Luzhi - Shanghai

Vervolg dag 12

Eenmaal in de lobby om uit eten te gaan, en dus door de regen, vertelde N dat we via de 4e etage van ons hotel door konden lopen naar een winkelcentrum. En op de 4e zitten allemaal restaurants. Dat had ze van de mannen gehoord. We hoefde dus niet door de regen. Er was volop keus om uit te kiezen. Uiteindelijk hebben we er maar 1 gekozen. We hebben wel veel bekijks.
Ze zijn gek op restaurants waar je op een soort folder/placemat moet aangeven wat je wil. Gelukkig stond er ook Engels bij. En er werd ook nog wat geadviseerd. Tijdens het bestellen, blijven ze de hele tijd aan je tafel staan. Beetje onrustig. En we moeten dan ook nog zo kiezen dat iedereen tevreden is. Niet altijd makkelijk als de smaken uiteen lopen. Het wordt vis, sweet and sour pork, bloemkool en een soort platbrood waar vlees met groente in moet.
We eten lekker. Sommige dingen wat heet. De Belgen lopen langs en zien ons zitten. Ze besluiten ook naar binnen te gaan en zijn tevreden.
Onze ober komt de hele tijd foto’s maken met zijn mobiel. Hij wil ook samen poseren. Helemaal in de ban van ons westerlingen.
We lopen nog wat rond in het winkelcentrum en dan naar bed.
Oh ja, als je ergens een pizza of hamburger eet, krijg je er een plastic handschoen bij. Je zal toch maar vieze handen krijgen :-)

Dag 13

Goed geslapen vannacht. Niet zo vaak wakker geworden als andere nachten. Dit keer ontbijt in het hotel. Geroosterd brood met een ei.
We vertrekken om 10 uur naar Shanghai. De gids uit Shanghai staat met de bus bij het andere hotel. Die heeft denk ik niet doorgekregen dat we daar niet terecht konden en in een ander hotel sliepen. Gelukkig ligt het allemaal niet zover uit elkaar. Een stel van de Belgen zijn hun paspoort kwijt. Er is een lichte paniek. Na goed zoeken blijken ze hun paspoort ergens op een gekke plek opgeborgen te hebben. Even gedachteloos weggestopt. We moeten namelijk overal ons paspoort laten inscannen. En vaak krijgen we het dan later pas terug. Niet altijd op een handig moment. Gelukkig is het goed gekomen.
Het is niet ver naar Shanghai maar toch is het al 12 uur als we in het hotel zijn. Het was erg druk op de weg. Onze nieuwe gids heet Kimmie. Hij is nogal eigenwijs en warrig. Het duurt dan ook eindeloos voor dat duidelijk is wie wel of niet al een kamer heeft. Want ze waren nog bezig ze schoon te maken. Uiteindelijk heeft Paula als enige nog geen kamer. Die moet wachten tot 18 uur. We moeten allemaal ons paspoort laten zien en er wordt een foto gemaakt. Dan pas is onze inschrijving voltooid.
Na het controleren van de kamer en het dumpen van de bagage lopen we met ons vieren naar het winkelcentrum vlakbij. Daar zijn meerdere koffieketens. Bij de Staytion, lijkt op een Starbucks, hebben ze lekkere broodjes. Wat smaakt die bagel met kip en avocado goed :-) We hebben al zo lang geen broodje gegeten. Lekker met een latte. Daarna richting de Bund. Daar zitten we maar 15 minuten lopen vandaan. De rest wacht op Paula om om 1 uur met haar te gaan lopen. We zitten aan de oude kant. Allemaal oude monumentale gebouwen. Allemaal gebouwd vroeg 20e eeuw. Er zitten nu allemaal banken, hotels en dure kleding/sieraden winkels in. Sommige zijn echt de moeite waard om in te gaan, zoals de Fairmont Peace hotel.
Aan de overkant de skyline van Pūdōng. Daar zie je allemaal moderne gebouwen zoals de Shanghai Tower en de Oriental Pearl TV Tower. Morgen bezoeken we de overkant.
K gaat richting het hotel. Die gaat met een groep naar de acrobatiek show.
Na het bezoeken van een aantal gebouwen gaan we in 1 van de gebouwen omhoog naar het dakterras. Hier zit Pop en daar drinken we wat met uitzicht op de overkant. Je kan er ook een high tea krijgen. Wij houden het bij een drankje. Het is net zo duur als een hele maaltijd.
We lopen weer over een stuk van de Bund om het begin van een wandelroute te vinden. Uiteindelijk snappen we hoe het zit en zitten we op het juiste spoor. We komen dan bij een stukje met Shikumen houses (stone gate homes) en een blok met Art deco huizen. Dit blijkt maar 5 minuten van ons hotel te zijn. De wijk waar we zitten met het hotel is een “working class area”.
Ik merk dat de SD kaart van mijn camera alweer vol is. Snap er echt niks van. Dus we zoeken nog even een winkel waar ik een SD kaartje kan kopen. Niet te vinden. Er zijn telefoonwinkels, en een die ook camera’s verkoopt, maar nergens SD kaartjes. Dus maar naar het hotel om 18 uur. We spreken af om om 19 uur te gaan eten.
Op mijn hotelkamer toch maar eens de handleiding van mijn nieuwe camera erbij nemen. Ik kom er achter dat ik per ongeluk weer eens een knopje heb aangeraakt. En bij elke foto worden er automatisch 3 gemaakt (bracketing). Geen wonder dat ik zo door mijn geheugen heen ben. Gelukkig is het mysterie opgelost. Wel wennen hoor dat ik zo makkelijk per ongeluk een knopje in kan drukken. Heel anders dan bij mijn andere toestel.
Schuin tegenover het hotel zitten wat restaurantjes. We zoeken er een uit waar veel mensen zitten. Gelukkig weer met een fotoboek om uit te kiezen. Gewokte spinazie met knoflook, ei met tomaat en rundvlees met groenten. En natuurlijk witte rijst. Het smaakt weer goed. Het restaurant is de helft van een ruimte met een soort hek er tussen. Aan de andere kant zit bijna niemand. Bij ons is het druk en we horen continue het vuur van de wokbrander.
Daarna lekker douchen en blog schrijven. Mijn badkamer is een glazen hok in de kamer. Er is wel een gordijn wat je dicht kan doen. Al snel veel lawaai van buiten. Er is een bouwput en ze hebben bedacht om nu met een grote kraan, in het donker, aan het werk te gaan. Ik hoop dat ik zo wel in slaap kan vallen. Morgen om 8 uur afgesproken om wat ontbijt te gaan halen bij 1 van de supermarkten. De Lawson, Familymart of Carrefour. Eris geen ontbijt in het hotel. Om 9 uur gaan we met een bus de highlights af tot 21 uur. En ‘s avonds het gezamenlijke afscheidsmaal. Al zijn er dan 4 niet bij. Zondag overdag gaan we zelf nog dingen doen. We zijn hier maar kort dus moeten het efficiënt aanpakken.