Kashan - Abyaneh
Door: Monique
Blijf op de hoogte en volg Monique
15 September 2015 | Iran, Abyāneh
Vervolg dag 10
Er is een buffet voor ons geregeld in het hotel aan de overkant. Heel ongezellig met veel tl licht. Maar wel weer eens wat anders te eten.
In ons eigen hotel nog even naar de coffeeshop. Daar verkopen ze lekkere koffie voor Nederlandse prijzen. Dit keer heb ik maar niks genomen. Wil goed slapen vannacht.
Dag 11
Vanmorgen om 8.30 op. Want we gaan met een groepje naar Bagh-e Fin. Dat is een tuin gebouwd voor Shah Abbas I. Het is een Persische tuin. Inmiddels is het een World Heritage Site. Hetp is zo'n 20 minuten lopen vanaf het hotel. De tuin is wel aardig. Na alles gezien te hebben loop ik met Audrey naar het hotel. We hoeven pas om 12 uur weg dus we hebben een uurtje om te relaxen. Voor vertrek geven we via Suzan door wat we willen eten voor de lunch als we aangekomen zijn in Abyaneh.
De rit is ca. 1,5 uur. Natuurlijk hebben we ook nog een politiestop. Ook moet er betaald worden om Abyaneh in te mogen.
In het hotel dumpen we de tassen op de kamer en gaan lunchen. Uiteindelijk komt het goed maar communicatie is toch ook apart. We spreken toch echt geen farsi. Ik eet een of ander prutje van aubergine met rijst. Het eten valt erg tegen hier in Iran.
Na de lunch lopen we verder naar beneden naar het dorp. Mooie rood lemen huisjes en kronkelende straatjes. Het dorpje is 1500 jaar oud. Er wonen voornamelijk oude mensen. In de lonely planet staat dat er een paar oude vrouwtjes wonen zonder tanden. Sommige huisjes hebben ook mooie balkonnetjes. We lopen door allerlei straatjes. Omhoog en omlaag. Op een gegeven moment wenkt een oud vrouwtje ons naar binnen. We mogen naar boven naar het balkon voor het uitzicht. Carla geeft haar wen paar klompjes maar ze wil eigenlijk geld.
We drinken ook nog ergens een kopje thee en samsam cola. Dat is cola die in Iran wordt gemaakt. Soms zien we oude vrouwtjes die gedroogde appel verkopen. Maar verder miet veel winkeltjes.
De klim terug naar het hotel,is pittig. Ben ik ook heel slecht in. We zie Mohsen onze chauffeur met bus. Had leuk geweest als we hadden kunnen meerijden. Maar nee, hij gaat het dorp in.
Tegen een uur of 6 waren we bij het hotel. De temperatuur is hier prettig. Lekker koel omdat we op ca. 2200 meter zitten.
Na even luieren en douchen om 8 uur eten. Ik eet frerenjan dat is kip met een saus van walnoten en granaatappel. We hangen nog wat in de lobby. Aantal van de groep drinken nog koffie. De Belgen (een grote groep die dezelfde plaatsen aan doet) zitten er ook. Hun buschauffeur is heel actief iedereen aan het helpen met koffie en heet water. De onze zit te bellen.
Morgen vertrekken we om 8.30 richting Yazd.
En nu maar kijken of het internet werkt. Voorlopig komt er niks binnen en gaat er niks weg.
Er is een buffet voor ons geregeld in het hotel aan de overkant. Heel ongezellig met veel tl licht. Maar wel weer eens wat anders te eten.
In ons eigen hotel nog even naar de coffeeshop. Daar verkopen ze lekkere koffie voor Nederlandse prijzen. Dit keer heb ik maar niks genomen. Wil goed slapen vannacht.
Dag 11
Vanmorgen om 8.30 op. Want we gaan met een groepje naar Bagh-e Fin. Dat is een tuin gebouwd voor Shah Abbas I. Het is een Persische tuin. Inmiddels is het een World Heritage Site. Hetp is zo'n 20 minuten lopen vanaf het hotel. De tuin is wel aardig. Na alles gezien te hebben loop ik met Audrey naar het hotel. We hoeven pas om 12 uur weg dus we hebben een uurtje om te relaxen. Voor vertrek geven we via Suzan door wat we willen eten voor de lunch als we aangekomen zijn in Abyaneh.
De rit is ca. 1,5 uur. Natuurlijk hebben we ook nog een politiestop. Ook moet er betaald worden om Abyaneh in te mogen.
In het hotel dumpen we de tassen op de kamer en gaan lunchen. Uiteindelijk komt het goed maar communicatie is toch ook apart. We spreken toch echt geen farsi. Ik eet een of ander prutje van aubergine met rijst. Het eten valt erg tegen hier in Iran.
Na de lunch lopen we verder naar beneden naar het dorp. Mooie rood lemen huisjes en kronkelende straatjes. Het dorpje is 1500 jaar oud. Er wonen voornamelijk oude mensen. In de lonely planet staat dat er een paar oude vrouwtjes wonen zonder tanden. Sommige huisjes hebben ook mooie balkonnetjes. We lopen door allerlei straatjes. Omhoog en omlaag. Op een gegeven moment wenkt een oud vrouwtje ons naar binnen. We mogen naar boven naar het balkon voor het uitzicht. Carla geeft haar wen paar klompjes maar ze wil eigenlijk geld.
We drinken ook nog ergens een kopje thee en samsam cola. Dat is cola die in Iran wordt gemaakt. Soms zien we oude vrouwtjes die gedroogde appel verkopen. Maar verder miet veel winkeltjes.
De klim terug naar het hotel,is pittig. Ben ik ook heel slecht in. We zie Mohsen onze chauffeur met bus. Had leuk geweest als we hadden kunnen meerijden. Maar nee, hij gaat het dorp in.
Tegen een uur of 6 waren we bij het hotel. De temperatuur is hier prettig. Lekker koel omdat we op ca. 2200 meter zitten.
Na even luieren en douchen om 8 uur eten. Ik eet frerenjan dat is kip met een saus van walnoten en granaatappel. We hangen nog wat in de lobby. Aantal van de groep drinken nog koffie. De Belgen (een grote groep die dezelfde plaatsen aan doet) zitten er ook. Hun buschauffeur is heel actief iedereen aan het helpen met koffie en heet water. De onze zit te bellen.
Morgen vertrekken we om 8.30 richting Yazd.
En nu maar kijken of het internet werkt. Voorlopig komt er niks binnen en gaat er niks weg.
