Yazd
Door: Monique
Blijf op de hoogte en volg Monique
19 September 2015 | Iran, Shīrāz
Vervolg dag 14
Om 14 uur klopt Aldre aan met de vraag of we nog even wat kleins gaan eten. Het restaurant is inmiddels open. Ik kies voor een Cesar's salad. Beetje anders dan thuis maar wel lekker. Endat met een glas watermeloensap. Ook lekker. We zitten weer gezellig onder wat bomen.
Uiteindelijk is er nog een uurtje over voordat we weg moeten. Dus even slapen zit er niet in. Dat is te kort.
Om 17 uur vertrekken we met z'n zessen naar de karavanserai Zein-o Din. Wim, Yvonne en John gaan niet mee. Het is ongeveer een uur rijden. De karavenserai ligt vlakbij de snelweg. Het is mooi gerestaureerd maar het geluid van de auto's en vrachtwagens is wel jammer. We klimmen naar boven en zien daar de zon onder gaan.
Er wordt gewaarwchuwd dat de baas zegt dat we de hoofddoekjes af mogen. Maar dat wordt afgeraden. De mannen schijnen dan heel vervelend te worden. De Belgen zijn er ook in grote getalen. Wel 3 groepen. Die blijven slapen. Al met al vinden wij het niet erg dat we niet blijven slapen.
De karavenserai is erg mooi opgeknapt en ingericht. We eten mee met het buffet. Maar zitten wel aan een lullig klein tafeltje. Suzan bedingt korting wat later helemaal geen korting blijkt te zijn. Het eten smaakt goed. Ze hebben het daar wel goed georganiseerd.
We kijken nog even vanaf het dak naar de sterrenhemel. Om 21 vertrekken we weer naar Yazd. Het is toch een uur rijden.
Eenmaal in Yazd stopt de chauffeur om koffie (nescafe) te kopen. Het duurt wat lang. Maar dan blijkt dat hij ijsjes (verpakt) voor ons aan het kopen is. Lekker!
In het hotel duik ik nog even onder de douche. Mijn voeten krijg ik inmiddels niet meer schoon. Dat wordt thuis in een badje.
Dag 15
Vandaag om half 8 uur vertrekken. Dus vroeg op. We gaan naar Shiraz met een tussenstop. Het wordt wel weer een lange reisdag. Maar in Shiraz heb ik weer 2 nachten een kamer alleen.
We rijden eerst 3 uur door. Natuurlijk moet de chauffeurregelmatig stoppen om papieren te laten zien aan de politie. Die houden goed in de gaten waar we zijn en hoeveel kilometer de chauffeur rijdt. Want dat mag niet meer dan 9 uur zijn. In het begin had hij het er steeds over maar nu hiet meer. We stoppen voor koffie bij een cypres van 4000 jaar oud. Natuurlijk willen ze ons er voor laten betalen. Een belachelijk bedrag per persoon om de boom te zien. Voorheen was het gewoon gratis. Maar we merken dat ze er een slaatje uit willen slaan. Maar Suzan is een pittige tante. Ze gaat in gesprek en we hoeven maar een klein bedrag te betalen. We kunnen dus richting boom met onze mand met nescafe, thee, suiker, koffiemelk, en niet te vergeten de pauze koeken die Aldre heeft meegenomen. Nooit geweten dat de AH koeken had die zo heten. Maar nu hoeven die in ieder geval niet mee terug naar Nederland. Natuurlijk ook tijd voor een sanitaire stop. Dat is altijd weer afwachten wat je dan aantreft. Dit keer is het te doen.
In het dorp van de boom moet ook nog proviand voor onze laatste picknick worden gekocht. Kaas, worst, aubetginespread, tonijn en natuurlijk komkommer, tomaat en melodn bij de groentenboer. Suzan vergeet bijna dat we ook brood moeten hebben. We rijden een aantalrondjes om een bakker te zoeken. Helaas staan daar al mensen in de rij voor vers brood. Dat gaat voor ons te lang duren. Uiteindelijk bij een supermarkt brood gevonden. Iets minder lekker dan vers van de bakker.
Na een aantal uur stoppen we bij een picknick plek. Daar zitten ook heel veel Iraniers te eten. Zoals altijd is het eten weer lekker. Veel fijner dan zelf vanalles meenemen. E hebben erg veel bekijks. Mensen willen met je op de foto maar staan ons ook gewoon aan te staren.
Ik loop een heel stuk terug voor de wc. Goed de neus dicht houden. Het lijkt wel alsof de Iraniers het geen punt vinden dat het zo vies is. Als ik terug loop komt onze bus naar me toe rijden. Ze hebben snel,opgeruimd en wat over was aan een Iraanse familie gegeven. Wij hebben er niks meer aan.
Na een paar uur rijden gaan we naar Pasargadae. Hier staat de tombe van Cyrus. En verder nog wat aan oude stenen. Ik klim ook nog een heuvel op om daar wat te zien. Mooi uitzicht. Maar naar beneden gaat nog wel lastig. Gelukkig kom ik zonder uitglijden bij de bus. Op een gegeven moment begint het hele grote druppels te regenen. Wij zijn dichtbij de bus. We zien dat de Belgen nergens kunnen schuilen. Want die lopen er ook rond. Al snel is het droog en drinken we thee of koffie.
Het is nog 2 uur naar Shiraz. Dat is een grote stad met 1,5 miljoen inwoners. De 5e stad van Iran. Bekend om zijn schrijvers, dichters en rozen. Eigenlijk is er te weinig tijd morgen om alles te zien in Shiraz.
We zijn om half 7 in het hotel. Het valt een beetje tegen na het mooie hotel in Yazd. Om half 8 gaan we naar een restaurant om te eten. Het is een raar gebouw. Lijkt versailles wel. Maar het eten is goed. Wel weer even gedoe met afrekenen. Ze willen het liefst 1 rekening maar sat willen wij niet. Uiteindelijk komt het goed.
In het hotel is geen koffie te krijgen dus allemaal vroeg naar de kamer. Ik was nog wat ondergoed en schrijf nog even alles op van vandaag. Dan lekker slapen.
Morgen worden we door Mohsen afgezet bij Masjed-e Nasir-al-Molk. Daar moet de vroeg in de ochtend zijn voor de mooiste foto's. Dus we vertrekken om 8 uur. En dan kijken wat we nog kunnen zien in die ene dag.
Om 14 uur klopt Aldre aan met de vraag of we nog even wat kleins gaan eten. Het restaurant is inmiddels open. Ik kies voor een Cesar's salad. Beetje anders dan thuis maar wel lekker. Endat met een glas watermeloensap. Ook lekker. We zitten weer gezellig onder wat bomen.
Uiteindelijk is er nog een uurtje over voordat we weg moeten. Dus even slapen zit er niet in. Dat is te kort.
Om 17 uur vertrekken we met z'n zessen naar de karavanserai Zein-o Din. Wim, Yvonne en John gaan niet mee. Het is ongeveer een uur rijden. De karavenserai ligt vlakbij de snelweg. Het is mooi gerestaureerd maar het geluid van de auto's en vrachtwagens is wel jammer. We klimmen naar boven en zien daar de zon onder gaan.
Er wordt gewaarwchuwd dat de baas zegt dat we de hoofddoekjes af mogen. Maar dat wordt afgeraden. De mannen schijnen dan heel vervelend te worden. De Belgen zijn er ook in grote getalen. Wel 3 groepen. Die blijven slapen. Al met al vinden wij het niet erg dat we niet blijven slapen.
De karavenserai is erg mooi opgeknapt en ingericht. We eten mee met het buffet. Maar zitten wel aan een lullig klein tafeltje. Suzan bedingt korting wat later helemaal geen korting blijkt te zijn. Het eten smaakt goed. Ze hebben het daar wel goed georganiseerd.
We kijken nog even vanaf het dak naar de sterrenhemel. Om 21 vertrekken we weer naar Yazd. Het is toch een uur rijden.
Eenmaal in Yazd stopt de chauffeur om koffie (nescafe) te kopen. Het duurt wat lang. Maar dan blijkt dat hij ijsjes (verpakt) voor ons aan het kopen is. Lekker!
In het hotel duik ik nog even onder de douche. Mijn voeten krijg ik inmiddels niet meer schoon. Dat wordt thuis in een badje.
Dag 15
Vandaag om half 8 uur vertrekken. Dus vroeg op. We gaan naar Shiraz met een tussenstop. Het wordt wel weer een lange reisdag. Maar in Shiraz heb ik weer 2 nachten een kamer alleen.
We rijden eerst 3 uur door. Natuurlijk moet de chauffeurregelmatig stoppen om papieren te laten zien aan de politie. Die houden goed in de gaten waar we zijn en hoeveel kilometer de chauffeur rijdt. Want dat mag niet meer dan 9 uur zijn. In het begin had hij het er steeds over maar nu hiet meer. We stoppen voor koffie bij een cypres van 4000 jaar oud. Natuurlijk willen ze ons er voor laten betalen. Een belachelijk bedrag per persoon om de boom te zien. Voorheen was het gewoon gratis. Maar we merken dat ze er een slaatje uit willen slaan. Maar Suzan is een pittige tante. Ze gaat in gesprek en we hoeven maar een klein bedrag te betalen. We kunnen dus richting boom met onze mand met nescafe, thee, suiker, koffiemelk, en niet te vergeten de pauze koeken die Aldre heeft meegenomen. Nooit geweten dat de AH koeken had die zo heten. Maar nu hoeven die in ieder geval niet mee terug naar Nederland. Natuurlijk ook tijd voor een sanitaire stop. Dat is altijd weer afwachten wat je dan aantreft. Dit keer is het te doen.
In het dorp van de boom moet ook nog proviand voor onze laatste picknick worden gekocht. Kaas, worst, aubetginespread, tonijn en natuurlijk komkommer, tomaat en melodn bij de groentenboer. Suzan vergeet bijna dat we ook brood moeten hebben. We rijden een aantalrondjes om een bakker te zoeken. Helaas staan daar al mensen in de rij voor vers brood. Dat gaat voor ons te lang duren. Uiteindelijk bij een supermarkt brood gevonden. Iets minder lekker dan vers van de bakker.
Na een aantal uur stoppen we bij een picknick plek. Daar zitten ook heel veel Iraniers te eten. Zoals altijd is het eten weer lekker. Veel fijner dan zelf vanalles meenemen. E hebben erg veel bekijks. Mensen willen met je op de foto maar staan ons ook gewoon aan te staren.
Ik loop een heel stuk terug voor de wc. Goed de neus dicht houden. Het lijkt wel alsof de Iraniers het geen punt vinden dat het zo vies is. Als ik terug loop komt onze bus naar me toe rijden. Ze hebben snel,opgeruimd en wat over was aan een Iraanse familie gegeven. Wij hebben er niks meer aan.
Na een paar uur rijden gaan we naar Pasargadae. Hier staat de tombe van Cyrus. En verder nog wat aan oude stenen. Ik klim ook nog een heuvel op om daar wat te zien. Mooi uitzicht. Maar naar beneden gaat nog wel lastig. Gelukkig kom ik zonder uitglijden bij de bus. Op een gegeven moment begint het hele grote druppels te regenen. Wij zijn dichtbij de bus. We zien dat de Belgen nergens kunnen schuilen. Want die lopen er ook rond. Al snel is het droog en drinken we thee of koffie.
Het is nog 2 uur naar Shiraz. Dat is een grote stad met 1,5 miljoen inwoners. De 5e stad van Iran. Bekend om zijn schrijvers, dichters en rozen. Eigenlijk is er te weinig tijd morgen om alles te zien in Shiraz.
We zijn om half 7 in het hotel. Het valt een beetje tegen na het mooie hotel in Yazd. Om half 8 gaan we naar een restaurant om te eten. Het is een raar gebouw. Lijkt versailles wel. Maar het eten is goed. Wel weer even gedoe met afrekenen. Ze willen het liefst 1 rekening maar sat willen wij niet. Uiteindelijk komt het goed.
In het hotel is geen koffie te krijgen dus allemaal vroeg naar de kamer. Ik was nog wat ondergoed en schrijf nog even alles op van vandaag. Dan lekker slapen.
Morgen worden we door Mohsen afgezet bij Masjed-e Nasir-al-Molk. Daar moet de vroeg in de ochtend zijn voor de mooiste foto's. Dus we vertrekken om 8 uur. En dan kijken wat we nog kunnen zien in die ene dag.
