Tunis - Amsterdam
Door: Monique
Blijf op de hoogte en volg Monique
02 Januari 2011 | Nederland, Amsterdam
dag 11
Vandaag zijn we een hele dag op pad. We beginnen met het Bardo museum in Tunis. Helaas blijkt het museum gerenoveerd te worden. We komen er aan en ook hier staat het vol met bussen vol toeristen.
In het museum vinden we prachtige mozaïeken. De een nog mooier en groter dan de andere. Onvoorstelbaar dat ze dat vroeger allemaal in die grote Romeinse steden hadden. Na rondgelopen te hebben is het ineens niet helemaal duidelijk waar je heen moet lopen. Door de renovatie lopen we soms ruimtes binnen waar niks te zien is en loopt alles weer dood. Op een gegeven moment zie ik ons gids Mohamed lopen en besluit maar achter hem aan te gaan omdat ik denk dat hij de weg weet. Maar Mohamed loopt het gebouw uit. Kennelijk is er niet meer te zien nu dat het museum gerenoveerd wordt.
Buiten zijn nog wat winkeltjes en een koffieshop. De meeste zitten alweer aan de koffie. Ik kijk nog even rond in de winkeltjes. Alles is fixed price en de prijzen liggen hoog. Ik zie een heel leuk vaasje maar vind het te duur. Later heb ik er spijt van dat ik het niet gekocht heb. Maar ja .......
Na het museum rijden we naar Carthago. Ook een stad die onder de Unesco World Heritage valt. Gek genoeg liggen de sites midden tussen allemaal luxe woonhuizen. Dus ipv dat Carthago een groot gebied is zijn het allemaal stukjes met opgravingen midden in villa wijken. Bizar om te zien. En het komt ook minder tot zijn recht.
Tussendoor gaan we weer even shoppen bij de supermarkt, Monoprix, voor onze lunch. Ook vandaag dus brood met een kaasje en een drink yoghurt. En dat tussen de ruïnes van Carthago.
Na Carthago rijden we naar het plaatsje Sidi Bou Said. Een dorpje op een helling. Allemaal witte panden met blauwe ramen en deuren. Volop bougainville en geraniums. Heel leuk om te zien. Ook hier weer volop toeristen omdat het zo goed bereikbaar is vanuit Tunis en de diverse badplaatsen.
We wandelen het dorpje in en vinden het Dar el-Annibi. Een familiehuis uit de 18e eeuw. Beneden met allemaal mooie tegeltjes en een binnenplaats. Boven meer Frans. Een mooie plek om te bezichtigen. Het plaatsje is verder ook erg gezellig. Natuurlijk volop souvenirwinkeltjes. Maar ook galeries met mooie schilderijen en sieraden. Het is jammer als we weer terug naar de bus moeten. Dit plaatsje was eigenlijk ook de eerste echte zonnige warme vakantiedag. Met het echte vakantiesfeertje. Iets wat we in heel Tunesië nog niet echt zijn tegen gekomen.
Gek land Tunesië. Niet echt leuk contact met de bevolking. Je ziet vaak alleen maar mannen. En vaak ook in plaatsen geweest waar niet veel te doen was. Of dat komt doordat we er in de kerstperiode waren ipv in de zomer? Geen idee. Wel lekker 2 weken weg geweest. Ook leuke mensen ontmoet in de groep.
Vanavond uit eten met de hele groep. Het is de laatste avond. We eten in een echt Tunesisch restaurant met locals. Beneden afhaal en boven al la carte. De bekende Tunesische gerechten staan op de kaart. Ik eet mijn laatste briq en kies een mixed gril. Helaas niet echt lekker en wederom met koude friet. Maar wel echt Tunesisch ;-)
In het hotel even wat luieren en lezen op de kamer. Om half 12 de wekker gezet. Sommige van de groep slapen gewoon door. Anderen komen, net als ik, naar de bar om samen de jaarwisseling te vieren. Carla is nog op zoek gegaan naar iets wat op champagne lijkt. Dat is niet gelukt. Maar wel heeft ze sterretjes mee genomen uit Nederland. Er is geen vuurwerk te zien. Maar wij steken sterretjes aan voor de deur van het hotel en hebben veel bekijks. Toch nog gezellig.
dag 12
Vandaag vertrekken we naar de luchthaven. We moeten om 10.30 weg. Mijn wekker is niet afgegaan. Ik slaap lekker en draai af en toe nog eens om. Maar als ik dan op de klok kijk is het ineens kwart voor 10. Wel even schrikken. Gelukkig heb ik mijn tas al gepakt. Dan maar geen ontbijt. Geen warm water dus een koude douche en op naar het vliegveld. Onze chauffeur Mondor is onverwacht weg geroepen en kan ons niet naar de luchthaven brengen. Graag hadden we nog afscheid van hem genomen omdat hij ons toch op een hele goede en veilige manier overal naartoe heeft gebracht.
Op de luchthaven de overgebleven dinars teruggewisseld naar euro's. Het was maar goed dat dat kon. Want ik had nog veel geld over. Wel eindeloos in de rij bij de bank.
Het inchecken ging ook niet helemaal voorspoedig. We kregen geen boardingpass van Frankfurt naar Amsterdam. Wel zou de bagage doorgelabeld worden. Onduidelijk waarom het allemaal niet kon. Eenmaal door de paspoortcontrole nog wat rondgekeken. Alle mensen die dinars hadden bewaard om sigaretten te komen hadden pech. Eenmaal binnen kon je alleen nog maar bij de cofeeshop met dinars betalen. Al het andere moest met euro's. Die zitten nu nog steeds met dinars. Gelukkig wil het GWK die wel hebben.
De vlucht naar Frankfurt ging voorspoedig. Ditmaal wel een maaltijd aan boord. Heel wat anders dan de crackers bij Alitalia.
In Frankfurt bleek bij de transitbalie dat wij helemaal niet bekend waren bij de vlucht die we moesten hebben. Daar stonden we dan met 19 mensen. We werden van het kastje naar de muur gestuurd. Uiteindelijk bleek dat Lufthansa een fout had gemaakt bij het bevestigen van de vlucht. Vandaar ook dat we in Tunis nog geen boardingspasses hadden kunnen krijgen voor het laatste stuk.
Op een gegeven moment hebben ze ons maar op standby gezet. Bij de gate moesten we dan maar verder zien. In eerste instantie moest ik en nog 4 mensen achter blijven in Frankfurt. Ze zouden ons dan proberen over te boeken naar een KLM vlucht of om 21 uur met de volgende Lufthansa vlucht. Echt fijn was dat niet. Maar doordat een andere vlucht de aansluiting niet haalde konden we uiteindelijk toch allemaal mee naar Amsterdam. En....
.... de bagage was er ook.
Van iedereen afscheid genomen. Michiel haalde me op dus dat was heel fijn. Het is fijn om weer thuis te zijn. Lekker 2 weken weg geweest. Maar Tunesië was helaas niet heel bijzonder. Zoals iemand uit de groep zei "ik verwacht elke keer dat het nog moet komen".
Groetjes,
Monique
Vandaag zijn we een hele dag op pad. We beginnen met het Bardo museum in Tunis. Helaas blijkt het museum gerenoveerd te worden. We komen er aan en ook hier staat het vol met bussen vol toeristen.
In het museum vinden we prachtige mozaïeken. De een nog mooier en groter dan de andere. Onvoorstelbaar dat ze dat vroeger allemaal in die grote Romeinse steden hadden. Na rondgelopen te hebben is het ineens niet helemaal duidelijk waar je heen moet lopen. Door de renovatie lopen we soms ruimtes binnen waar niks te zien is en loopt alles weer dood. Op een gegeven moment zie ik ons gids Mohamed lopen en besluit maar achter hem aan te gaan omdat ik denk dat hij de weg weet. Maar Mohamed loopt het gebouw uit. Kennelijk is er niet meer te zien nu dat het museum gerenoveerd wordt.
Buiten zijn nog wat winkeltjes en een koffieshop. De meeste zitten alweer aan de koffie. Ik kijk nog even rond in de winkeltjes. Alles is fixed price en de prijzen liggen hoog. Ik zie een heel leuk vaasje maar vind het te duur. Later heb ik er spijt van dat ik het niet gekocht heb. Maar ja .......
Na het museum rijden we naar Carthago. Ook een stad die onder de Unesco World Heritage valt. Gek genoeg liggen de sites midden tussen allemaal luxe woonhuizen. Dus ipv dat Carthago een groot gebied is zijn het allemaal stukjes met opgravingen midden in villa wijken. Bizar om te zien. En het komt ook minder tot zijn recht.
Tussendoor gaan we weer even shoppen bij de supermarkt, Monoprix, voor onze lunch. Ook vandaag dus brood met een kaasje en een drink yoghurt. En dat tussen de ruïnes van Carthago.
Na Carthago rijden we naar het plaatsje Sidi Bou Said. Een dorpje op een helling. Allemaal witte panden met blauwe ramen en deuren. Volop bougainville en geraniums. Heel leuk om te zien. Ook hier weer volop toeristen omdat het zo goed bereikbaar is vanuit Tunis en de diverse badplaatsen.
We wandelen het dorpje in en vinden het Dar el-Annibi. Een familiehuis uit de 18e eeuw. Beneden met allemaal mooie tegeltjes en een binnenplaats. Boven meer Frans. Een mooie plek om te bezichtigen. Het plaatsje is verder ook erg gezellig. Natuurlijk volop souvenirwinkeltjes. Maar ook galeries met mooie schilderijen en sieraden. Het is jammer als we weer terug naar de bus moeten. Dit plaatsje was eigenlijk ook de eerste echte zonnige warme vakantiedag. Met het echte vakantiesfeertje. Iets wat we in heel Tunesië nog niet echt zijn tegen gekomen.
Gek land Tunesië. Niet echt leuk contact met de bevolking. Je ziet vaak alleen maar mannen. En vaak ook in plaatsen geweest waar niet veel te doen was. Of dat komt doordat we er in de kerstperiode waren ipv in de zomer? Geen idee. Wel lekker 2 weken weg geweest. Ook leuke mensen ontmoet in de groep.
Vanavond uit eten met de hele groep. Het is de laatste avond. We eten in een echt Tunesisch restaurant met locals. Beneden afhaal en boven al la carte. De bekende Tunesische gerechten staan op de kaart. Ik eet mijn laatste briq en kies een mixed gril. Helaas niet echt lekker en wederom met koude friet. Maar wel echt Tunesisch ;-)
In het hotel even wat luieren en lezen op de kamer. Om half 12 de wekker gezet. Sommige van de groep slapen gewoon door. Anderen komen, net als ik, naar de bar om samen de jaarwisseling te vieren. Carla is nog op zoek gegaan naar iets wat op champagne lijkt. Dat is niet gelukt. Maar wel heeft ze sterretjes mee genomen uit Nederland. Er is geen vuurwerk te zien. Maar wij steken sterretjes aan voor de deur van het hotel en hebben veel bekijks. Toch nog gezellig.
dag 12
Vandaag vertrekken we naar de luchthaven. We moeten om 10.30 weg. Mijn wekker is niet afgegaan. Ik slaap lekker en draai af en toe nog eens om. Maar als ik dan op de klok kijk is het ineens kwart voor 10. Wel even schrikken. Gelukkig heb ik mijn tas al gepakt. Dan maar geen ontbijt. Geen warm water dus een koude douche en op naar het vliegveld. Onze chauffeur Mondor is onverwacht weg geroepen en kan ons niet naar de luchthaven brengen. Graag hadden we nog afscheid van hem genomen omdat hij ons toch op een hele goede en veilige manier overal naartoe heeft gebracht.
Op de luchthaven de overgebleven dinars teruggewisseld naar euro's. Het was maar goed dat dat kon. Want ik had nog veel geld over. Wel eindeloos in de rij bij de bank.
Het inchecken ging ook niet helemaal voorspoedig. We kregen geen boardingpass van Frankfurt naar Amsterdam. Wel zou de bagage doorgelabeld worden. Onduidelijk waarom het allemaal niet kon. Eenmaal door de paspoortcontrole nog wat rondgekeken. Alle mensen die dinars hadden bewaard om sigaretten te komen hadden pech. Eenmaal binnen kon je alleen nog maar bij de cofeeshop met dinars betalen. Al het andere moest met euro's. Die zitten nu nog steeds met dinars. Gelukkig wil het GWK die wel hebben.
De vlucht naar Frankfurt ging voorspoedig. Ditmaal wel een maaltijd aan boord. Heel wat anders dan de crackers bij Alitalia.
In Frankfurt bleek bij de transitbalie dat wij helemaal niet bekend waren bij de vlucht die we moesten hebben. Daar stonden we dan met 19 mensen. We werden van het kastje naar de muur gestuurd. Uiteindelijk bleek dat Lufthansa een fout had gemaakt bij het bevestigen van de vlucht. Vandaar ook dat we in Tunis nog geen boardingspasses hadden kunnen krijgen voor het laatste stuk.
Op een gegeven moment hebben ze ons maar op standby gezet. Bij de gate moesten we dan maar verder zien. In eerste instantie moest ik en nog 4 mensen achter blijven in Frankfurt. Ze zouden ons dan proberen over te boeken naar een KLM vlucht of om 21 uur met de volgende Lufthansa vlucht. Echt fijn was dat niet. Maar doordat een andere vlucht de aansluiting niet haalde konden we uiteindelijk toch allemaal mee naar Amsterdam. En....
.... de bagage was er ook.
Van iedereen afscheid genomen. Michiel haalde me op dus dat was heel fijn. Het is fijn om weer thuis te zijn. Lekker 2 weken weg geweest. Maar Tunesië was helaas niet heel bijzonder. Zoals iemand uit de groep zei "ik verwacht elke keer dat het nog moet komen".
Groetjes,
Monique
