Sanandaj - Kashan
Door: Monique
Blijf op de hoogte en volg Monique
13 September 2015 | Iran, Sanandaj
Dag 9
Vanmorgen om 6 uur op. We hebben een hele lange busdag. We gaan naar Kashan en stoppen in Qom.
Na ongeveer 3 uur rijden stoppen we bij een parkje. Daar zitten allemaal Iraanse families op een kleed te picknicken. Sommige hebben een koepeltentje waar ze dan even schaduw zoeken. Maar we hebben de tentjes ook bij vertrek uit sanandaj gezien. Toen zagen we mensen die in een tentje hadden geslapen.
Ziet er gezellig uit al die mensen op een kleedje. Wij drinken ook weer koffie met een koekje. Ook zijn er nog de chocolaatjes die Carla van die Iraanse mevrouw had gekregen. Even lekker de benen strekken en voor de chauffeur een momentje om te rusten.
Daarna door naar Chave. Een grote stad waar we sandwiches kunnen kopen. Een stuk stokbrood met sla, tomaat en kip. En een flinke klodder mayo. Ik kan maar een kwaet op. Helaas moeten we wel in de auto eten.
En dan weer verder. Want we moeten op tijd in Qom zijn. Daar staat dan iemand op ons te wachten. Helaas rijdt Mohsen de chauffeur verkeerd. Daardoor rijden we zeker een uur om. Wel jammer en Mohsen baald behoorlijk. Uiteindelijk na de politiecontrole die nog moest komen we bij ingang 17 van the shrine. Daar wacht een meneer op ons. We mogen niks meenemen dus steken onze telefoon en wat geld in onze broekzak. Want helaas mag de camera niet mee. Er zou wel een explosief in kunnen zitten.
De vrouwen moeten door een tijd waar we een bloemetjeskleed, de chador, krijgen. Er mag geen plukje haar uit komen. Heel lastig. En dan moet je dat met een hand vasthouden. We krijgen wel wat hulp met aankleden. Maar het valt niet mee zo'n polyester tent om je heen.
Onder begeleiding lopen we de eerste ruimte in. Prachtig met allemaal tegeltjes. We zien allemaal Iraanse vrouwen in een zwarte chador. Ook zien we mannen die een lijk dragen. Ze spreken den soort gebed en lopen een rondje. We zien zelfs merrere lijken. Met eenhand probeer ik foto's te maken met mijn telefoon. Maar het is behoorlijk behelpen. Ik voel me net een invalide. Je kan bijna niks. Er loopt ook nog een vrouw mee die de chador goed doet zodra er iets mis gaat. Gelukkig hebben de mannen wel hun handen vrij. En die kunnnen wel foto's maken met hun telefoon. Alles is prachtih maar we hebben het ook heel erg warm. Ongelooflijk. Dus na een half uur hebben we het wel gehad.
Buiten mag de chador af maar het hoofddoekje blijft. Ik koop,nog wat koekjes die speciaal uit Qom komen. En drink een pineapple juice in een stalletje. Lekker! Zeker nu we het zo warm hebben gekregen.
We komen om ongeveer half 7 aan in ons hotel. Prachtig en mooie kamer. We eten in het restaurant. Dit keer maar eens geen kebab maar een kip schnitzel met frietjes. Is in ieder geval niet zo droog. Na een lekkere kop koffie voor een nederlandse prijs. Er zit ook een man die alsmaar met mensen op de foto moet. Ik ga vragen of hij bereoemd is. Het blijkt een beroemde Iraanse regiseur director te zijn. Hij komt ook nog even met ons praten. Grappig.
Daarna naar de kamer. De laundryservice is hier erg duur. Dus toch maar wat ondergoed wassen in bad. Hoop,dat het wel droogt.
Het is bijna middenacht. Tijd om te gaan sapen. Morgen om 9.30 naar het centrum voor alle bezienswaardigheden.
Vanmorgen om 6 uur op. We hebben een hele lange busdag. We gaan naar Kashan en stoppen in Qom.
Na ongeveer 3 uur rijden stoppen we bij een parkje. Daar zitten allemaal Iraanse families op een kleed te picknicken. Sommige hebben een koepeltentje waar ze dan even schaduw zoeken. Maar we hebben de tentjes ook bij vertrek uit sanandaj gezien. Toen zagen we mensen die in een tentje hadden geslapen.
Ziet er gezellig uit al die mensen op een kleedje. Wij drinken ook weer koffie met een koekje. Ook zijn er nog de chocolaatjes die Carla van die Iraanse mevrouw had gekregen. Even lekker de benen strekken en voor de chauffeur een momentje om te rusten.
Daarna door naar Chave. Een grote stad waar we sandwiches kunnen kopen. Een stuk stokbrood met sla, tomaat en kip. En een flinke klodder mayo. Ik kan maar een kwaet op. Helaas moeten we wel in de auto eten.
En dan weer verder. Want we moeten op tijd in Qom zijn. Daar staat dan iemand op ons te wachten. Helaas rijdt Mohsen de chauffeur verkeerd. Daardoor rijden we zeker een uur om. Wel jammer en Mohsen baald behoorlijk. Uiteindelijk na de politiecontrole die nog moest komen we bij ingang 17 van the shrine. Daar wacht een meneer op ons. We mogen niks meenemen dus steken onze telefoon en wat geld in onze broekzak. Want helaas mag de camera niet mee. Er zou wel een explosief in kunnen zitten.
De vrouwen moeten door een tijd waar we een bloemetjeskleed, de chador, krijgen. Er mag geen plukje haar uit komen. Heel lastig. En dan moet je dat met een hand vasthouden. We krijgen wel wat hulp met aankleden. Maar het valt niet mee zo'n polyester tent om je heen.
Onder begeleiding lopen we de eerste ruimte in. Prachtig met allemaal tegeltjes. We zien allemaal Iraanse vrouwen in een zwarte chador. Ook zien we mannen die een lijk dragen. Ze spreken den soort gebed en lopen een rondje. We zien zelfs merrere lijken. Met eenhand probeer ik foto's te maken met mijn telefoon. Maar het is behoorlijk behelpen. Ik voel me net een invalide. Je kan bijna niks. Er loopt ook nog een vrouw mee die de chador goed doet zodra er iets mis gaat. Gelukkig hebben de mannen wel hun handen vrij. En die kunnnen wel foto's maken met hun telefoon. Alles is prachtih maar we hebben het ook heel erg warm. Ongelooflijk. Dus na een half uur hebben we het wel gehad.
Buiten mag de chador af maar het hoofddoekje blijft. Ik koop,nog wat koekjes die speciaal uit Qom komen. En drink een pineapple juice in een stalletje. Lekker! Zeker nu we het zo warm hebben gekregen.
We komen om ongeveer half 7 aan in ons hotel. Prachtig en mooie kamer. We eten in het restaurant. Dit keer maar eens geen kebab maar een kip schnitzel met frietjes. Is in ieder geval niet zo droog. Na een lekkere kop koffie voor een nederlandse prijs. Er zit ook een man die alsmaar met mensen op de foto moet. Ik ga vragen of hij bereoemd is. Het blijkt een beroemde Iraanse regiseur director te zijn. Hij komt ook nog even met ons praten. Grappig.
Daarna naar de kamer. De laundryservice is hier erg duur. Dus toch maar wat ondergoed wassen in bad. Hoop,dat het wel droogt.
Het is bijna middenacht. Tijd om te gaan sapen. Morgen om 9.30 naar het centrum voor alle bezienswaardigheden.
