Boechara
Blijf op de hoogte en volg Monique
18 September 2013 | Oezbekistan, Buchara
Vandaag kunnen we naar een paleis en madressa buiten de stad. Maar ja, dan loop je weer achter zo'n gids aan te rennen. Ineke en ik gaan niet mee. We gaan om 9 uur naar de bazaar (markt). Daar waar de Oezbeken hun spullen kopen. Dat is van emmers tot kruiden tot vlees tot snoep tot ...... Erg leuk om daar rond te lopen. We hebben veel bekijks omdat er niet veel toeristen rond lopen. Prachtig al die kruiden. En het ruikt ook erg lekker. Natuurlijk wil iedereen dat we wat kopen. Maar ik weet inmiddels dat ik dan toch niks met die kruiden doe. Wel koop ik wat gedroogde ananas. Dat is erg lekker en kende ik al uit Hong Kong. Bij de dames die eieren verkopen zijn ze heel geinteresseerd in onze leeftijd. En zodra ze het weten moeten ze glimlachen. Het is ook altijd moeilijk om de leeftijd te schatten van mensen uit een ander land.
Terwijl we rond lopen verliest een meneer op een fiets ineens al zijn aardappelen en uien. De plastic zak kan het gewicht niet houden. Als ik help opruimen voelt hij zich toch wat bezwaard.
Het is erg leuk op de markt maar ook wel warm als we rondlopen op het buiten gedeelte. Het is volgens het weerbericht zo'n 30 graden. En in de zon is het nog veeeeel warmer. De afgelopen dagen hebben we het goed gehad met de temperatuur omdat die niet zo hoog was. Volgens de Oezbeken regent het nooit. Dus dat is wel erg prettig.
Heerlijk om zo een hele dag op jezelf weg te gaan. Even niet zo'n grote groep om je heen.
Onderweg terug naar de Ark stoppen we bij een restaurantje met allemaal lokals om wat te drinken. Allemaal mannen met baarden die lekker zitten te eten. Een mooi gezicht. Ineke vraagt in het Russisch of we foto's mogen nemen. En dat mag. Als we wat langer zitten verschijnen er meer toeristen.
Daarna lopen we via de bazar naar een pleintje. Daar zit Cafe Wishbone. Dat is van een Duitse mevrouw. We drinken wat en eten een stuk cake. Ik durf even niet aan de koffie. Moet toch even voorzichtig doen met de darmen. Maar de groene thee is ook lekker. Heerlijk in de schaduw even bijkomen. Inmiddels is het al 1 uur en de zon is op zijn felst.
Gisteren hebben we al bij een smid schaartjes gezien in de vorm van een vogel. Klinkt stom maar ziet er leuk uit. We proberen wat af te dingen. Maar dat gaat niet makkelijk. Ze zeggen dat je 30-50% moet betalen van wat ze vragen. Maar dat is toch wel vervelend afdingen. Het is bijna beledigend. En we treffen bij een ander stalletje een meneer die ook echt boos wordt. Blijft lastig. Dat vind ik in Nederland makkelijker, gewoon fixed price.
We bezoeken nog even de Kulkadash Madressa en lopen via het internet cafe naar het hotel. Daar even en boekje pakken en op een terras lekker lezen. Gewoon even lekker rusten en tijd voor jezelf. Morgen naar de woestijn, het Yurt camp waar we 2 nachten gaan verblijven.
-
18 September 2013 - 13:11
Lies Leysner:
Wat is het weer heerlijk om je verslag te lezen.
Plus te horen dat je nog steeds op de been bent. Door al je ervaringen weet je meestal wat het beste voor je is.
Benieuwd naar de volgende mail. -
19 September 2013 - 12:35
Christine:
Klinkt weer allemaal indrukwekkend. Zo'n bazaar lijkt me helemaal te gek. Dan zie je echt hoe het volk leeft. Geniet van de verdere reis en ik hoop dat je niet ziek wordt van het eten/ drinken.
Chris -
21 September 2013 - 20:46
Ines:
Jeetje, wat ben jij ondernemend Monique! Het klinkt geweldig allemaal, nog een fijne tijd!
Groetjes, Ines -
23 September 2013 - 22:02
Sandy:
Hi Monique,
Nu even tijd om te reageren. Mijn zus vertrekt morgen weer, jammer. Ondanks de vele regen toch veel onder-nomen.
Leuk hoor je verhalen te lezen! Klinkt goed, soms is het wel wat primitief. De bazaar is inderdaad een goed alternatief na al die madrassen/moskeeen.
Vwb de maag/darmklachten, altijd erg vervelend en veel energie vergend.Hopelijk blijf jij hiervoor bespaard!
Nog veel plezier deze laatste dagen.
gr Sandy