Nagasaki - 2

Dag 6
Vandaag een vrije dag, iedereen doet zijn eigen ding. Vera en ik hebben afgesproken om om kwart voor 8 op te staan. Kunnen we om half 9 nog even bij de Starbucks om koffie. Die zit tegenover het hotel en daar kan je lekker zitten. Het wordt vandaag ca. 27 graden. Toch zo'n 3-4 graden lager dan gisteren. Helaas regent het buiten. Gelukkig gisteren een paraplu gekocht. Tussen de buien door bezoeken we Dejima. Het museum hebben we gisteren niet gezien. Het was voorheen een kunstmatig aangelegd eilandje. Nu zit het gewoon vast. In de VOC tijd mochten de Nederlanders niet op het vaste land komen. Zij dreven handel vanaf dit eiland. Het museum bestaat uit oude huizen en pakhuizen. Interessant om te zien. Er lopen ook allemaal vrouwen en mannen in kimono. Dat blijken Maleisische toeristen te zijn. Je kan je laten kleden en dan mag je een bepaalde tijd daar in rond lopen.
Na Dejima pakken we de tram naar de Sôfuku-ji. Een boeddhistische tempel. We bezoeken eerst een soort dependance aan de andere kant van de trambaan. Mooi en heel eenvoudig. Daarna naar de tempel. Een prachtige rode poort, Ming dynasty architectuur. Natuurlijk een hoop trappen omhoog. Mooie gebouwen en geen enkele toerist. Een heel aardig Chinees vrouwtje van de winkel wil dat we poseren zodat zij met onze camera een foto kan maken waar we beiden op staan. Ze spreekt een beetje Engels.
We pakken de tram terug richting het hotel met de bedoeling bij een bakker wat te eten. Helaas zijn daar maar 2 tafeltjes en is er geen plek. Dus belanden we weer bij de Starbucks. Ze zijn daar ontzettend vriendelijk. Ze vullen zelfs onze waterflesjes gratis bij. Hier in Japan krijg je overal gratis water. Soms smaakt het naar chloor omdat het uit de kraan komt. Dit keer ging ze het speciaal uit de keuken halen. Het is ontzettend relaxed dat je gewoon water uit de kraan kan drinken en je ook niet verschrikkelijk op moet passen met eten.
Bij ons hotel is ook het transitpunt van de tram. Dus we kunnen met lijn 5 door naar Glover Park. Ondanks dat het minder warm is dan gisteren zijn we continue drijfnat van het zweet. Lijkt wel een luchtvochtigheid van 100%. Nog erger dan de regenbuien die we af en toe hebben.
De tram loopt vol met scholieren. Zij komen allemaal niet uit Nagasaki maar zijn toerist net als wij. Ze hebben bijna allemaal een speciaal soort cake gekocht. Gele baksteenvormige castella cake. Komt specifiek uit Nagasaki. Verder staan ze alleen maar te lachen. Ze zijn ook allemaal onderweg naar Glover Park.
Eenmaal uit de tram is ontzettend duidelijk aangegen waar we heen moeten. En we zien al snel een lad naar boven met allemaal winkeltjes. Echt toeristen gebied. Er zijn nog veel meer scholieren. We worden door een aantal meisjes aangesproken. Ze vragen hoe het met ons gaat. Ik antwoord met fine. Als ik het aan hun vraag zeggen ze happy. Ze vertellen hoe ze heten en vragen onze naam. Om vervolgens te veagen of ze me mogen interviewen. Ik krijg nog 2 vragen. Vraag 1 waar we naartoe gaan. En ik moet dan een roze sticker plakken bij de juiste foto op een soort placemat. Daarna moet ik aangeven wat ik zou willen eten. Als bedankje krijg ik een soort boekenlegger. Al moet de juf daar nog wel even op wijzen. Nog geen paar meter verder lopen we tegen het volgende groepje aan met leraar en gaat het op identieke wijze verder. Gelukkig blijft het hierbij. Anders zouden we nooit boven zijn aangekomen.
We bezoeken eerst de Ôura Catholic Church. Japans oudste katholieke kerk met een gotisch altaar. Entree is zo'n 6 euro. Het ligt op een heuvel. Dus trappen naar boven. Eenmaal boven valt de kerk wat tegen. We mogen er ook geen foto's maken. Gelukkig hoeven we niet eerst naar beneden om dan weer naar boven te moeten om door te lopen naar Glover Park.
Ik dacht in de Lonely Planet gelezen te hebben dat er moving walkways waren om boven te komen. Op het moment dat ik daar aan ging twijfelen was er ineens de roltrap :-)
Op een gegeven moment moesten we entree betalen voor de tuin. Was wel handig omdat in de LP stond dat je per huis in het park moest betalen. We beginnen bij het No 2 Dock building. Vanaf hier heb je een mooi uitzicht over de stad. Met in de verte een enorm cruiseschip. Ia de mooie tuin lopen we langs diverse huizen. Het Glover huis is prachtig. Hier heeft Thomas Glover gewoond. Een Schotse zakenman. Hij bouwde de eerste Japanse spoorweg en hielp bij het opbouwen van de scheepsbouw industrie. Mooie koloniale huizen. We zien ook nog het beeld van de Japanse opera zangeres Miura Tamaki. Inspiratie voor de opera Madame Butterfly van Puccini. Het verhaal speelt zich af in Nagasaki.
Na Glover Garden lopen we naar de Hollandse Hellingen. Hier stonden voorheen mooie Nederlandse houten huizen. Sommige zijn gerestoreerd en opnieuw opgebouwd. Het is weer een klim naar boven en ziet toch niet zo interessant uit. Na het eerste huis besluiten we terug te lopen. Er is ook nog een art museum waar Vera graag naartoe wil. Even zoeken en we vinden het. Helaas is het een museum waar ze alleen maar dingen hebben staan die gemaakt zijn van schildpad schild. Dat had ik in die winkel van gisteren ook al gezien. Gelukkig was het maar 100 Yen entree.
Via de Chinese wijk lopen we terug naar het hotel. We zien nog wat mannetjes Chinese Chess spelen op een pleintje. Er zijn volop Chinese restaurants en winkels met Chinese producten. Gelukkig ook een 7/11 zodat ik nog even geld kan pinnen. Geen idee hier de komende dagen de mogelijkheden zijn. En in deze groep zitten veel mensen die vanuit Nederland voor de hele reis al Yen hebben meegenomen. Heb ik nooit eerder gehad bij een reis. Het is toch niet zo dat je hier niet kan pinnen. Wel fijn dat alles zo veilig is.
Om half 5 zijn we weer terug in het hotel. Helemaal nat omdat het zo vochtig is. Fijn om weer even op te drogen en te kunnen douchen.
Om half 7 gaan we even naar de arcade. Ik heb daar gisteren in een rommelwinkeltje leuke rode schaaltjes gezien. Het is even zoeken maar ik vind ze. Bij navraag kosten ze 10000 yen. Dat is zo'n 88 euro. Zo leuk zijn ze nou ook weer niet. Dus voorlopig nog geen souvenirs. In een soort warenhuis zien we schooltassen die de kinderen verplicht mee moeten nemen naar school. Enorme grote en dure tassen. Wijzien tassen van 400-500 euro.
Verderop is een restaurantje wat Ben heeft aanbevolen. Als we binnen komen zit hij daar te eten. Uiteindelijk lekker gegeten. Schijnt typisch Japans te zij. Soort schnitzel met vulling, rijst, soepje, en groente. Ook staat er een bakje sesamzaad wat je eerst fijn moet malen in een bakje met stamper. Daar giet je dan weer een soort saus met een mosterdsmaak overheen. Kan jeje vlees in dooen. Smaakt goed. In de tussentijd is ook nog een ander stel uit de groep binnen komen lopen. Die zijn eerder weg want wij zitten nog gezellig te kletsen.
Na het eten lopen we terug naar het hotel. Ineens hoort Ben trommels en geeft aan dat ze ergens aan het oefenen zijn voor een festival. We lopen de kant op van het geluid. Helaas houdt het ineens op. We zien wel in een soort bijgebouw een soort boot staan die getrokken moet gaan worden op het festival. Maar zien geen muzikanten helaas.
Dus op naar het hotel. De tas moet nog ingepakt. Morgen vertrekken we richting Aso.

PS niet teveel op de spelfouten letten. Typen op de iPad gaat me toch niet zo goed af :-)