Kyoto
Door: Monique
Blijf op de hoogte en volg Monique
28 Maart 2023 | Japan, Kyoto
Dag 12 -Kyoto
Goed geslapen en gelukkig maar 1x uit bed voor de wc. Die is tenslotte op de gang. In Kyoto is heel veel te zien. Dus vandaag heel vroeg op. Om 7 uur zitten Duco, sigrid, Marloes en ik aan het ontbijt. Er staat voor alle gasten een papieren zak met een hotdog en een broodje ei (of zoiets [e-1f642]) klaar. Niet vaak dat ik ontbijt met een koud broodje hotdog met ketchup en mosterd. We zien ook nog wat anderen die vroeg zijn.
Om half 8 zijn we al aan de wandel. We gaan naar de Fusimi Inari-Taisha. Een tempel ten zuiden van Kyoto met honderden torii (poortjes). Op de plattegrond hadden we gezien met welke bus we daarheen moesten. Dus eerst met de metro naar Kyoto station en dan op zoek naar de bus. Die hebben we niet gevonden. Als we dan goed kijken blijken we gewoon met de trein daarheen te kunnen vanaf Kyoto station. Dat gaat gelukkig heel erg snel.
Eenmaal daar is het al druk met toeristen. Op de paden met alle rode poortjes de berg op is het druk. En een hele kunst om foto’s te nemen zonder anderen erop. En je blijft er fotograferen, zo mooi! We komen Xi Sheng en Bart ook nog tegen.
Daarna met een andere trein richting Keage Station. We moeten nog wel een keer overstappen. Daar start de City Walk van 6 km, 4 uur, uit de Lonely Planet. Die neemt ons via de tempels Konchi-in, Nanzen-ji, Kôtoku-an en Eiken-dô naar de Path of Philosophy. De tempels zijn prachtig. We zien overal vrouwen, en soms mannen, verkleed in kimonos. We passeren aan het begin een stuk spoorlijn met allemaal bloesem. Het is er vergeven van de toeristen die in Kyoto zijn voor de bloesem.Ook langs het pad van de filisofie staat de bloesem in volle bloei. Allemaal bomen vol met witte bloemen.
We eindigen bij de Ginkaku-ji, het beroemde zilveren paviljoen. Gebouwd door een Shogun die de ambitie had de het gebouw te bedekken met zilver. Dat is nooit gebeurd. Na zijn dood is het een tempel geworden. De tempel gaat bijna dicht, maar we zijn nog op tijd om het meeste te zien.
Inmiddels hebben we wel trek. Sigrid heeft onderweg nog getrakteerd op iets lekkers bij een kraam. Vers gebakken met custard erin. We zoeken een sushi tent. Inmiddels willen de benen niet echt meer en doe mijn voeten pijn. Uiteindelijk stappen we maar op een bus richting Gion.We moeten wel staan.
We komen aan bij een food plaza waar we gisteren ook doorheen hebben gelopen. Op de 8e etage zit MioMio een sushi restaurant met lopende band. We trekken een nummer en kunnen gelukkig zitten terwijl we wachten. En dan eindelijk is het onze beurt.
Binnen zitten we aan een tafel met een lopende band. Daar komen voorbeelden van sushi voorbij. De bedoeling is ook sushi, maar sat is nu niet. Op een tablet bestel je wat je wil. Een niveau hoger is een lopende band voor de Shinkansen. Die komt je bestelling afleveren. Je pakt de schotel eraf en drukt op de knop. De schotels hebben een kleur die correspondeert met een prijs. Je hebt duurdere en goedkopere sushi. Erg lekker allemaal. We eindigen met sesam ijs.
Inmiddels hebben we bericht gehad van Masayo. We slapen nog een nacht in de hostel. Morgen om 8:30 naar het andere hotel. Dat is onhandig want we willen al om 7 uur ontbijten en door naar Nara. Na wat heen en weer geapp spreken we af dat we de tassen om 7 uur dumpen bij de receptie. Die halen we later op om naar het nieuwe hotel te gaan.
Gelukkig doen mijn voeten minder pijn nu ik heb kunnen uitrusten. Nog even via de 7/11 en op naar de hostel. Snel onder de douche en naar bed.