Gaobei-Xiamen
Blijf op de hoogte en volg Monique
13 September 2018 | China, Xiamen
Dag 5
Redelijk goed geslapen vannacht. Bed is keihard. Ik krijg er nog geen vuist in geduwd. Maar een paar keer wakker geworden. Douchen heb ik maar overgeslagen. Zo’n gedoe boven de hang wc en dan afdrogen met een handdoek van het formaat 2x een washandje. Echt vies geworden ben ik niet vannacht.
We krijgen ontbijt in de tulou. Congee (rijstenpap, geen idee hoe je het schrijft en googlen kan hier niet), wat vreemd smakende groente, pinda’s en steamed buns. Dat laatste was wel te doen. Maar veel aten er niks. Paula roept steeds dat je altijd moet zorgen dat je iets te snacken hebt. Ik had nog een soort krentenbroodje uit Nederland. Dat kwam goed van pas.
Gelukkig worden onze extra tassen weer met de auto naar de bus vervoerd. Wij lopen in 20 minuten het dorp uit. Een andere weg dan we gekomen waren. De bus brengt ons naar Gaobei. Daar staat de King of Tulou, Chengqi Lou. Prachtig is deze. Hij bestaat uit meerdere ringen. Midden in een altaar. Dan een ring is een school, een ring met guesthouses (badkamers) en een buiten ring met op de bovenste etages de woon en slaapvertrekken. Helaas kunnen we niet naar boven om vanaf daar een foto te maken. Dat kan je wel laten doen tegen betaling. Dus de Chinezen poseren daar graag voor. De tulou is 300 jaar oud, heeft 400 kamers en er woonden ooit 1000 mensen. Er staat ook nog een vierkante tulou maar die staat in de steigers. Net als nog een kleinere ronde tulou. We zijn echt mooi op tijd. Vanaf 11 uur komen de toeristen op een toer vanuit Xiamen en is het erg druk. Wij gaan om 11 uur naar de volgende tulou en hebben dan alles goed kunnen zien.
We rijden door naar Hongkeng. Daar staat de prince tulou, Zhengcheng Lou. We moeten 2 km lopen in de brandende zon. Het is zeker 30 graden. De tulou is gebouwd in 1912 en is de meest bezochte. Inmiddels hebben we zoveel tulou’s bezocht dat we het wel geloven. Het zijn indrukwekkende gebouwen, de een wat mooier dan de ander.
Van daaruit is het weer een stuk lopen naar een tulou waar een hostel in zit. We kunnen daar lunchen. Het is de beste maaltijd tot nu toe. Altijd aan een ronde tafel met draaiplateau. Soms lijkt het wel alsof iedereen bamg is dat hij/zij niks krijgt, zo wordt er getrokken aan het draai plateau. Schept iemand aan de ene kant op en geeft iemand anders er een slinger aan.
Inmiddels is het na 14 uur en lopen we weer een heel stuk door de zon naar de bus. Verder staat er niks op het programma. Veel mensen liggen te suffen in de bus. Na 2 uur stoppen we ergens. Je kan er zelfs koffie kopen. Voor veel van de groep heel fijn.
We zijn iets voor zessen weer in ons hotel in Xiamen. Natuurlijk moeten de paspoorten weer gescand worden. Dit keer zit ik op de Fashion floor, vorige keer business floor, en ziet mijn kamer er heel anders uit. Bloemen op de muur geschilderd en een soort prinsessen bed.
We, N, E en K, hebben om 18.15 afgesproken om wat te gaan eten en langs de supermarkt te lopen. We belanden bij de KFC om wat te eten. Veel honger hebben we niet en weer zo’n uitgebreide maaltijd is niet nodig. Kip nuggets, wat frietjes en een pastel de nata. Dat laatste is Portugees maar verkopen ze bij de KFC. De mijne komt net uit de oven en is bloedheet. Omdat ik snel wil eten, de rest is al klaar, verbrand ik mijn mond en maak ik er een knoeiboel van. Inmiddels zijn de vrijgezelle mannen ook de KFC binnen gelopen. En als we weg gaan, stappen de Belgen met z’n zessen binnen. Die hebben zich eerst opgefrist. Later zien we nog vier mensen van de groep bij de pizza/pasta tent zitten.
Na de KFC nog even naar de bakker om cakejes en de supermarkt om wat te drinken en Japanse peren. Ik zoek ook nog wat crème want zie wat rood. Als ze het niet verkopen bij de supermarkt laat de mevrouw in de winkel zien waar dan wel. Alleen is het wel in het Chinees. Ze blijven maar hopen dat we ze verstaan als ze in het Chinees praten. Morgen zitten we 3 uur in de bullittrain.
Morgen vroeg op. Om 7:15 vertrekken we met de bus naar het station. Net voor de spits. De trein vertrekt om 9 uur en dan zijn we tegen 12uur in Wuyishan.
We hebben dan voor ‘s middags een bezoek aan een Ancient Village op het programma. ‘s Avonds gaan de meeste van ons naar een dansvoorstelling. Deze is gemaakt door de persoon die ook de regiseur was van de ceremonie bij de Olympische spelen.
Redelijk goed geslapen vannacht. Bed is keihard. Ik krijg er nog geen vuist in geduwd. Maar een paar keer wakker geworden. Douchen heb ik maar overgeslagen. Zo’n gedoe boven de hang wc en dan afdrogen met een handdoek van het formaat 2x een washandje. Echt vies geworden ben ik niet vannacht.
We krijgen ontbijt in de tulou. Congee (rijstenpap, geen idee hoe je het schrijft en googlen kan hier niet), wat vreemd smakende groente, pinda’s en steamed buns. Dat laatste was wel te doen. Maar veel aten er niks. Paula roept steeds dat je altijd moet zorgen dat je iets te snacken hebt. Ik had nog een soort krentenbroodje uit Nederland. Dat kwam goed van pas.
Gelukkig worden onze extra tassen weer met de auto naar de bus vervoerd. Wij lopen in 20 minuten het dorp uit. Een andere weg dan we gekomen waren. De bus brengt ons naar Gaobei. Daar staat de King of Tulou, Chengqi Lou. Prachtig is deze. Hij bestaat uit meerdere ringen. Midden in een altaar. Dan een ring is een school, een ring met guesthouses (badkamers) en een buiten ring met op de bovenste etages de woon en slaapvertrekken. Helaas kunnen we niet naar boven om vanaf daar een foto te maken. Dat kan je wel laten doen tegen betaling. Dus de Chinezen poseren daar graag voor. De tulou is 300 jaar oud, heeft 400 kamers en er woonden ooit 1000 mensen. Er staat ook nog een vierkante tulou maar die staat in de steigers. Net als nog een kleinere ronde tulou. We zijn echt mooi op tijd. Vanaf 11 uur komen de toeristen op een toer vanuit Xiamen en is het erg druk. Wij gaan om 11 uur naar de volgende tulou en hebben dan alles goed kunnen zien.
We rijden door naar Hongkeng. Daar staat de prince tulou, Zhengcheng Lou. We moeten 2 km lopen in de brandende zon. Het is zeker 30 graden. De tulou is gebouwd in 1912 en is de meest bezochte. Inmiddels hebben we zoveel tulou’s bezocht dat we het wel geloven. Het zijn indrukwekkende gebouwen, de een wat mooier dan de ander.
Van daaruit is het weer een stuk lopen naar een tulou waar een hostel in zit. We kunnen daar lunchen. Het is de beste maaltijd tot nu toe. Altijd aan een ronde tafel met draaiplateau. Soms lijkt het wel alsof iedereen bamg is dat hij/zij niks krijgt, zo wordt er getrokken aan het draai plateau. Schept iemand aan de ene kant op en geeft iemand anders er een slinger aan.
Inmiddels is het na 14 uur en lopen we weer een heel stuk door de zon naar de bus. Verder staat er niks op het programma. Veel mensen liggen te suffen in de bus. Na 2 uur stoppen we ergens. Je kan er zelfs koffie kopen. Voor veel van de groep heel fijn.
We zijn iets voor zessen weer in ons hotel in Xiamen. Natuurlijk moeten de paspoorten weer gescand worden. Dit keer zit ik op de Fashion floor, vorige keer business floor, en ziet mijn kamer er heel anders uit. Bloemen op de muur geschilderd en een soort prinsessen bed.
We, N, E en K, hebben om 18.15 afgesproken om wat te gaan eten en langs de supermarkt te lopen. We belanden bij de KFC om wat te eten. Veel honger hebben we niet en weer zo’n uitgebreide maaltijd is niet nodig. Kip nuggets, wat frietjes en een pastel de nata. Dat laatste is Portugees maar verkopen ze bij de KFC. De mijne komt net uit de oven en is bloedheet. Omdat ik snel wil eten, de rest is al klaar, verbrand ik mijn mond en maak ik er een knoeiboel van. Inmiddels zijn de vrijgezelle mannen ook de KFC binnen gelopen. En als we weg gaan, stappen de Belgen met z’n zessen binnen. Die hebben zich eerst opgefrist. Later zien we nog vier mensen van de groep bij de pizza/pasta tent zitten.
Na de KFC nog even naar de bakker om cakejes en de supermarkt om wat te drinken en Japanse peren. Ik zoek ook nog wat crème want zie wat rood. Als ze het niet verkopen bij de supermarkt laat de mevrouw in de winkel zien waar dan wel. Alleen is het wel in het Chinees. Ze blijven maar hopen dat we ze verstaan als ze in het Chinees praten. Morgen zitten we 3 uur in de bullittrain.
Morgen vroeg op. Om 7:15 vertrekken we met de bus naar het station. Net voor de spits. De trein vertrekt om 9 uur en dan zijn we tegen 12uur in Wuyishan.
We hebben dan voor ‘s middags een bezoek aan een Ancient Village op het programma. ‘s Avonds gaan de meeste van ons naar een dansvoorstelling. Deze is gemaakt door de persoon die ook de regiseur was van de ceremonie bij de Olympische spelen.
