Hama
Door: Monique
Blijf op de hoogte en volg Monique
15 Oktober 2006 | Syrië, Hama
dag 6
Vertrokken uit Aleppo richting Hama.Joost (onze reisleider) had een verassing voor ons in petto. We gingen naar Ebla. Misschien dat anderen het echt fantastisch vonden. Voor Feikje en mij was het vooral veel stenen. Met erg veel fantasie moest je er dan een stad van denken. Maar ja, voor archeologen en historicie zeer interessant. Want Ebla stamt uit de 3e eeuw voor Christus. Ik ben ieder geval lekker ergens gaan zitten lezen in de Lonely Planet. Voorbereiden op de volgende stop in Apamea.Onderweg naar Apamea was pas de echte verassing voor Feikje en mij. We stopten onverwacht in een dorpje bij de wekelijkse markt. Geweldig was dat. De mensen op de markt keken net als wij hun ogen uit. Vooral de mannen wilden dolgraag op de foto. Mijn voorkeur gaat echter uit naar oude mannen en het waren toch vooral de jonge jongens die wilden. Toch wel mooie foto's kunnen nemen. Het was ook de eerste plek waar we vrouwen spullen zagen verkopen. Ditmaal waren Feikje en ik als laatste in de bus. Dus eigenlijk te laat.
Onderweg naar Apamea zagen we veel Bedouienen (F en ik denken dat je dat zo schrijft). In Apamea stopte de bus aan het einde van de colonnade zodat we naar het begin konden lopen. Gezien de darmproblemen heb ik me bij het begin laten afzetten. Zodat ik zelf kon beslissen tot hoever ik zou lopen. Nog heerlijk op een steen, in de schaduw, de omgeving bekeken. Palmyra was indrukwekkender maar ook dit was mooi. Na de duurste cola in Syrie (85 pond ipv 50 pond, 50 pond = ca. 75 cent) weer op weg naar Hama.Onderweg gestopt bij een Bedouienentent. Daar werden we hartelijk ontvangen door een oude man. De rest was uit werken. Omdat het in de buurt van Palmyra, de woestijn, veel en veel te droog was voor de tijd van het jaar waren de Bedouienen verplaatst naar deze regio. Het land hier is echter van boeren. Dus ze moeten betalen om daar te staan. En ze kunnen dan geld verdienen door te werken. Bijvoorbeeld het plukken van katoen. Aan het eind van de middag zijn we gearriveerd in Hama. Een plaats waar ze op verschillende plekken langs de Orontesrivier een oud walnotenhouten waterrad hebben. Het rad brengt het water omhoog naar een hoger waterniveau. Helaas is er nog maar een enkeling die draait omdat het water heel laag staat. Als het draait hoor je een krakend geluid.Van de oude stad is nog maar een heel klein gedeelte over. Het grootste deel is in 1982 plat gebombardeerd tijdens een bloedige opstand door een of andere moslimgroepering. De mensen in Hama zijn streng moslim en die van de omringende plaatsen christelijk. 's Avonds voorzichtig een avondmaaltijd genuttigd. Kebab of kip met rijst. Daarna naar bed voor een welverdiende nachtrust.
Groetjes,Monique en Feikje
Vertrokken uit Aleppo richting Hama.Joost (onze reisleider) had een verassing voor ons in petto. We gingen naar Ebla. Misschien dat anderen het echt fantastisch vonden. Voor Feikje en mij was het vooral veel stenen. Met erg veel fantasie moest je er dan een stad van denken. Maar ja, voor archeologen en historicie zeer interessant. Want Ebla stamt uit de 3e eeuw voor Christus. Ik ben ieder geval lekker ergens gaan zitten lezen in de Lonely Planet. Voorbereiden op de volgende stop in Apamea.Onderweg naar Apamea was pas de echte verassing voor Feikje en mij. We stopten onverwacht in een dorpje bij de wekelijkse markt. Geweldig was dat. De mensen op de markt keken net als wij hun ogen uit. Vooral de mannen wilden dolgraag op de foto. Mijn voorkeur gaat echter uit naar oude mannen en het waren toch vooral de jonge jongens die wilden. Toch wel mooie foto's kunnen nemen. Het was ook de eerste plek waar we vrouwen spullen zagen verkopen. Ditmaal waren Feikje en ik als laatste in de bus. Dus eigenlijk te laat.
Onderweg naar Apamea zagen we veel Bedouienen (F en ik denken dat je dat zo schrijft). In Apamea stopte de bus aan het einde van de colonnade zodat we naar het begin konden lopen. Gezien de darmproblemen heb ik me bij het begin laten afzetten. Zodat ik zelf kon beslissen tot hoever ik zou lopen. Nog heerlijk op een steen, in de schaduw, de omgeving bekeken. Palmyra was indrukwekkender maar ook dit was mooi. Na de duurste cola in Syrie (85 pond ipv 50 pond, 50 pond = ca. 75 cent) weer op weg naar Hama.Onderweg gestopt bij een Bedouienentent. Daar werden we hartelijk ontvangen door een oude man. De rest was uit werken. Omdat het in de buurt van Palmyra, de woestijn, veel en veel te droog was voor de tijd van het jaar waren de Bedouienen verplaatst naar deze regio. Het land hier is echter van boeren. Dus ze moeten betalen om daar te staan. En ze kunnen dan geld verdienen door te werken. Bijvoorbeeld het plukken van katoen. Aan het eind van de middag zijn we gearriveerd in Hama. Een plaats waar ze op verschillende plekken langs de Orontesrivier een oud walnotenhouten waterrad hebben. Het rad brengt het water omhoog naar een hoger waterniveau. Helaas is er nog maar een enkeling die draait omdat het water heel laag staat. Als het draait hoor je een krakend geluid.Van de oude stad is nog maar een heel klein gedeelte over. Het grootste deel is in 1982 plat gebombardeerd tijdens een bloedige opstand door een of andere moslimgroepering. De mensen in Hama zijn streng moslim en die van de omringende plaatsen christelijk. 's Avonds voorzichtig een avondmaaltijd genuttigd. Kebab of kip met rijst. Daarna naar bed voor een welverdiende nachtrust.
Groetjes,Monique en Feikje
