Kyoto - Tokyo
Blijf op de hoogte en volg Monique
10 Oktober 2016 | Japan, Tokio
Dag 18
Vanmorgen om 8.20 naar de metro. We gaan naar het centraal station van Kyoto. Iedereen heeft een paar tasjes bij zich. De souvenirs van gisteren moeten tenslotte ook mee.
Op het station lopen we eerst naar een luxe supermarkt plus bakker. Ik had me voorgenomen om een bento lunchbox te kopen. Maar het is niet zo heel duidelijk wat het allemaal is. En het ziet er op de vroege ochtend niet heel aantrekkelijk uit. Dus toch maar naar de bakker.
Dan naar de platforms waar de Shinkansen vertrekt. Het is een komen en gaan van treinen. De ene Shinkansen na de andere vertrekt. Het gaat allemaal heel efficiënt. Op je kaartje staat het nummer van de trein, nummer van het wagon en je stoelnummer. De trein komt en iedereen stapt in en hij vertrekt ook weer snel. De trein is ruim met aan de ene kant 2 stoelen en aan de andere kant 3. Veel beenruimte en een soort vliegtuigstoel. We zitten aan de rechterkant van de trein. Ben geeft aan dat we tussen 11.03 en 11.10 aan de linkerkant misschien mount Fuji zien. Niet iets waar ik warm voor loop.
De trein gaat met ongeveer 300 km/uur. Het landschap vliegt dan ook voorbij. Ik voel me niet heel jofel. Had niet bedacht dat ik reisziek zou worden in de trein dus heb geen pleister achter mijn oor geplakt. Dus ik probeer een beetje te dommelen en de tijd gaat voorbij. Onze aankomsttijd is 11.53 dus ongeveer een half uur daarvoor eet iedereen zijn lunch. Ik probeer wat te eten. Gelukkig smaakt het broodje met champignons en kaas goed. De reis is al snel voorbij.
In Tokyo moeten we nog een stukje met een metro. Dat kan op hetzelfde kaartje. Daarna lopend naar het hotel. Als we naar de luchthaven (Narita) gaan moeten we ook dit stuk afleggen. Gelukkig horen we later dat we dan met taxi's gaan. Het is een aardig stuk lopen en met bagage zou dat een uitdaging worden.
Als we in het hotel zijn is mijn bagage er gelukkig al. Jammergenoeg kunnen we pas na 15 uur op de kamer. En het is nog maar een uur of 1. Dus even wat spullen uit de rugzak in de aparte tas zodat ik niet met te zware tas loop.
Ben neemt ons mee naar de metro. Dit hebben we eerder ook gelopen dus ik herken wel het een en ander. Maar het blijft een immense stad. Richting de metro lopen we over een markt. Een soort Albert Cuyp volgens Ben. Maar deze ligt naast een flyover met een trein/metro. Het is een drukte van jewelste.
Na de markt nemen we de metro 2 haltes naar de wijk Akihabara. Dir is een hippe wijk met allemaal electronica winkels. Ook wel Akiba genoemd. Het gaat hier om animatie, games en idolen. Overal muziek en afbeeldingen van hippe meisjes. Op straat staan meisjes met kousen tot over de knie en korte petticoat rokjes die mensen mee een bar in proberen te krijgen. Als je een foto probeert te maken houden ze wat voor hun gezicht. We duiken ook nog een winkel in die helemaal vol staat met snoep, drogisterij spullen, etc. Als daar brand uitbreekt kom je er denk ik niet uit. We raken 3 mensen van de groep kwijt die we gelukkig later wel weer vinden. Een kaartje van het hotel bij je dragen is geen overbodige luxe.
Als we terug gaan met de metro merken we dat het voor Ben soms ook nog zoeken is als we uit de metro komen. Terwijl hij me net daarvoor vertelde dat hij al 7 jaar, 3x per jaar een paar dagen in Tokyo is. Gelukkig gaan we morgen nog een aantal dingen met Ben bezoeken. Kunnen we wat meer grip op de stad krijgen. En woensdag is dan een vrije dag.
M & B en ik gaan nog even naar de Starbucks voor een warme koffie. Het begint af te koelen. Vandaag is het maar 17-18 graden. De rest gaat terug naar het hotel. Bij de Starbucks doe ik een poging om op de kaart Tokyo wat beter te bekijken.
Om half 5 zijn we in het hotel. Ik kom Vera tegen die verteld dat de kamer erg klein is de tassen moeten onder het bed. Uiteindelijk verzet ik wat meubilair op de kamer waardoor we toch onze tassen kwijt kunnen. En, niet onbelangrijk, ook nog kunnen lopen. De badkamer is wel een prima formaat. Verder is alles wel nieuw, modern en netjes.
Om 18 uur hebben we afgesproken om te gaan eten. Aangezien de temperatuur gezakt is tot zo'n 13 graden een jas aan. Wel wat anders dan die ruim 30 graden aan het begin van de reis. Jose en Paul gaan ook mee eten. We eten ergens waar je Japans en Westers kan eten. Jose, Paul en ik gaan voor een Japanse maaltijd met Wagyu beef, misosoep, rijst met paddestoelen. We sluiten allemaal af met een toetje.
Het is 20 uur als we weer bij het hotel zijn. Ik studeer nog even op Tokyo en schrijf dit verhaal. Vera is om 21 uur al gaan slapen. Ze heeft een beetje pech want de lichten moeten aan omdat er geen bedlampje aan mijn kant zit.
Morgen gaan we om 9 uur op pad. Er is in dit hotel een simpel ontbijt inbegrepen.
Typisch Japanse dingen:
1- Verwarmde wc brillen. En een sproeier om je billen schoon te spoelen.
2- Een geluidje als je op de wc gaat zitten zodat je jezelf, en iemand anders, niet hoort plassen.
3- Nietgewoon bedankt als je bijvoorbeeld betaald maar hele lappen tekst. Uitermate vriendelijk maar geen idee wat ze allemaal zeggen.
4- Een knop op een tafel in het restaurant. Als je klaar bent om te bestellen druk je op de knop en gaat er een belletje.
5- Koffie kopen bij de Starbucks of eten kopen in de 7/11 en dan komt er nog 8% btw bovenop de prijs.
6- Vogelgeluiden als het voetgangerslicht op groen gaat.
7- Overal automaten op straat waar je flesjes drinken uit kan kopen.
Vanmorgen om 8.20 naar de metro. We gaan naar het centraal station van Kyoto. Iedereen heeft een paar tasjes bij zich. De souvenirs van gisteren moeten tenslotte ook mee.
Op het station lopen we eerst naar een luxe supermarkt plus bakker. Ik had me voorgenomen om een bento lunchbox te kopen. Maar het is niet zo heel duidelijk wat het allemaal is. En het ziet er op de vroege ochtend niet heel aantrekkelijk uit. Dus toch maar naar de bakker.
Dan naar de platforms waar de Shinkansen vertrekt. Het is een komen en gaan van treinen. De ene Shinkansen na de andere vertrekt. Het gaat allemaal heel efficiënt. Op je kaartje staat het nummer van de trein, nummer van het wagon en je stoelnummer. De trein komt en iedereen stapt in en hij vertrekt ook weer snel. De trein is ruim met aan de ene kant 2 stoelen en aan de andere kant 3. Veel beenruimte en een soort vliegtuigstoel. We zitten aan de rechterkant van de trein. Ben geeft aan dat we tussen 11.03 en 11.10 aan de linkerkant misschien mount Fuji zien. Niet iets waar ik warm voor loop.
De trein gaat met ongeveer 300 km/uur. Het landschap vliegt dan ook voorbij. Ik voel me niet heel jofel. Had niet bedacht dat ik reisziek zou worden in de trein dus heb geen pleister achter mijn oor geplakt. Dus ik probeer een beetje te dommelen en de tijd gaat voorbij. Onze aankomsttijd is 11.53 dus ongeveer een half uur daarvoor eet iedereen zijn lunch. Ik probeer wat te eten. Gelukkig smaakt het broodje met champignons en kaas goed. De reis is al snel voorbij.
In Tokyo moeten we nog een stukje met een metro. Dat kan op hetzelfde kaartje. Daarna lopend naar het hotel. Als we naar de luchthaven (Narita) gaan moeten we ook dit stuk afleggen. Gelukkig horen we later dat we dan met taxi's gaan. Het is een aardig stuk lopen en met bagage zou dat een uitdaging worden.
Als we in het hotel zijn is mijn bagage er gelukkig al. Jammergenoeg kunnen we pas na 15 uur op de kamer. En het is nog maar een uur of 1. Dus even wat spullen uit de rugzak in de aparte tas zodat ik niet met te zware tas loop.
Ben neemt ons mee naar de metro. Dit hebben we eerder ook gelopen dus ik herken wel het een en ander. Maar het blijft een immense stad. Richting de metro lopen we over een markt. Een soort Albert Cuyp volgens Ben. Maar deze ligt naast een flyover met een trein/metro. Het is een drukte van jewelste.
Na de markt nemen we de metro 2 haltes naar de wijk Akihabara. Dir is een hippe wijk met allemaal electronica winkels. Ook wel Akiba genoemd. Het gaat hier om animatie, games en idolen. Overal muziek en afbeeldingen van hippe meisjes. Op straat staan meisjes met kousen tot over de knie en korte petticoat rokjes die mensen mee een bar in proberen te krijgen. Als je een foto probeert te maken houden ze wat voor hun gezicht. We duiken ook nog een winkel in die helemaal vol staat met snoep, drogisterij spullen, etc. Als daar brand uitbreekt kom je er denk ik niet uit. We raken 3 mensen van de groep kwijt die we gelukkig later wel weer vinden. Een kaartje van het hotel bij je dragen is geen overbodige luxe.
Als we terug gaan met de metro merken we dat het voor Ben soms ook nog zoeken is als we uit de metro komen. Terwijl hij me net daarvoor vertelde dat hij al 7 jaar, 3x per jaar een paar dagen in Tokyo is. Gelukkig gaan we morgen nog een aantal dingen met Ben bezoeken. Kunnen we wat meer grip op de stad krijgen. En woensdag is dan een vrije dag.
M & B en ik gaan nog even naar de Starbucks voor een warme koffie. Het begint af te koelen. Vandaag is het maar 17-18 graden. De rest gaat terug naar het hotel. Bij de Starbucks doe ik een poging om op de kaart Tokyo wat beter te bekijken.
Om half 5 zijn we in het hotel. Ik kom Vera tegen die verteld dat de kamer erg klein is de tassen moeten onder het bed. Uiteindelijk verzet ik wat meubilair op de kamer waardoor we toch onze tassen kwijt kunnen. En, niet onbelangrijk, ook nog kunnen lopen. De badkamer is wel een prima formaat. Verder is alles wel nieuw, modern en netjes.
Om 18 uur hebben we afgesproken om te gaan eten. Aangezien de temperatuur gezakt is tot zo'n 13 graden een jas aan. Wel wat anders dan die ruim 30 graden aan het begin van de reis. Jose en Paul gaan ook mee eten. We eten ergens waar je Japans en Westers kan eten. Jose, Paul en ik gaan voor een Japanse maaltijd met Wagyu beef, misosoep, rijst met paddestoelen. We sluiten allemaal af met een toetje.
Het is 20 uur als we weer bij het hotel zijn. Ik studeer nog even op Tokyo en schrijf dit verhaal. Vera is om 21 uur al gaan slapen. Ze heeft een beetje pech want de lichten moeten aan omdat er geen bedlampje aan mijn kant zit.
Morgen gaan we om 9 uur op pad. Er is in dit hotel een simpel ontbijt inbegrepen.
Typisch Japanse dingen:
1- Verwarmde wc brillen. En een sproeier om je billen schoon te spoelen.
2- Een geluidje als je op de wc gaat zitten zodat je jezelf, en iemand anders, niet hoort plassen.
3- Nietgewoon bedankt als je bijvoorbeeld betaald maar hele lappen tekst. Uitermate vriendelijk maar geen idee wat ze allemaal zeggen.
4- Een knop op een tafel in het restaurant. Als je klaar bent om te bestellen druk je op de knop en gaat er een belletje.
5- Koffie kopen bij de Starbucks of eten kopen in de 7/11 en dan komt er nog 8% btw bovenop de prijs.
6- Vogelgeluiden als het voetgangerslicht op groen gaat.
7- Overal automaten op straat waar je flesjes drinken uit kan kopen.
