Lange reisdag
Door: Monique
Blijf op de hoogte en volg Monique
15 September 2009 | Indonesië, Batavia
Dag 6
Gisteren een Indonesische spaghetti gegeten. Na alle rijst was dat weer eens wat anders. Smaakte goed en lijkt toch niet helemaal op Italiaanse spaghetti.
Om 5 uur opgestaan. Want het vertrek was geplanned voor 6 uur. En dus om half 6 ontbijten. Erg vroeg. Die vakanties zijn echt afzien ;-)
We begonnen met de boottocht vanaf Tuk Tuk naar Parapat. Daar stond de bus alweer op ons te wachten. We waren nog niet een kwartier onderweg of de chauffeur stopte om te luisteren naar de motor. Natuurlijk samen met de bijrijder. Die zit namelijk de hele reis op het krukje wat wij nodig hebben om uit de bus te stappen. We reden door en stopte weer. Slecht voorteken. Want we zouden een hele lamge busdag tegemoet gaan. Uiteindelijk zijn we gestopt en hebben ze het oliefilter vervangen. Daarna ging alles weer helemaal zoals het hoorde.
De hele weg was slingeren. En ik heb al eerder beschreven hoe ze hier rijden. Dus dat viel niet mee. Zelfs niet op de 2e rij in de bus. In no-time zaten er nog meer mensen misselijk voorin de bus. We moesten echt even stoppen om bij te komen. De buschauffeur kreeg het advies om iets minder hard te rijden. Toen ging het al een stuk beter. Maar voor mij nog steeds niet genieten ondanks de primatour.
Onderweg een stop gemaakt bij een ananasplantage. Daar heerlijke verse ananas gegeten. Heel lekker zoet. Dus we hebben er nog maar een laten schillen. Dat was heerlijk en zo weer op.
Ook nog onderweg gestopt bij een grote overdekte markt. Weer volop mensen om te fotograferen. En natuurlijk ook kippen, vlees, vis, groenten en fruit. Voor de mensen op de markt waren wij ook een bezienswaardigheid.
Gelunched bij een eettentje onderweg. Ik heb het maar simpel gehouden met witte rijst met wat vocht van een bamisoepje. We moesten tenslotte nog een paar uur slingerend door de bergen.
We overnachten in Payabungan. Een plaats die in geen enkele gids staat. Maar het is dan ook maar een tussenstop op weg naar Bukittinggi. Heerlijk bed. Verder niks te beleven. In het dorp wat gegeten. Maar veel keus was er niet. Toch smaakte het goed. Het heette Martabak, een soort boeren omelet.
Dag 7
Vandaag om 7.30 vertrek voor de tweede etappe naar Bukittinggi. We stoppen ook nu weer onderweg als er mooie dingen te zien zijn. Zoals allemaal mooie rijstvelden waar hard gewerkt wordt.
We rijden ook door een dorp met een moslimschool. Allemaal super kleine hutjes waar zo'n 5 a 6 leerlingen in slapen. Voornamelijk jongetjes. In het grote gebouw slapen de meisjes. Nu tijdens de Ramadan is er niemand. Het is namelijk vakantie. Voorheen stopte Djoser hier in het dorp en liepen ze er doorheen. Nu doen ze dat niet meer omdat, vooral vrouwen, naar worden behandeld. En in ons geval was er ook helemaal niks te zien. Normaal is het een super drukken plek. En komen er kinderen van overal in Indonesie om naar deze moslimschool te gaan.
Voor de lunch stoppen we bij Hassan. We drinken eerst wat en lopen dan door de tuin. Zien daar een latexboom, kaneelboom (kaneel is de bast van de boom, pindaplantjes, gemberplanten, banananbomen, sereh, etc. Leuk om te zien.
Vervolgens lopen we door naar het dorpje vlakbij. Er wordt ons gevraagd niet te eten en drinken in het dorp omdat het ramadan is. We zien oude houten huisjes, traditionele huisjes en veel kinderen. Die vinden ons heel interessant.
We lunchen met een buffet bij Hassan. Heerlijke risolles gegeten. Om 13.30 rijden we weer verder.
We stoppen nog een keer bij onder andere de warmwaterbronnen. Niet veel te zien. Maar toch een gek gezicht om kokend water in een riviertje te zien stromen. En ook een moment om even de benen te strekken.
De laatste stop is in Banjol. Hier gaan we de evenaar over. Ze laten ons zien dat als je een bak laat leeglopen door een afvoerputje het anders is als je aan de andere kant van de evenaar staat. Dus boven de evenaar draait het rechtsom, onder de evenaar linksom. En op de evenaar recht naar beneden. De truc gaat niet helemaal goed. De streep die aangeeft waar de evenaar is staat op de verkeerde plek. Wij allemaal lachten en het mannetje een beetje sip.
Om 18.30 komen we aan in Butikkinggi. Een lange busdag, maar leuke dingen gezien.
Die avond douchen we een eten in het hotel. Lekker maar duur. Maar wel heel handig.
Groetjes,
Monique
Gisteren een Indonesische spaghetti gegeten. Na alle rijst was dat weer eens wat anders. Smaakte goed en lijkt toch niet helemaal op Italiaanse spaghetti.
Om 5 uur opgestaan. Want het vertrek was geplanned voor 6 uur. En dus om half 6 ontbijten. Erg vroeg. Die vakanties zijn echt afzien ;-)
We begonnen met de boottocht vanaf Tuk Tuk naar Parapat. Daar stond de bus alweer op ons te wachten. We waren nog niet een kwartier onderweg of de chauffeur stopte om te luisteren naar de motor. Natuurlijk samen met de bijrijder. Die zit namelijk de hele reis op het krukje wat wij nodig hebben om uit de bus te stappen. We reden door en stopte weer. Slecht voorteken. Want we zouden een hele lamge busdag tegemoet gaan. Uiteindelijk zijn we gestopt en hebben ze het oliefilter vervangen. Daarna ging alles weer helemaal zoals het hoorde.
De hele weg was slingeren. En ik heb al eerder beschreven hoe ze hier rijden. Dus dat viel niet mee. Zelfs niet op de 2e rij in de bus. In no-time zaten er nog meer mensen misselijk voorin de bus. We moesten echt even stoppen om bij te komen. De buschauffeur kreeg het advies om iets minder hard te rijden. Toen ging het al een stuk beter. Maar voor mij nog steeds niet genieten ondanks de primatour.
Onderweg een stop gemaakt bij een ananasplantage. Daar heerlijke verse ananas gegeten. Heel lekker zoet. Dus we hebben er nog maar een laten schillen. Dat was heerlijk en zo weer op.
Ook nog onderweg gestopt bij een grote overdekte markt. Weer volop mensen om te fotograferen. En natuurlijk ook kippen, vlees, vis, groenten en fruit. Voor de mensen op de markt waren wij ook een bezienswaardigheid.
Gelunched bij een eettentje onderweg. Ik heb het maar simpel gehouden met witte rijst met wat vocht van een bamisoepje. We moesten tenslotte nog een paar uur slingerend door de bergen.
We overnachten in Payabungan. Een plaats die in geen enkele gids staat. Maar het is dan ook maar een tussenstop op weg naar Bukittinggi. Heerlijk bed. Verder niks te beleven. In het dorp wat gegeten. Maar veel keus was er niet. Toch smaakte het goed. Het heette Martabak, een soort boeren omelet.
Dag 7
Vandaag om 7.30 vertrek voor de tweede etappe naar Bukittinggi. We stoppen ook nu weer onderweg als er mooie dingen te zien zijn. Zoals allemaal mooie rijstvelden waar hard gewerkt wordt.
We rijden ook door een dorp met een moslimschool. Allemaal super kleine hutjes waar zo'n 5 a 6 leerlingen in slapen. Voornamelijk jongetjes. In het grote gebouw slapen de meisjes. Nu tijdens de Ramadan is er niemand. Het is namelijk vakantie. Voorheen stopte Djoser hier in het dorp en liepen ze er doorheen. Nu doen ze dat niet meer omdat, vooral vrouwen, naar worden behandeld. En in ons geval was er ook helemaal niks te zien. Normaal is het een super drukken plek. En komen er kinderen van overal in Indonesie om naar deze moslimschool te gaan.
Voor de lunch stoppen we bij Hassan. We drinken eerst wat en lopen dan door de tuin. Zien daar een latexboom, kaneelboom (kaneel is de bast van de boom, pindaplantjes, gemberplanten, banananbomen, sereh, etc. Leuk om te zien.
Vervolgens lopen we door naar het dorpje vlakbij. Er wordt ons gevraagd niet te eten en drinken in het dorp omdat het ramadan is. We zien oude houten huisjes, traditionele huisjes en veel kinderen. Die vinden ons heel interessant.
We lunchen met een buffet bij Hassan. Heerlijke risolles gegeten. Om 13.30 rijden we weer verder.
We stoppen nog een keer bij onder andere de warmwaterbronnen. Niet veel te zien. Maar toch een gek gezicht om kokend water in een riviertje te zien stromen. En ook een moment om even de benen te strekken.
De laatste stop is in Banjol. Hier gaan we de evenaar over. Ze laten ons zien dat als je een bak laat leeglopen door een afvoerputje het anders is als je aan de andere kant van de evenaar staat. Dus boven de evenaar draait het rechtsom, onder de evenaar linksom. En op de evenaar recht naar beneden. De truc gaat niet helemaal goed. De streep die aangeeft waar de evenaar is staat op de verkeerde plek. Wij allemaal lachten en het mannetje een beetje sip.
Om 18.30 komen we aan in Butikkinggi. Een lange busdag, maar leuke dingen gezien.
Die avond douchen we een eten in het hotel. Lekker maar duur. Maar wel heel handig.
Groetjes,
Monique
