Luang Prabang

Dag 12
Vandaag om 5:30 opgestaan om naar een tempel te gaan. Normaal lopen de monikken door de straat in een rij om eten op te halen. Maar Kipon heeft ons verteld dat er bij de tempel vlakbij het hotel een festival is. Daar ga ik heen. Sandy gaat niet mee en ik zie ook niemand van de groep. Als ik bij de tempel is het daar al een drukte van jewelste. Er liggen allemaal rijen met matjes. Daarop Lao met schalen met eten. Vooral sticky rice maar ook veel soorten pakjes met koekjes en snoep. Allemaal heel netjes aangekleed. Er komen steeds meer mensen bij die de lege plekken innemen. Ook staan er dingen uitgestald met eten, bloemen van zilver en goud met geld eraan, ventilatoren, etc. allemaal giften voor de monikken.
De monikken staan vlakbij de tempel te wachten. Op een gegeven gaan ze in een file langs al die mensen. Die gooien eten, snoep en geld in de bedelnap. Er lopen jongens bij met zakken waar ze dan af en toe spullen uit de bedelnap in gooien om ruimte te maken. Geld stoppen ze in hun tas. En ze gooien ook eten en snoep weer terug in mandjes bij alle mensen op de matjes. En dat gaat zo maar door een heel bijzonder iets om mee te maken.
Helaas zijn er ook aziatische toeristen die vreselijk asociaal foto's maken. Stejpken hun camera bijna in het gezicht van de monikken.
Om kwart over zeven ben ik weer terug in het hotel. Sandy en ik gaan ontbijten. Gelukkig weer brood, jam en ei. Dus ik haal de La Vache Kiri er ook maar bij. Al is er dit keer ook een gekookt ei. Dat is wel lekker.
Na het ontbijt lopen we naar het centrum. We gaan naar het begin van de wandelroute. Maar niet zonder nog een heel mooi oud mandje te kopen. Het komt van de minderheden en werd gebruikt voor opium.
Daarna naar de markt, het begin van de route. Het is een erg leuke markt waar de lokale bevolking boodschappen doet. Er lopen maar een paar toeristen. De markt is niet heel erg groot. Maar vanalles wat.
De bedoeling was om 400 treden naar boven te lopen de Phu Si op. Een heuvel met daar boven de That Chomsi. Het alleen al zo ontzettend warm dat ik er vanaf zie. We gaan naar het Traditional Arts & Ethnology Centre. Een klein museum met informatie over de minderheden in Laos. Het was wel even zoeken om het te vinden. En dan nog een kleine klim omhoog.
Hierna naar het Royal Palace. Dat is een museum. Het gaat om 11:30 dicht. Maar dan hebben we nog 3 kwartier. Dus dat moet lukken. Maar eerst moeten de tas en camera in een kluisje. Daarna naar een bijgebouw. Daar staat een buddha. Ik verwacht iets groots maar het is maar heel klein. Het is Pha Bang, 83 cm hoog, en een replica. De naam Luang Prabang komt van deze buddha. Ik vind het niks bijzonders. Daarna het museum in. Helaas heeft Sandy de kaartjes in haar portemonee in de liocker zitten. En zonder kaartjes mogen we niet naar binnen. Gelukkig loopt Sandy zelf terug, maar we houden steeds minder tijd over. En als we dan eindelijk naar binnen willen is er ineens niemand meer om ons binnen te laten. Met moeite komen we binnen en hebben een kwartier. Als we een zaal hebben gezien doen ze het licht uit en roepen dat het tijd is. Ik laat ze dan zien dat we nog 10, 5, 2, etc. minuten hebben. We hebben in ieder geval,genoeg gezien.
We besluiten te gaan lunchen bij Zurich bread. Daar hebben ze lekker bruin brood. Ik neem een BLT. Lekker, wel Nederlandse prijzen. Daarna vervolgen we de wandelroute langs de rivier Nam Khan. Aan het eind van het schiereiland komt die samen met de Mekong. Er zijn allen
Maal leuke restaurantjes en guesthouses. Omdat het Unesco wereld erfgoed is is er geen hoogbouw.
Ik heb een behoorlijke dip en het is erg warm. We gaan daarom op de punt van het schiereiland in een parkje in het gras liggen. Ik val bijna in slaap. Daarna lopen we langs de Mekong. En terug naar de winkelstraat. Ik wil nog graag de oudste tempel zien. Gisteren zagen we de mooiste. Het is de Wat Wisunarat. We laten ons met de tuctuc ernaartoe brengen voor 10000 kip (1 euro). Hij is erg mooi. Dus goed dat we gegaan zijn. Daarna weer met de tuctuc naar de winkelstraat. Het is tijd om met eempn drankje op een terras te gaan zitten. Een heerlijke lemonjuice met honing. Het is goed vertoeven. Een beetje lezen en mensen kijken. We besluiten vroeg te gaan eten en dan terug naar onze guesthouse te gaan. We zijn al sinds 8:15 op pad.
We gaan eten bij Tamarind. Staat in meerdere reisgidsen goed aangeschreven. Als we daar komen is er eigenlijk geen plek meer op het terras. Alles is gereserveerd. Maar als we voor 19:30 weg zijn is er wel plek. Het is nog maar half 6 dus dat lukt wel. Ze hebben bijzondere gerechten uit de Laotiaanse keuken. Ik neem vis gestoomd in bananenblad. Het heeft een bijzondere smaak. Lekker, maar zou het niet nog een keer nemen.
Daaran lopend naar de guesthouse. Moeten dan wel weer over de drukke avondmarkt. We zijn ongeveer om kwart over 8 terug. Lekker douchen, schrijven en de tas inpakken. De was is ook klaar dus die kan ook weer mee.
Morgen vertrekken we al om 7 uur en zijn dan pas tussen 8 en 9 uur in Vientiane. Het grootste deel is een hele slechte weg. We stoppen onderweg wel een paar keer geloof ik. Ik hoop op een betere chauffeur dan gisteren. Anders wordt het afzien. Op naar de laatste plaats in Laos.