Wadi Rum
Door: Monique
Blijf op de hoogte en volg Monique
23 Oktober 2006 | Jordanië, Amman
Vandaag naar de Wadi Rum, de woestijn. We zijn om 10 uur vertrokken uit Petra. Vandaag een rustig dagje en dus een klein beetje uitslapen. Best lekker een keertje. Al mogen we niet klagen deze reis. We hoefden nooit eerder dan om 7 uur op. De rit naar de Wadi Rum is niet lang. Onderweg zijn we nog even gestopt bij een supermarkt om wat boodschappen te doen voor de lunch. De man van de winkel wist niet wat hem overkwam. Ineens 11 mensen die vanalles kwamen kopen. Ons kamp was vlakbij Wadi Musa, het plaatsje in de woestijn. Er staan allemaal tenten. Sommige lijken wel een soort hutjes en anderen lijken meer op bedoeiententen. Bij aankomst meteen maar een plekje uitgezocht. Er stonden 2 bedden in met vooral heel veel dekens erop. De verschillende compartimenten werden gescheiden door een soort tentdoek/deken. Verder waren er nog verschillende tenten met plekken om te zitten. Allemaal kussens en lage tafeltjes. Het sanitair is onverwacht luxe. Heerlijk hangend in de kussens hebben we onze lunch genuttigd. Om half 4 stond er voor de liefhebbers een jeeptocht op het programma. Met z'n zessen achterin een open jeep en dan krossen door de woestijn. De woestijn is prachtig. Mooie rotsen, vlaktes, kamelen en af en toe wat groen. De wind suisde door onze horen. Helaas ook gepaard met heel veel zand. Na afloop waren we gezandstraald. Na het bewonderen van de zonsondergang weer terug naar het kamp. Door de wolken zagen we niet echt de zon zakken maar het was wel een enorme kleurenpracht.Eenmaal in het kamp konden we nog even kletsen en luieren voordat het avondeten werd geserveerd. Ook dit was weer goed verzorgd. Inmiddels was er ook een andere Djosergroep gearriveerd. Die deden de 8 daagse Jordaniereis. Later arriveerde er ook nog een andere groep mensen. Er was een hele hoop speculatie over wie dat toch waren. Ze gingen namelijk bij het kampvuur allemaal religieuse liederen zingen. Later bleek het een mozesreis te zijn. In Egypte hadden ze de Sinai bezocht met het bramenbosje van Mozes. En natuurlijk net als wij naar Mount Nebo om het beloofde land te zien.Het kamp zag er 's avonds prachtig uit. Overal papierenzakken met kaarsjes erin. Verder pikke donker met een prachtige sterrenhemel. Zo een die je hier in Nederland nooit ziet.
Ondanks het hele zware dekbed en dekens heb ik goed geslapen. Ik was geloof ik wel de enige. De meesten van de groep hebben 's nachts liggen spoken.
Groetjes,
Monique