Sanandaj

Dag 8
Om 9.00 naar beneden voor,het ontbijt. Na 3 rondjes door het restaurant en ook nog op andere plekken kijken, kan ik niemand vinden. Ik sal het ontbijt maar over. Alle tafels in het restaurant zijn gebruikt en het is een grote rotzooi. Aangezien ik zowat niks door mijn keel krijg 's ochtend is het niet echt dat ik niet eet. Ben maar in de lobby gaan zitten wachten. Later hoor ik dat ze in het festaurant zaten in een donkere hoek. Ik heb niemand gezien. En de rst mij dus ook niet. Carla en aldre zijn nog wel,naar mijn kamer gegaan om te kijken of ik me niet had verslapen.
Vandaag om 9.30 met de bus naar het centrum. We hebben de hele dag voor onszelf. Er is niet veel bijzonders in dit plaatsje. We zijn eigenlijk gewoon onderweg naar Kashan. En het is leuk om even Koerdistan te zien.
Door de chauffeur worden we in het centrum afgezet. We lopen eerst de vrijdag moskee (Masjed-e Jameh). We worden door een aantal oude mannetjes binnen gelaten. De mannen zijn in traditionele Koerdishe kleding.
De binnenplaats is mooi met allemaal tegeltjes. Al is het wel zo dat na Oezbekistan sommige dingen toch in het niet vallen. We mochten ook de moskee in. De hele vloer met allemaal tapijten. Het liefst zou ik daar een tijdje gaan zitten en gewoon lekker om me heen kijken. Maar dat kan niet. De moskee is gebouwd in opdracht van Amonulla Kahn. Deze was zo tevreden dat hij zorgde dat de architect blind werd. Alemaal zodat hij niet nog zo een kon bouwen voor iemand anders. Vlak achter de moskee is nog een andere gebouwd. Die is erg lelijk.
We lopen vervolgens naar Lotfolla Sheik-al Islam Mansion. Daarin bevind zich het regionale museum. Allemaal, potten en wat sieraden. Het bevat mooie gekleurde ramen, orosi. Ze zijn gemaakt omdat ze mooi zijn maar ook omdat het de muskieten zou desorienteren.
Naast het museum zit nog een gebouw. Daarin zijn wat ambachtlieden gehuisvest. Oa iemand die kistjes en grote vazen bekleden met oude koerdishe tapijten. Leuk idee maar niet mooi.
Hierna bezoeken we Asef Mansion. Het is nu een museum van het Koerdishe leven. Er zijn mooi dingen te zien maar ook ruimtes waar ze met poppen laten zien hoe het leven eruit zag. Niet heel geweldig. We wilden eigenlijk koffie drinken in het restaurantje op een van de binnenplaatsen. Dat was nog dicht. Bij navraag hoe laat het open zou gaan was dat: over 5 min, over een half uur en om 13 uur. Niet heel duidelijk. Maar nadat we het museum hadden bezocht was het open.
Aldre bestelde koffie. Hey liefst geven ze van die zakjes met koffie, melk en suiker. Maar wij kregen op ons verzoek zwarte koffie. Niet te drinken. Dus ik heb er maar wat suiker in gedaan. Bij het afrekenen ging het mis. De beste man wilde er 300000 rial voor hebben. Dat is bijna negen euro. Uiteindelijk hebben we de helft betaald nadat hij aangaf dat we het gratis zouden krijgen. Maar dat wilde we niet.
Omdat het al richting 1 uur ging zijn we op zoek gegaan naar het aanbevolen restaurant. Daar kwamen we natuurlijk ook alle anderen van de groep tegen. Het is nog maar dag 8 en de kebab komt eigenlijk mijn neus al uit. Het is vaak nogal droog. Samen met Audrey besluiten we onze gerechten te delen. Zij neemt pizza en ik kebab van gehakt (minder droog). En dat delen we. Pizza natuurlijk heel anders dan een Italiaanse pizza maar wel ok.
Na de lunch bezoeken we de bazaar. Maar helaas is er veel dicht. Dan maar lopend naar het fort. Mij boeit dat wat minder maar Carla en Aldre willen het graag zien. We kunnen het niet echt vinden helaas. En maar sjokken door die hitte. Bij een bedrijf vragen we of zij weten waar het is. Er komen steeds meer mensen bij die zich er mee bemoeien. De vrouwen praten veel beter Engels dan de mannen. Als we weglopen worden we ineens tegen gehouden door een man. En neemt ons mee naar een vrouw. Zij zou het weten. Ze neemt ons helemaal mee en we belanden in een theehuis met allemaal mannen. Natuurlijk moeten we op de foto. Ook nog met anderen. Carla heeft een goed gesprek met haar. En ik klets ook nog even. Gisteren zagen we bij het trouwfeest in het hotel dat er ook vrouwen waren in een rok met panties. Volgens haar mag dat op de 2e dag van de bruiloft. De eerste dag is een dag met traditionele kleding. Ze laat wat foto's zien van de bruiloft van haar neef. Ook verteld ze dat ze 27 is en een vriend heeft. Maar ze kunnen pas trouwen als er genoeg geld is voor de bruiloft en een eigen huis. De druk op de man ligt er hoog omdat hij hierin moet voorzien. Haar vriend is technical engineer in de petroleum branche. Zijzelf is dierenarts.
Als de bloedhete thee, die je moet laten afkoelen door deze op,het schoteltje te gieten, op is gaan we aan de wandel. Ze loopt helemaal meeNa het eten rijden we naar Sanandaj. Omdat we regelmatig ergens stoppen komen we daar roch pas om ongeveer 7 uur aan. naar de bazaar. We hadden het fort laten varen. Maar eenmaal bij de bazar wijst ze een pad aan naar het fort. Niet dat je daar wat kan zien. Want het is nu van de militairen en dicht. We lopen nog een stuk door naar de bazaar en nemen afscheid. Carla wil dan ineens alleen naar het fort maar dat vind Aldre geen goed idee. Carla is al door haar knie gegaan een kon nu redelijk goed lopen dankzij de Advil die,ik bij me heb. Die wilde ze eerst niet hebben maar nu blijkt het toch wel goed te werken.
In ieder geval discussiëren ze verder en ik,kan alleen maar hopen dat we niet naar het fort gaan zoeken. Dat is een hele klim. Uiteindelijk gaan we de bazaar op. Helaas is er nog veel dicht en het is toch al kwart voor 4. We bekijken nog een heel stuk. Helaas niet meer het stuk wat vroeger een hamam was. Ik heb het nog aan de Iraanse gevraagd waar het was. Maar kreeg niet echt antwoord omdat Carla nog druk in de weer was over het fort.
We springen uiteindelijk maar in een taxi naar het hotel voor 50000 rial. Met een grote fles water die ik nog net kon kopen. We zijn dan om 16.30 in het hotel. Pas om 20.30 kunnen we eten in het restaurant. Dat is lekker buiten. En veel anders is hier toch niet te vinden. Alles is kebab kebab en nog eens kebab.
Morgen de langste busrit van deze reis. We vertrekken om 7 uur. Dus dat is om 6 uur opstaan.