Phnom Penh
Blijf op de hoogte en volg Monique
10 November 2017 | Cambodja, Phnom-Penh
Dag 19
Vandaag een hele dag Phnom Penh. We gaan om half 9 weg. Eerst ontbijten op het dakterras. Dat klinkt geweldig maar het is precies het tegenovergestelde. Vieze toestand, niemand praat Engels, gekke tafels en er is niet eens boter of jam. Dan maar weer een omelet.
Gaby heeft een tuctuc geregeld voor $20 dollar. Die brengt ons naar het Tuol Sleng museum en daarna naar de killing fields. We delen de tuctuc met Annette en Edwin. Als de tuctuc gaat rijden begin ik toch argwaan te krijgen. De eerste stop zou dichtbij zijn en hij blijft maar rijden. Dus toch maar even vragen. Was hij al onderweg naar de Killing fields. Dus keren en terug naar het museum. Het is een school waar Pol Pot een gevangenis van heeft gemaakt. We krijgen een audiotour mee in het Nederlands. Heel indrukwekkend wat daar allemaal is gebeurd. Uiteindelijk hebben maar 7 mensen het overleefd. Twee zitten in het museum met een boek wat ze geschreven hebben. Wat een afschuwelijke man was die Pol Pot. Alleen maar moorden. Er is bijna een hele generatie Cambodjanen vermoord. En niet eens zo lang geleden. We zien er ook nog een stuk van een film waarin de overlevers vertellen, en laten zien, hoe het er aan toe ging. Heel indrukwekkend.
Daarna gaan we met de tuctuc naar de killing fields. Dat is zo'n 7 km buiten de stad. Dus we rijden ook door de smerige buitenwijken. We komen bij een monument. Dit staat vol met schedels van de doden. Ook zijn er nog massagraven. Het is een herdenkingsplek. Er staan ook overal bordjes dat je stil moet zijn. Ook hier kan je met een audiotour rondlopen. Maar dat is even teveel van het goede.
De tuctuc brengt ons naar het Nationaal Museum. Daar in de buurt gaan we eerst eten bij restaurant Friends. Hier woeden straatkinderen geholpen om het vak hospitality te leren. Een heel goed restaurant met lekker eten. En een fijne tuin om in te zitten. We kunnen daar even bijkomen.
Daarna naar het museum. Er staan mooie stukken en het is ook en mooi gebouw. Maar wat is het warm. Volgens mij wel 32 graden. Het zweet loopt gewoon over je lijf. Best wel afzien.
Na het museum gaat Sandy naar het hotel. Ik ga met de anderen nog naar het Royal Palace en de zilveren pagode. Een deel van het pleis kan je in. De koning woont ook nog in een deel je mag niet overal foto's nemen. Dat geldt ook voor de zilveren pagode. Die heet zo omdat er een zilveren vloer in ligt. Alles behalve een klein stukje is bedekt met tapijt. Dus heel indrukwekkend is het niet. Als staat het vol met boeddha beeldjes en zo. En het fijnst zijn de grote ventilatoren :-)
Alles is vlakbij de waterfront. Ik hen met Sandy om 6 uur afgesproken bij de FCC. Daar waren we gisteren dus dat kunnen we beiden vinden. Dus Annette, Edwin en ik gaan daar lekker wat drinken. We komen er ook anderen uit de groep tegen.
We besluiten om ergens anders te gaan eten. De bedoeling was weer Cambodjaans. Maar we belanden bij een Italiaanse tent die weinig Aziatische gerechten heeft. Maar we hebbeb honger dus blijven toch maar zitten. En het eten smaakt prima. Op een gegeven moment gaat het keihard regenen. In de verte zien we bliksem. Net als vannacht. Toen kon ik niet goed slapen en was het ook zo van 12 tot 2 uur. We verhuizen van het terras naar binnen omdat we onder overkapping toch nat worden.
Als we besluiten een tuctuc te pakken is het net weer droog. Zien we tenminste ook wat onderweg. En de chauffeur kan het ook in 1x vinden.
Lekker douchen en de tas inpakken. Morgen gaan we al om 6:15 weg. We hebben een lange rit naar Ho Chi Min City in Vietnam. We moeten de grens over en stoppen dan ook nog bij Cu Chi tunnels en de Cao Dai. Het wordt een korte nacht.
Vandaag een hele dag Phnom Penh. We gaan om half 9 weg. Eerst ontbijten op het dakterras. Dat klinkt geweldig maar het is precies het tegenovergestelde. Vieze toestand, niemand praat Engels, gekke tafels en er is niet eens boter of jam. Dan maar weer een omelet.
Gaby heeft een tuctuc geregeld voor $20 dollar. Die brengt ons naar het Tuol Sleng museum en daarna naar de killing fields. We delen de tuctuc met Annette en Edwin. Als de tuctuc gaat rijden begin ik toch argwaan te krijgen. De eerste stop zou dichtbij zijn en hij blijft maar rijden. Dus toch maar even vragen. Was hij al onderweg naar de Killing fields. Dus keren en terug naar het museum. Het is een school waar Pol Pot een gevangenis van heeft gemaakt. We krijgen een audiotour mee in het Nederlands. Heel indrukwekkend wat daar allemaal is gebeurd. Uiteindelijk hebben maar 7 mensen het overleefd. Twee zitten in het museum met een boek wat ze geschreven hebben. Wat een afschuwelijke man was die Pol Pot. Alleen maar moorden. Er is bijna een hele generatie Cambodjanen vermoord. En niet eens zo lang geleden. We zien er ook nog een stuk van een film waarin de overlevers vertellen, en laten zien, hoe het er aan toe ging. Heel indrukwekkend.
Daarna gaan we met de tuctuc naar de killing fields. Dat is zo'n 7 km buiten de stad. Dus we rijden ook door de smerige buitenwijken. We komen bij een monument. Dit staat vol met schedels van de doden. Ook zijn er nog massagraven. Het is een herdenkingsplek. Er staan ook overal bordjes dat je stil moet zijn. Ook hier kan je met een audiotour rondlopen. Maar dat is even teveel van het goede.
De tuctuc brengt ons naar het Nationaal Museum. Daar in de buurt gaan we eerst eten bij restaurant Friends. Hier woeden straatkinderen geholpen om het vak hospitality te leren. Een heel goed restaurant met lekker eten. En een fijne tuin om in te zitten. We kunnen daar even bijkomen.
Daarna naar het museum. Er staan mooie stukken en het is ook en mooi gebouw. Maar wat is het warm. Volgens mij wel 32 graden. Het zweet loopt gewoon over je lijf. Best wel afzien.
Na het museum gaat Sandy naar het hotel. Ik ga met de anderen nog naar het Royal Palace en de zilveren pagode. Een deel van het pleis kan je in. De koning woont ook nog in een deel je mag niet overal foto's nemen. Dat geldt ook voor de zilveren pagode. Die heet zo omdat er een zilveren vloer in ligt. Alles behalve een klein stukje is bedekt met tapijt. Dus heel indrukwekkend is het niet. Als staat het vol met boeddha beeldjes en zo. En het fijnst zijn de grote ventilatoren :-)
Alles is vlakbij de waterfront. Ik hen met Sandy om 6 uur afgesproken bij de FCC. Daar waren we gisteren dus dat kunnen we beiden vinden. Dus Annette, Edwin en ik gaan daar lekker wat drinken. We komen er ook anderen uit de groep tegen.
We besluiten om ergens anders te gaan eten. De bedoeling was weer Cambodjaans. Maar we belanden bij een Italiaanse tent die weinig Aziatische gerechten heeft. Maar we hebbeb honger dus blijven toch maar zitten. En het eten smaakt prima. Op een gegeven moment gaat het keihard regenen. In de verte zien we bliksem. Net als vannacht. Toen kon ik niet goed slapen en was het ook zo van 12 tot 2 uur. We verhuizen van het terras naar binnen omdat we onder overkapping toch nat worden.
Als we besluiten een tuctuc te pakken is het net weer droog. Zien we tenminste ook wat onderweg. En de chauffeur kan het ook in 1x vinden.
Lekker douchen en de tas inpakken. Morgen gaan we al om 6:15 weg. We hebben een lange rit naar Ho Chi Min City in Vietnam. We moeten de grens over en stoppen dan ook nog bij Cu Chi tunnels en de Cao Dai. Het wordt een korte nacht.
