Samarkand
Blijf op de hoogte en volg Monique
24 September 2013 | Oezbekistan, Samarkand
Vandaag om 7.15 op want om 8.30 vertrekken we met een gids naar het centrum. De gids hebben we een hele dag en we laten afhangen van hoe leuk het is of we een hele dag mee gaan.
We vertrekken eerst naar de Gur i Amir. Die hebben we gisteren ook al van buiten gezien. Binnen ook weer prachtig mooi. En daar zien we ook een aantal tombes waaronder die van Amir Timor. Het is een bijna zwarte tombe. Het blijkt echter heel groen jade te zijn. Er zijn ook veel lokalen die deze tombe bezoeken. Het lijkt wel alsof ze hier ook bidden. Gedurende de reis is opgevallen dat er veel moskeeën en madrassen (scholen) zijn. Maar de Oezbeken zijn toch niet heel erg gelovig. Heel anders dan ik tot nu toe in Islamitische landen heb gezien. Weinig vrouwen met hoofddoekjes. Ook zie je bij de moskeeën ook niet de wasplaatsen waar ze zich eerst wassen voordat ze de moskee in gaan. Wel zie je borden met klokken die de tijden van de diensten aangeven. In dit land ook geen geroep door de muezin dat de dienst gaat starten. Het verhaal is dat dat niet mag van de president Karimov.
Het is een goede gids die we hebben. Het is een Rus die volgens zijn zeggen geen Oezbeeks spreekt. Iets wat we toch wel vreemd vinden. Oezbeeks is de officiële taal vastgesteld door Karimov sinds de onafhankelijkheid in 1991. We merken dat veel mensen nog wel Russisch spreken. Maar dat de Rus geen Oezbeeks spreekt is een beetje gek. In ieder geval spreekt hij goed Engels en weet heel veel. Heel anders dan de slechte gids die we hadden in Buchara.
Hierna bezoeken we de Registan. Het plein waar Samarkand zo beroemd om is. Er staan hier 3 gebouwen:
1 - Ulug Beg Madrassa
2 - Tilla Kan Madrassa
3 - Sher Dor Madrassa
De ene is nog mooier dan de andere. Het is erg moeilijk om dit grootse plein op een foto te vangen. We bezoeken ze allemaal. Je merkt dat het hier wel weer toeristischer is. Het geld vliegt onze portemonnee uit aan entreegelden. Het is nog steeds niet duur, maar heel anders dan de andere steden. Ook valt op dat de toeristen allemaal van een wat hogere leeftijd zijn. Zoals ook de verdeling in mijn groep waar ik de jongste ben en de oudste 71. Oh ja, en een reisleider van 32, de benjamin.
De zon komt al weer door en het is zeker zo'n 35 graden. We ploffen dan ook even ergens neer om wat te drinken voordat we door gaan naar het volgende moois.
Het volgende is de Bibi Khanym. Ook weer prachtig. Na al dat moois zijn we wel toe aan een maaltijd. Vlakbij is een art gallery met restaurant. De noodlesoup wordt ons aangeraden. Die blijkt ook erg lekker. De kikkererwten kan ik er makkelijk uit vissen ;-) Ondanks dat ik geen honger had knap ik er erg van op. En natuurlijk eten we weer van het bijzondere Oezbeekse brood. Hier kom ik ook de 2 Duitsers tegen die ik in Buchara gesproken had. Het is een jong stel, dat zie je dus niet vaak, die met taxi, trein, etc door een aantal landen reizen.
Na de lunch lopend naar de Shah-i Zinda. Het is bijna niet te geloven maar het is bijna nog mooier dan de Registan. Het gaat dan ook hard met het foto's maken. Elke keer zie je weer een nieuw iets wat de moeite waard is. Maar helaas ook hier is het niet te vatten in een foto.
Voor de liefhebbers is nu nog het observatorium op het programma. Een groot deel van de groep haakt af en we gaan met 6 nog verder. Het observatorium van Ul ug beg is beroemd. We krijgen van de gids uitleg in het museum en dat is heel interessant. Verder is er weinig te zien. Er is wel een uitzicht over de stad. Maar je ziet niet veel. Het lijkt wel alsof er aldoor allemaal zand in de lucht zit waardoor het heiig lijkt. Het is hier in dit land dan ook bijzonder stoffig.
Omdat het al wat later is laten Ineke en ik ons afzetten door een taxi bij de Registan. Het is niet meer de moeite om terug naar het hotel te gaan want we willen graag de Registan zien als het licht wat minder fel is. We drinken daarom wat bij de Labig'or Chaikhana. Even bijlezen over wat we allemaal gezien hebben.
Daar besluiten we later dan ook weer te gaan eten. Niet heel geweldig. We nemen weer een soep, die smaken hier prima, en wat manti. Dat zijn dumplings gevuld met lamsvlees en uien. Wel erg vet allemaal waardoor ze niet echt goed smaken.
We besluiten om met een taxi terug te gaan. Zodra we het restaurant uit lopen komen we Marja en Johan tegen. We lopen nog even naar de Gur i Amir om die bij avondlicht te zien. De koepel is verlicht. Daarna pakken we een taxi met z'n vieren. Morgen lekker een dag voor onszelf. Ineke en ik hebben al weer een plan klaarliggen om gezellig samen op pad te gaan. Leuk dat we dezelfde dingen leuk vinden.