voor een menu van 10 dinar. Een dinar is ca. 55 cent. We kiezen als voorgerecht een briq. Dat is filodeeg met daarin tonijn en ei. Om precies te zijn een "lopend" ei. Een goede vertaling hadden we niet voor een runny egg. Het eigeel is dus nog vloeibaar en het eiwit is wel gestold. Het klinkt misschien als een gekke combinatie. Maar deze Tunesische specialiteit is erg lekker. Als hoofdgerecht kies ik voor vlees op de spies. Niet echt geweldig. Met daarbij koude slappe frieten. Het dessert is Makroudh. Dat is een specialiteit uit Kairouan. Het is met dadels gevuld semolina deeg geweekt in honing. Best lekker.
Een aantal mensen gaan nog even naar de kroeg om wat te drinken en waterpijp te roken. Ik ga lekker naar mijn kamer om wat te lezen. Morgen gaan we een wandeling door Kairouan maken dus het is wel handig om te weten wat hier allemaal is.
dag 4
Ook vandaag vertrekken we om 9 uur. We rijden met de bus eerste naar Aghlabid Basins. Dat zijn grote waterbasins. We klimmen in een gebouw omhoog zodat we de basins kunnen bekijken. Niet zo spectaculair. Wel indrukwekkend groot en bijzonder omdat het gebouwd was in de 9e eeuw. . Daarna naar Zaouia of Sidi Abid El-Ghariani. Het is een gebouw rondom een tombe. Heel mooi met houdsnijwerk en prachtige tegeltjes. Op een gegeven moment kwam er een hele familie binnen. De vrouwen maakte een speciaal geluid toen ze binnen kwamen. Er was iets te vieren, de besnijdenis van een klein jongetje. Was wel even leuk om mee te maken.
Daarna rijden we naar de grote moskee. Helaas mogen we alleen op de binnenplaats komen. De grote hal mogen alleen moslims naar binnen. Dat is in heel Tunesië zo. Maar de binnenplaats is prachtig met mooie bewerkte houten deuren aan de zijkanten. Gelukkig kunnen we via de open deuren wel de grote gebedshal in kijken. Die is bijzonder met 414 pilaren, allemaal tapijten, lampen en boekenkastjes.
Na de moskee lopen we met Mohamed naar de medina. Helaas blijkt later dat hij ons er helemaal omheen heeft laten lopen ipv er doorheen. Balen! Want tegen de tijd dat we via de grote poort, Bab el-Khoukha, door de medina lopen gaan heel veel winkeltjes al dicht. We lopen er een stukje doorheen op weg naar een restaurant waar we de Tunesische hamburger gaan eten. Helaas blijkt dit restaurant dicht. We eten uiteindelijk met de hele groep bij Restaurant de la Jeunesse waar we de vorige avond ook gegeten hebben. We krijgen daar wat moet doorgaan voor de Tunesische hamburger. Het is een groen mengsel met veel knoflook. Het is lekker en we eten het met brood. Het lijkt alleen van geen kanten op een hamburger. Helaas ben ik vergeten hoe het heet.
Met zo'n grote groep gaat het nogal langzaam en we hebben geen tijd meer om rond te kijken. Omdat ik en een aantal daar ontzettend van balen krijgen we nog een kwartiertje om rond te kijken. Helaas is het inmiddels 14 uur en is alles dicht. We hebben dus weer niks gezien van de medina. Heel erg jammer! In het normale programma zouden we een hele dag in Kairouan hebben gehad. Maar doordat het programma in elkaar geschoven is zit dat er niet meer in en moeten we verder.
We vertrekken met de bus naar Sbeitla. Aan het eind van de middag zijn we nog op tijd in Sbeitla zodat we ook hier de Romeinse site kunnen bezoeken. Het is inmiddels behoorlijk koud geworden. We lopen rillend over de site. Het is prachtig. Sufetula ligt in een prachtig landschap vol met olijfbomen. Maar we hebben toch wel het idee dat we alleen maar oude stenen zien en de medina's er behoorlijk bekaaid vanaf komen. Dat vind ik, en anderen met mij, wel erg jammer.
In Sbeitla zitten we in een prachtig luxe hotel. Warm water, goede douche, stroom, schoon, etc. Vier mensen hebben gekozen om het aangeboden kerstmaal te nuttigen. Zij krijgen soep, sla, kalkoen en live muziek en dans voor 30 euro. De rest van ons slaan kerst gewoon over. In Sbeitla is niet zoveel te beleven. Maar in mijn Lonely Planet staat 1 restaurantje genoemd met een goede recensie. Je zou daar de beste briq die de auteurs van Lonely Planet in Tunesië hebben gegeten kunnen eten. De chauffeur (Mondo), Mohamed en Carla gaan op onderzoek uit. Even kijken of het wat is.
Die avond eten we in Relais Erridha. Mondor kan in het donker het restaurantje niet meer terugvinden. We rijden wat rondjes door het verlaten Sbeitla. Maar gelukkig vindt hij het toch terug. We eten erg lekker en het is erg gezellig. En de briq was inderdaad heerlijk. Ook de lamskoteletjes waren lekker. En zowaar was de friet warm.
Ook vandaag weer vroeg naar bed. We moeten er zelf om lachen. Maar iedereen is toch moe van een hele dag op stap. Bijna iedereen in de groep werkt in het onderwijs. Allemaal heel druk gehad tot de dag van vertrek. En ondanks dat we allemaal nog 3 dagen extra in Nederland hadden doordat we niet op tijd konden vertrekken zijn we allemaal slecht voorbereid en moe op reis gegaan.
Monique
