Siem Reap
Blijf op de hoogte en volg Monique
08 November 2017 | Cambodja, Khett Siem Reab
Vannacht goed geslapen. Wel ging om kwart voor 5 de wekker. Die was ik gisteren vergeten uit te zetten. Gelukkig daarna weer omdraaien en doorslapen tot 8 uur. Toen was het nog wel haasten omdat ik pas om 10 voor half negen de badkamer in kon en ik wilde ook mijn haar wassen. We hebben nu zo'n fijne kamer en badkamer. Het is maar weer afwachten wat we morgen hebben. Het was des heel snel ontbijten, als laatste, zodat ik ook op tijd was om om 9 uur te vertrekken.
Uiteindelijk gaat iedereen van de groep vandaag mee op de excursie. Er zijn nog wel wat mensen die 's middags nog terug gaan naar Angkor.
We vertrekken naar het Tonle Sap meer. Naar een van de floating villages. We nemen de scenic route. Daardoor is het een rit van bijna 2 uur. We stoppen onderweg wel bij een dorpje. Daar is een of ander project met het groeien van groente op de juiste manier. Ik voel me niet zo geweldig vandaag. Zeker niet na de rit over de slechte weg. Ik heb dan niet zo'n geduld om de verhalen aan te horen. Maar ik loop wat rond om de huisjes en mensen te bekijken.
Dan rijden we verder naar de plek waar we op de boot gaan stappen. Het is een boot met een overdekt bovendek met bankjes. Het eerste stuk varen we tussen het groen. Er is allemaal begroeiing. Het is het einde van het regenseizoen. Het water staat dus hoog. Je ziet ook bomen in het water staan.
Dan komen we bij het dorpje. We zien dat de school uit gaat. Alle kinderen, in uniform, stappen in bootjes om naar huis te varen. Soms alleen, of in groepjes. Maar zonder ouders. En zo oud zijn ze niet. Een heel leuk gezicht. We varen langs alle huizen. Geweldig om te zien hoe deze mensen op het water wonen. Wat een zwaar leven. We zien wel bij bijna iedereen een schotel. Dus bepaalde luxe is er dus wel. De winkels drijven ook. Maar er zijn ook bootjes met koopwaar. Wij hebben moeten betalen om het dorp in te mogen. Op deze manier verdient de bevolking ook nog wat aan onze komst. En het maakt ze ook niet uit dat we allemaal foto's maken. Ze beginnen vaak spontaan te zwaaien samen met de kinderen. Ik raar niet uitgekeken.
We stoppen ergens om wat te drinken en gebruik te maken van het toilet. Deze mensen hebben ook een krokodil. Die schijnen vroeger in het meer te hebben gezeten. Nu worden ze gefokt voor de huid. En eten ze het vlees op.
Als we voldoende hebben gezien varen we weer terug naar de bus. Via de snelle route zijn we om half 2 weer bij het hotel.
Sandy en ik hebben niet veel zin om nog allerlei plaatsen of Angkor te gaan bezoeken. We hebben nog niks gezien van het plaatsje Siem Reap. We zoeken eerst een bank voor Sandy om euro's te wisselen. Dan wat eten. We vinden een mooie plek om te eten, het Cafe Indochine. Mooie locatie en lekker eten. Even bijkomen. Het is behoorlijk warm en benauwd. Na een tijdje lopen we naar het centrum van Siem Reap. Onderweg wordt je een beetje gek van al de tuctuc chauffeurs die copontinue vragen of je mee wil. Maar wij willen gewoon lopen. Anders zie je niks.
We komen vanzelf bij Pubstreet waar allemaal restaurantjes en winkeltjes zitten. Karretjes waar je verse vruchtensappen kan laten persen. Maar ook karretjes met een soort ijsrolletjes. Ze smeren het ijs in een dunne laag over een koelelement en en schrapen het er dan vanaf waardoor je rolletjes krijgt. Ziet er leuk uit. We lopen ook nog over de markt. Het opis vooral stalletjes voor de toeristen die allemaal dezelfde rommel verkopen. Ze zijn ook best agressief in hun verkoop technieken. Even rustig kijken is moeilijk. Mijn hoofd staat niet zo naar kopen. Dus ik hobbel achter Sandy aan. We bezoeken ook nog een paar mooiere winkels.
Onderweg terug naar het hotel komen we langs een bakker. Omdat we morgen onderweg naar Phnom Penh alleen een korte simpele lunchstop kunnen maken bij de spidermarket is het handig wat mee te nemen. Morgen zijn we geloof ik rond ee uur of 2 of 3 in Phnom Penh en kunnen we daar nog wat zien. En de volgende dag zijn we daar ook nog. Vanavond nog maar even goed lezen wat er te doen is. En over hoe het ook alweer zat met Pol Pot. Niet onbelangrijk als we ook de Killing Fields gaan bezoeken.
Ik merk dat mijn lichaam enorm moe is. Dus ik hoop nog op een goede nachtrust in dit fijne hotel. Morgen toch weer om 7 uur op omdat we om 8 uur vertrekken.
Vanavond gaan we terug naar Cafe Indochine. Daar stonden lekkere dingen op de kaart en het is hiet zo'n 10 minuten lopen vandaan.