Muang Khua - Ban Muang Ngoi

Dag 10

Gisterenavond wezen eten bij Sayfon. Als we ons guesthouse verlaten zit Flor op een krukje te wachten. Flor komt uit Belgie en is 78. We nemen hem mee naar restaurant Sayfon. Ik kies voor kip met champignons, fried eggplant en wat rijst. Veel te veel natuurlijk. Als we daar zitten komen ook de twee single reizenden langs en sluiten aan. Ik klets gezellig met Flor. Al is dat Vlaams niet altijd makkelijk te verstaan.
Om half negen zijn we alweer terug in onze guesthouse. Lekker douchen en naar bed. Het is iets over negenen als ik in slaap val.
Vanmorgen weer vroeg op. Om 7 uur moeten de tassen klaar staan. Daar staat een kleine pick-up om de bagage naar beneden, naar de boten, te brengen. Wij lopen ook naar beneden naar een restaurant, Laosamai, om daar te ontbijten. Het guesthouse heeft zelf geen ontbijt.
We krijgen stokbrood, ei, fruit, bananen pannenkoeken en koffie of thee. Een van de chauffeurs die ons bij de grens heeft opgehaald is eigenaar van het restaurant.
Om kwart over 8 stappen we in onze boot. We hebben 2 heel lange boten. De bagage is gelukkig al aan boord. We zitten met 'n tweeen naast elkaar. 7 per boot. Het is nog erg koud als we vertrekken. Ondanks de fleecetrui en sjaal is het niet erg warm. Maar gelukkig is het ongeveer na een uur varen iets warmer.
Het is een mooie tocht maar we zien weinig bedrijvigheid. Na ongeveer 2 uur varen komen we bij een dorpje, Hat Sa. We leggen aan bij een strandje. Dan is het omhoog klimmen naar boven. De mensen die in dit dorp wonen reageren niet echt op ons. Ik denk dat ze vaker toeristen zien die over de Nam Ou (Ou rivier) reizen. Het is lekker on de benen te strekken en wat rond te lopen. Er is ook een Wat (tempel). En gelukkig mogen we even plassen bij de monikken :-)
Op de huizen staan vaak rode cijfers en letters geschreven. De overheid heeft de huizen getaxeerd. Verderop wordt door de Chinezen een dam gebouwd om energie op te wekken. Dat doen ze niet zonder tegenprestatie. En de vorige president had veel van dit soort deals. Nu is er een betere president die beter voor de Lao zorgt. De dam betekend dat het dorp waar we zijn onder water komt te staan. En dan moeten alle mensen verhuizen en met dat beetje geld wat ze krijgen ergens opnieuw beginnen.
Als we weer naar beneden lopen worden we af en toe een beetje uitgelachen. We doen heel voorzichtig om niet te vallen op de steile helling. De bewoners zijn erg gewend om dit te doen dus die lopen een stuk relaxter naar beneden.
Daarna is het nog een paar uur varen. Dan bereiken we Muang Ngoi Neau. Daar gaan we overnachten. Het is eerst een heleboel trappen omhoog. Gelukkig wordt onze bagage gedragen. Want samen met de andere spullen zou dat een flinke klus zijn geweest. We logeren bij het Lattanavongsa guesthouse. Er is WiFi bij het restaurant maar niet bij de huisjes. Die liggen iets verderop.
Het is inmiddels half 2 dus Sandy en ik gaan eerst wat eten. Er komen hier veel toeristen dus er is volop keuze. We hebben uitzicht over de rivier tijdens de lunch. Daarna gaan we het dorpje bezoeken. Het is precies 1 straat met aan het ene eind een Wat. Verder volop restaurantjes en guesthouses. Je komt hier echt om te onthaasten. Verder zou je kunnen kaoyakken of wandelen. Nadat we in een half uur alles gezien hebben drinken we nog even koffie. Koffie is niet lekker hier en in Vietnam. Maar deze tent heeft echte cappucino. Er werkt een Zweed. Hij is getrouwd met een Lao. En deze tent is van zijn schoonouders. De koffie is echt voor de vele toeristen die de lokale koffie met gecondenseerde melk niet lekker vinden.
Daarna lekker terug naar ons hutje. Gelukkig wat ruimer dan onze vorige slaapplek. Daar struikelde we over onze tassen. Maar hier hangt de douchekop ook weer bijna recht boven de wc pot.
Morgen moeten onze tassen om 7 uur klaar staan. Dan kunnen we ontbijten en vertrekken we om 8.15 met de boot. Dit keer een korter stuk nog verder de rivier af. Daar stappen we over in de bus naar Luang Prabang.
Vanavond nog even wat eten in een van de vele restaurantjes hier in het dorp.