Shanghai - Amsterdam
Blijf op de hoogte en volg Monique
24 September 2018 | Nederland, Amsterdam-Zuidoost
Dag 15
Onze laatste dag in Shanghai. Vanavond vliegen we terug naar Nederland. Omdat ik graag om half 8 op de Bund wil zijn is het weer vroeg op. We spreken af om om 7 uur te vertrekken. Eerst moeten we uitchecken omdat we niet voor 12 uur terug zijn. Omdat N nog een paar dagen blijft mogen E, K en ik onze tassen op haar kamer zetten. Dan kunnen we ook voor het vertrek naar de luchthaven nog even opfrissen. Ook al is het niet meer zo warm als een paar dagen geleden, toch is het zweten bij 28 graden.
Bij het uitchecken worden de kamers gecontroleerd. Stel je voor dat je wat meeneemt :-) Bij mij wordt doorgegeven dat er een klein handdoekje mist. Als ik aangeef dat het waarschijnlijk op het bed ligt wordt er opnieuw gekeken. Maar nee..... ze kunnen het niet vinden. Dus ik met de mevrouw die de kamers controleert naar boven. Als ik aan het dekbed trek valt het handdoekje op de grond. Eenmaal in de lobby geef ik met gebaren aan dat ze waarschijnlijk haar ogen niet goed open had. De man achter de receptie moet er wel om lachen.
Het is ongeveer 15 minuten lopen naar de Bund. Fijn dat we zo dichtbij zitten. Het is wel een van de mindere hotels maar daar ben je tenslotte maar weinig. En de bedden zijn overal keihard.
Op de Bund zien we allemaal wat oudere dames dansen met een waaier. Mooi om te zien. We hebben wel vaker vrouwen in groepjes zien dansen en soms zelfs helemaal alleen. Volgende LP zouden er ook allemaal groepjes mensen moeten zijn die aan Tai Chi doen. Maar wij zien niemand, en we zijn echt op tijd.
Op de Bund (de promenade) zien we veel mens hardlopen. En vooral flink zweten. Want ook op dit vroege tijdstip is het al behoorlijk warm en vochtig.
We wilde gaan ontbijten bij de Subway maar die zijn nog niet open op dit tijdstip. Dus het wordt een latte met een broodje bij de Starbucks. Daar maken we ook het plan voor vandaag. We gaan via de winkelstraat East Nanjing road richting People's Square. Een groot deel hiervan is alleen voor voetgangers. Het is er ondanks het vroege tijdstip behoorlijk druk. De meeste winkels zijn al open. Vooral veel warenhuizen, juwelen winkels, winkels van sportmerken (Adidas, New Balance, Fila, etc.). Er rijden ook treintjes waarmee je van de ene kant naar de andere kant kan rijden.
Bij heel veel winkels staan lange rijen met mensen. Sommige zijn echt mega lang. De mensen staan allemaal in de rij voor mooncakes. Maandag is het moon festival. Bij sommige rijen vraag ik me af of de mooncakes niet al op zijn als de mensen aan de beurt zijn. Ik zie ook doorverkopers. Die hebben een hele lading ingekocht en proberen die dan weer door te verkopen. Keurig in de dozen van het goede merk. Want blijkbaar is er nogal verschil als je de rijen vergelijkt. Ik ben niet echt gek op mooncakes. Ik ken ze nog van toen we in Taiwan wonen. Hoeven we in ieder geval niet in de rij :-) We hebben al eerder een mini mooncake gehad van Paula.
Door het vele drinken moet er ook af en toe een sanitaire stop gemaakt worden. Mijn herinneringen aan China zijn stinkende toiletten waar je bijna kokhalzend uit loopt. Er is veel veranderd. We treffen vaak hele schone openbare toiletten. Die worden goed schoongehouden. En al die koffietenten (zoals Starbucks) hebben vaak ook geen eigen toilet en moet je gebruik maken van het openbare toilet. Vaak zijn ze nog schoner dan in Nederland.
Aan het einde van de winkelstraat is People's Square met het People's Park. Een park midden tussen de hoogbouw van Shanghai. In het weekend is er ook de Marriage market. Hier zie je allemaal moeders of vaders die een partner zoeken voor hun dochter of zoon. Op een paraplu hangt dan een A3 formaat papier waarop ze hun kind aanprijzen. Naam, scholing, baan, leeftijd, lengte, "personality", "family values" en sterrenbeeld. Af en toe is er 1 in het Engels. Het is bizar om te lezen dat ouders hun dochter met een hele goede baan in Canada aanprijzen. Ouders hebben ook niet altijd toestemming van hun kind om daar te gaan staan, die doen dat gewoon.Het is een bijzonder iets, zeker in de tijd van internet en online dating.
We zien ook iemand zingen. Vol overgave zonder toeschouwers. En verderop mensen die muziek maken. Er is ook een soort kermis voor kinderen. Het is een levendig park. Het is dan ook zondag en veel mensen zijn vrij. Al zijn de bouwvakkers achter het hotel alweer om 6 uur begonnen vandaag. Die werken blijkbaar elke dag.
Overigens wordt er overal gebouwd in Shanghai. Er is nog veel laagbouw, 3-4 hoog, wat afgebroken wordt. En daar moeten dan veel hogere gebouwen komen.
Na het park hebben we wel trek in koffie. Het eerste wat we tegen komen is natuurlijk een Starbucks. Deze is net nieuw, wat we zien aan de bloemen bij de ingang, en we worden binnengehaald. Helaas hier geen frappucino. Het is een iets andere formule en ze serveren wijn. Niet echt aan mij besteed. En voor de anderen ook wat vroeg zo in de ochtend. Maar we kunnen wel even lekker zitten.
We besluiten naar het Shanghai museum te gaan. Het is weer een stuk lopen richting het park en nog verder. We komen in deze mega stad Paula tegen. Eenmaal bij de ingang van het museum staat een bord dat we aan de achterkant naar binnen moeten omdat ze aan het werk zijn. Dus we lopen weer helemaal terug. Bij de ingang staat het rijen dik. Jammer! Want daar hebben we geen zin in. Zo komen we wel aan onze kilometers. Tot nu toe hebben we nog alles lopend gedaan.
We besluiten ergens op East Nanjing road wat te gaan eten. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Het is mega druk, je kan over de hoofden lopen. Ergens even lekker zitten en wat eten is niet echt een optie. Dus daarom lopen we maar richting hotel. Dan gaan we eten waar we eergisteren hebben gegeten. Dat was goed. En dan is het meteen onze laatste Chinese maaltijd. Weer een paar km erbij.
Na het eten verkennen we ook nog even de buurt achter het hotel. Er zou een markt zijn. Die kunnen we niet vinden. Wel allemaal warenhuizen die alleen maar fashion verkopen. Er zijn hele mooi winkels met wat duurdere kleding. Niet Gucci, Chanel en zo. Maar van Chinese en Koreaanse ontwerpers. Mooi maar allemaal van die mini maatjes. Ook gek om te zien dat de Chinezen nu al winterjassen met bont aan het passen zijn. Er zijn ook warenhuizen waar de kleding een stuk goedkoper is. Het is duidelijk dat er Chinezen zijn met een hoop geld en andere het stuk slechter hebben. Jammergenoeg is er verder niet zoveel te beleven. We worden alleen maar vaak aangesproken of we geïnteresseerd zijn in namaak designer tassen en horloges.
We gaan lekker wat drinken in het half leeggelopen winkelcentrum vlakbij het hotel. Bij de Staytion hebben ze ook sapjes te drinken en fijne stoelen. We hangen wat en gaan dan naar het hotel. Even opfrissen en schone kleren aan. Om de beurt onder de douchen in de kamer van N. En dan is het wachten begonnen in de lobby van het hotel.
Om half 7 vertrekken we naar de bushalte. Twee uit de groep blijven achter omdat ze een verlenging hebben in Shanghai. De rest van ons, inclusief Paula, vertrekken naar de luchthaven. Dat is zonder file toch nog een uur rijden. We zijn net voor de drukte. Eerst natuurlijk weer alle bagage door de scan en dan naar de incheckbalie. Daar wordt ook alles weer bekeken. Iemand van de groep heeft 20 accu's voor zijn camera mee en moet zijn tas open maken. Die mogen niet in de ruimbagage. Alle accu's moeten in je handbagage en dat mag niet boven een bepaald wattage komen. Ze kijken dan ook heel specifiek naar mijn powerbank om te kijken wat daar voor wattage op staat. Sommige van de groep moeten een powerbank achterlaten omdat het wattage niet staat aangegeven. Ze zijn erg streng.
Bij de paspoort controle wordt er weer een foto gemaakt. Eenmaal door alle controles hebben we nog zeker 2 uur voordat we moeten boarden. Dat is om 22.10 met vertrektijd 23.10.
Met de laatste Yuans nog een luchtje kopen. En nog wat eten.
Uiteindelijk vertrekken we te laat met de Morgenster, een 787 dreamliner van de KLM. Ik heb weer een comfort seat gereserveerd. Maar als ik etmaal bij mijn stoel kom schrik ik wel. Ik ben zelf niet de meeste slanke maar de twee andere stoelen zijn bezet door een soort sumo worstelaars. Ik heb dan ook enorme spijt dat ik gekozen heb voor een stoel aan het raam. Dat doe ik nooit maar met de extra ruimte leek het wel wat. Ik zit echt in een hoekje gedrukt door mijn buurman en het is er nog erg warm ook. Dat wordt een zware 11 uur vliegen.
Dag 16
De vlucht overleefd. Al was het afzien. Gelukkig nog wel een paar keer 1.5 uur kunnen slapen. En op een gegeven moment was het gelukkig nog maar 2 uur vliegen. We krijgen nog een ontbijt en dan kunnen we landen.
Op Schiphol is het nog erg rustig. Ik ben zo uit het vliegtuig en bijna als eerste bij de paspoortcontrole. Eerst nog wat Chinezen die wel eerst moeten bewijzen dat ze een ticket terug hebben voordat ze naar binnen mogen.
Bij de bagage claim is het rustig en al snel zijn alle tassen en koffers er. Iedereen neemt afscheid van elkaar en het zit er weer op. Ik bel de taxi als ik bij de meeting point ben. Een paar minuten later zit ik in de taxi naar huis. Het is zo'n 20 graden minder warm dat wat we hebben gehad in China. En in de regen zoek in mijn huissleutels.
Het zit er weer op. Even een paar uur slapen, bruin brood met kaas halen, de was doen, blog schrijven. En dan straks aan de slag met de foto's.
Onze laatste dag in Shanghai. Vanavond vliegen we terug naar Nederland. Omdat ik graag om half 8 op de Bund wil zijn is het weer vroeg op. We spreken af om om 7 uur te vertrekken. Eerst moeten we uitchecken omdat we niet voor 12 uur terug zijn. Omdat N nog een paar dagen blijft mogen E, K en ik onze tassen op haar kamer zetten. Dan kunnen we ook voor het vertrek naar de luchthaven nog even opfrissen. Ook al is het niet meer zo warm als een paar dagen geleden, toch is het zweten bij 28 graden.
Bij het uitchecken worden de kamers gecontroleerd. Stel je voor dat je wat meeneemt :-) Bij mij wordt doorgegeven dat er een klein handdoekje mist. Als ik aangeef dat het waarschijnlijk op het bed ligt wordt er opnieuw gekeken. Maar nee..... ze kunnen het niet vinden. Dus ik met de mevrouw die de kamers controleert naar boven. Als ik aan het dekbed trek valt het handdoekje op de grond. Eenmaal in de lobby geef ik met gebaren aan dat ze waarschijnlijk haar ogen niet goed open had. De man achter de receptie moet er wel om lachen.
Het is ongeveer 15 minuten lopen naar de Bund. Fijn dat we zo dichtbij zitten. Het is wel een van de mindere hotels maar daar ben je tenslotte maar weinig. En de bedden zijn overal keihard.
Op de Bund zien we allemaal wat oudere dames dansen met een waaier. Mooi om te zien. We hebben wel vaker vrouwen in groepjes zien dansen en soms zelfs helemaal alleen. Volgende LP zouden er ook allemaal groepjes mensen moeten zijn die aan Tai Chi doen. Maar wij zien niemand, en we zijn echt op tijd.
Op de Bund (de promenade) zien we veel mens hardlopen. En vooral flink zweten. Want ook op dit vroege tijdstip is het al behoorlijk warm en vochtig.
We wilde gaan ontbijten bij de Subway maar die zijn nog niet open op dit tijdstip. Dus het wordt een latte met een broodje bij de Starbucks. Daar maken we ook het plan voor vandaag. We gaan via de winkelstraat East Nanjing road richting People's Square. Een groot deel hiervan is alleen voor voetgangers. Het is er ondanks het vroege tijdstip behoorlijk druk. De meeste winkels zijn al open. Vooral veel warenhuizen, juwelen winkels, winkels van sportmerken (Adidas, New Balance, Fila, etc.). Er rijden ook treintjes waarmee je van de ene kant naar de andere kant kan rijden.
Bij heel veel winkels staan lange rijen met mensen. Sommige zijn echt mega lang. De mensen staan allemaal in de rij voor mooncakes. Maandag is het moon festival. Bij sommige rijen vraag ik me af of de mooncakes niet al op zijn als de mensen aan de beurt zijn. Ik zie ook doorverkopers. Die hebben een hele lading ingekocht en proberen die dan weer door te verkopen. Keurig in de dozen van het goede merk. Want blijkbaar is er nogal verschil als je de rijen vergelijkt. Ik ben niet echt gek op mooncakes. Ik ken ze nog van toen we in Taiwan wonen. Hoeven we in ieder geval niet in de rij :-) We hebben al eerder een mini mooncake gehad van Paula.
Door het vele drinken moet er ook af en toe een sanitaire stop gemaakt worden. Mijn herinneringen aan China zijn stinkende toiletten waar je bijna kokhalzend uit loopt. Er is veel veranderd. We treffen vaak hele schone openbare toiletten. Die worden goed schoongehouden. En al die koffietenten (zoals Starbucks) hebben vaak ook geen eigen toilet en moet je gebruik maken van het openbare toilet. Vaak zijn ze nog schoner dan in Nederland.
Aan het einde van de winkelstraat is People's Square met het People's Park. Een park midden tussen de hoogbouw van Shanghai. In het weekend is er ook de Marriage market. Hier zie je allemaal moeders of vaders die een partner zoeken voor hun dochter of zoon. Op een paraplu hangt dan een A3 formaat papier waarop ze hun kind aanprijzen. Naam, scholing, baan, leeftijd, lengte, "personality", "family values" en sterrenbeeld. Af en toe is er 1 in het Engels. Het is bizar om te lezen dat ouders hun dochter met een hele goede baan in Canada aanprijzen. Ouders hebben ook niet altijd toestemming van hun kind om daar te gaan staan, die doen dat gewoon.Het is een bijzonder iets, zeker in de tijd van internet en online dating.
We zien ook iemand zingen. Vol overgave zonder toeschouwers. En verderop mensen die muziek maken. Er is ook een soort kermis voor kinderen. Het is een levendig park. Het is dan ook zondag en veel mensen zijn vrij. Al zijn de bouwvakkers achter het hotel alweer om 6 uur begonnen vandaag. Die werken blijkbaar elke dag.
Overigens wordt er overal gebouwd in Shanghai. Er is nog veel laagbouw, 3-4 hoog, wat afgebroken wordt. En daar moeten dan veel hogere gebouwen komen.
Na het park hebben we wel trek in koffie. Het eerste wat we tegen komen is natuurlijk een Starbucks. Deze is net nieuw, wat we zien aan de bloemen bij de ingang, en we worden binnengehaald. Helaas hier geen frappucino. Het is een iets andere formule en ze serveren wijn. Niet echt aan mij besteed. En voor de anderen ook wat vroeg zo in de ochtend. Maar we kunnen wel even lekker zitten.
We besluiten naar het Shanghai museum te gaan. Het is weer een stuk lopen richting het park en nog verder. We komen in deze mega stad Paula tegen. Eenmaal bij de ingang van het museum staat een bord dat we aan de achterkant naar binnen moeten omdat ze aan het werk zijn. Dus we lopen weer helemaal terug. Bij de ingang staat het rijen dik. Jammer! Want daar hebben we geen zin in. Zo komen we wel aan onze kilometers. Tot nu toe hebben we nog alles lopend gedaan.
We besluiten ergens op East Nanjing road wat te gaan eten. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Het is mega druk, je kan over de hoofden lopen. Ergens even lekker zitten en wat eten is niet echt een optie. Dus daarom lopen we maar richting hotel. Dan gaan we eten waar we eergisteren hebben gegeten. Dat was goed. En dan is het meteen onze laatste Chinese maaltijd. Weer een paar km erbij.
Na het eten verkennen we ook nog even de buurt achter het hotel. Er zou een markt zijn. Die kunnen we niet vinden. Wel allemaal warenhuizen die alleen maar fashion verkopen. Er zijn hele mooi winkels met wat duurdere kleding. Niet Gucci, Chanel en zo. Maar van Chinese en Koreaanse ontwerpers. Mooi maar allemaal van die mini maatjes. Ook gek om te zien dat de Chinezen nu al winterjassen met bont aan het passen zijn. Er zijn ook warenhuizen waar de kleding een stuk goedkoper is. Het is duidelijk dat er Chinezen zijn met een hoop geld en andere het stuk slechter hebben. Jammergenoeg is er verder niet zoveel te beleven. We worden alleen maar vaak aangesproken of we geïnteresseerd zijn in namaak designer tassen en horloges.
We gaan lekker wat drinken in het half leeggelopen winkelcentrum vlakbij het hotel. Bij de Staytion hebben ze ook sapjes te drinken en fijne stoelen. We hangen wat en gaan dan naar het hotel. Even opfrissen en schone kleren aan. Om de beurt onder de douchen in de kamer van N. En dan is het wachten begonnen in de lobby van het hotel.
Om half 7 vertrekken we naar de bushalte. Twee uit de groep blijven achter omdat ze een verlenging hebben in Shanghai. De rest van ons, inclusief Paula, vertrekken naar de luchthaven. Dat is zonder file toch nog een uur rijden. We zijn net voor de drukte. Eerst natuurlijk weer alle bagage door de scan en dan naar de incheckbalie. Daar wordt ook alles weer bekeken. Iemand van de groep heeft 20 accu's voor zijn camera mee en moet zijn tas open maken. Die mogen niet in de ruimbagage. Alle accu's moeten in je handbagage en dat mag niet boven een bepaald wattage komen. Ze kijken dan ook heel specifiek naar mijn powerbank om te kijken wat daar voor wattage op staat. Sommige van de groep moeten een powerbank achterlaten omdat het wattage niet staat aangegeven. Ze zijn erg streng.
Bij de paspoort controle wordt er weer een foto gemaakt. Eenmaal door alle controles hebben we nog zeker 2 uur voordat we moeten boarden. Dat is om 22.10 met vertrektijd 23.10.
Met de laatste Yuans nog een luchtje kopen. En nog wat eten.
Uiteindelijk vertrekken we te laat met de Morgenster, een 787 dreamliner van de KLM. Ik heb weer een comfort seat gereserveerd. Maar als ik etmaal bij mijn stoel kom schrik ik wel. Ik ben zelf niet de meeste slanke maar de twee andere stoelen zijn bezet door een soort sumo worstelaars. Ik heb dan ook enorme spijt dat ik gekozen heb voor een stoel aan het raam. Dat doe ik nooit maar met de extra ruimte leek het wel wat. Ik zit echt in een hoekje gedrukt door mijn buurman en het is er nog erg warm ook. Dat wordt een zware 11 uur vliegen.
Dag 16
De vlucht overleefd. Al was het afzien. Gelukkig nog wel een paar keer 1.5 uur kunnen slapen. En op een gegeven moment was het gelukkig nog maar 2 uur vliegen. We krijgen nog een ontbijt en dan kunnen we landen.
Op Schiphol is het nog erg rustig. Ik ben zo uit het vliegtuig en bijna als eerste bij de paspoortcontrole. Eerst nog wat Chinezen die wel eerst moeten bewijzen dat ze een ticket terug hebben voordat ze naar binnen mogen.
Bij de bagage claim is het rustig en al snel zijn alle tassen en koffers er. Iedereen neemt afscheid van elkaar en het zit er weer op. Ik bel de taxi als ik bij de meeting point ben. Een paar minuten later zit ik in de taxi naar huis. Het is zo'n 20 graden minder warm dat wat we hebben gehad in China. En in de regen zoek in mijn huissleutels.
Het zit er weer op. Even een paar uur slapen, bruin brood met kaas halen, de was doen, blog schrijven. En dan straks aan de slag met de foto's.
-
24 September 2018 - 19:09
Henri Janssen:
Hi,
Wederom een waanzinnig mooie reis gehad: welkom thuis.
