Orang-oetans
Door: Monique
Blijf op de hoogte en volg Monique
10 September 2009 | Indonesië, Samosir
Dag 3
Vroeg op want er moeten orang-oetans bekeken worden. Het grootste deel van de groep gaat een paar uur wandelen. Samen met Feikje en Nina (speciaal voor Inge) de verkorte versie gekozen. Wel om half 8 al aan de wandel. Eerst weer een hangbrug over en een stuk langs de rivier. Daarna met een bootje over de rivier naar het Gunung Leuser Park. De rivier stroomde behoorlijk want het had de dag ervoor heel erg geregend. Het bootje werd met kabels naar de overkant gevoerd. Tussendoor werden er nog wat spijkers ingeslagen met een hamer. Want ja het lekte een beetje. Veilig aangeland aan de overkant. En daar was de eerste orang-oetan. Helaas in een kooi. Voor de wilde versie moest er iets meer inspanning worden geleverd. Slimme Monique ;-) had natuurlijk hiet haar wandelstok mee en moest wel allemaal trappen op. De gids liep mee met nog zeker 5 helpers. Een daarvan wist mij al snel te vertellen dat ik zo groot als 2 mensen was. Een leuke binnenkomer. Toen allemaal trappen omhoog. Het viel niet mee. In het begin om de 20 treden rusten, daarna om de 10, etc. Maar op tijd bij het voederplatform voor de orang-oetans. Sommige dagen verschijnen er geen. Wij hadden mazzel, een moeder met kind. De orang-oetans worden gevoerd met bananen en melk. Erg mooi om te zien. De klimtocht was niet voor niks. Missie geslaagd.
De terugweg naar beneden ging wel een stuk makkelijker. Als is dalen met die vreselijke knieen niet echt prettig. Ook dit keer weer met het bootje over. Wat nog steeds lekte. En wandelend naar de Eco-lodge.
Na een koude douche, warm water is er niet, lekker een soepje gegeten. De middag lekker luierend doorgebracht. We zijn nog best moe van de reis.
Die avond en buffet. Dus lekker gegeten. Wederom kwam het weer met bakken uit de lucht. Maar wij zaten lekker droog.
Groetjes,
Monique
Vroeg op want er moeten orang-oetans bekeken worden. Het grootste deel van de groep gaat een paar uur wandelen. Samen met Feikje en Nina (speciaal voor Inge) de verkorte versie gekozen. Wel om half 8 al aan de wandel. Eerst weer een hangbrug over en een stuk langs de rivier. Daarna met een bootje over de rivier naar het Gunung Leuser Park. De rivier stroomde behoorlijk want het had de dag ervoor heel erg geregend. Het bootje werd met kabels naar de overkant gevoerd. Tussendoor werden er nog wat spijkers ingeslagen met een hamer. Want ja het lekte een beetje. Veilig aangeland aan de overkant. En daar was de eerste orang-oetan. Helaas in een kooi. Voor de wilde versie moest er iets meer inspanning worden geleverd. Slimme Monique ;-) had natuurlijk hiet haar wandelstok mee en moest wel allemaal trappen op. De gids liep mee met nog zeker 5 helpers. Een daarvan wist mij al snel te vertellen dat ik zo groot als 2 mensen was. Een leuke binnenkomer. Toen allemaal trappen omhoog. Het viel niet mee. In het begin om de 20 treden rusten, daarna om de 10, etc. Maar op tijd bij het voederplatform voor de orang-oetans. Sommige dagen verschijnen er geen. Wij hadden mazzel, een moeder met kind. De orang-oetans worden gevoerd met bananen en melk. Erg mooi om te zien. De klimtocht was niet voor niks. Missie geslaagd.
De terugweg naar beneden ging wel een stuk makkelijker. Als is dalen met die vreselijke knieen niet echt prettig. Ook dit keer weer met het bootje over. Wat nog steeds lekte. En wandelend naar de Eco-lodge.
Na een koude douche, warm water is er niet, lekker een soepje gegeten. De middag lekker luierend doorgebracht. We zijn nog best moe van de reis.
Die avond en buffet. Dus lekker gegeten. Wederom kwam het weer met bakken uit de lucht. Maar wij zaten lekker droog.
Groetjes,
Monique
