Terug in Amman
Door: Monique
Blijf op de hoogte en volg Monique
23 Oktober 2006 | Jordanië, Amman
dag 14
Onze laatste dag van de vakantie. Opgestaan in de Wadi Rum. Heerlijk stil. Na een goede nachtrust een ontbijtje. De laatste keer plat brood met smeerkaas en een ei. Omdat niemand een kamelenrit wilde maken konden we lekker rustig onbijten. Daarna terug naar Amman. Dit maal niet via de Kings Highway maar via de Desert Road.
Rond half 1 weer in Amman. Lekker, want we kunnen nu nog even Amman in. Daar hebben we nog niet veel van gezien. Wel even douchen en schone kleren aan. Daar is in de Wadi Rum niks van gekomen. Ik heb nog lekker kunnen douchen. Echter toen Feikje onder de douche ging bleken we geen koud water te hebben. Ik had daar nog niks van gemerkt omdat het toch altijd een hele tijd duurt voordat het water warm is. Feikje verbrande zowat haar voeten. Voordat we op pad gingen dus met de receptie afgepsroken dat ze zouden zorgen dat het goed zou komen met het water of dat we een andere kamer zouden krijgen. Het bleek een probleem bij meer mensen van de groep te zijn.
Allereerst lopend naar de supermarkt. Ik wilde graag een soort baklava meenemen (in blik). Helaas hadden ze dat niet. Toen in de taxi gestapt richting de King Hoessein moskee. Die ligt Down Town. Daar blijkt het nog wel gezellig te zijn. Onze taxi kwam in een opstopping terecht maar gelukkig was er vanuit het raam voldoende te zien. De moskee mochten we niet in. Maar het was leuk om naar binnen te kijken. Daar zaten of lagen allemaal mannen op kleden. Sommige gewoon slapend en andere met de koran.
Vlakbij de moskee was een markt. Volop groenten en fruit. En ook allemaal kraampjes met chocolade. Dus ipv baklava voor het lab nu maar Jordaanse chocolaatjes gekocht. Nog voordat ik kon informeren hoe duur het was werd ik al weer geholpen door iemand. Ook hier zijn de mensen erg vriendelijk en behulpzaam. Onderweg kwamen we ook nog een internetcafe tegen. Dus daar heb ik toen ook nog wat aan mijn dagboek kunnen werken. Omdat we 's nachts om 12 uur al gewekt worden voor ons vertrek naar de luchthaven wilde Feikje en ik gewoon even snel ergens eten. We hebben ons toen maar weer met een taxi naar de McDonalds laten brengen. Zo aan het einde van de middag is het anders moeilijk om iets te vinden om te eten. Het meeste is dicht omdat iedereen onderweg is naar huis. Ze mogen na zonsondergang eindelijk weer eten.
Onze taxichauffeur wist niet zo goed waar de McDonalds was. Hij had gelukkig een prijs met ons afgesproken omdat hij geen meter had. Het maakte dus niet uit dat we zowat heel Amman hebben gezien. Onderweg ging hij meerdere malen informeren waar hij heen moest. Uiteindelijk is het wel gelukt.
Bij de Mac lekker gegeten. Het was een pas geopende filiaal en zag er echt prachtig uit. Er waren bijna geen klanten in de zak. Ondertussen waren ze druk aan het bakken om grote voorraden aan te leggen. Helemaal snappen deden we het niet. Maar dat werd al snel duidelijk. De zon was nog niet onder en er kwamen al volop mensen binnen die keurig gingen wachten. Toen hij dan eindelijk onder was barste het los. Druk druk druk. En het was ook niet te geloven wat mensen allemaal naar binnen werken. Het was gewoon erg leuk om te zien.Met een volle maag op zoek gegaan naar een taxi. Dat lukte gelukkig vrij snel. We waren ook weer snel in het hotel. Want rond etenstijd zijn de straten bijna uitgestorven.In het hotel verzekerde men ons dat het waterprobleem was opgelost. Eenmaal boven bleek dat natuurlijk niet zo te zijn. Na een half uur bij de receptie te hebben staan wachten uiteindelijk een andere kamer gekregen. De man van receptie was gewapend met een schroevendraaier, waar hij niks mee kon, zogenaamd het probleem gaan oplossen. Lukte natuurlijk niet. Uiteindelijk kunnen douchen, inpakken en nog 3 uurtjes kunnen slapen. En om 1 uur richting de Queen Alia luchthaven vertrokken. Na uitgebreide bagagecheck kunnen inchecken. Nog wat laatste dinars uitgegeven in de taxfree shop.
groetjes,
Monique
Onze laatste dag van de vakantie. Opgestaan in de Wadi Rum. Heerlijk stil. Na een goede nachtrust een ontbijtje. De laatste keer plat brood met smeerkaas en een ei. Omdat niemand een kamelenrit wilde maken konden we lekker rustig onbijten. Daarna terug naar Amman. Dit maal niet via de Kings Highway maar via de Desert Road.
Rond half 1 weer in Amman. Lekker, want we kunnen nu nog even Amman in. Daar hebben we nog niet veel van gezien. Wel even douchen en schone kleren aan. Daar is in de Wadi Rum niks van gekomen. Ik heb nog lekker kunnen douchen. Echter toen Feikje onder de douche ging bleken we geen koud water te hebben. Ik had daar nog niks van gemerkt omdat het toch altijd een hele tijd duurt voordat het water warm is. Feikje verbrande zowat haar voeten. Voordat we op pad gingen dus met de receptie afgepsroken dat ze zouden zorgen dat het goed zou komen met het water of dat we een andere kamer zouden krijgen. Het bleek een probleem bij meer mensen van de groep te zijn.
Allereerst lopend naar de supermarkt. Ik wilde graag een soort baklava meenemen (in blik). Helaas hadden ze dat niet. Toen in de taxi gestapt richting de King Hoessein moskee. Die ligt Down Town. Daar blijkt het nog wel gezellig te zijn. Onze taxi kwam in een opstopping terecht maar gelukkig was er vanuit het raam voldoende te zien. De moskee mochten we niet in. Maar het was leuk om naar binnen te kijken. Daar zaten of lagen allemaal mannen op kleden. Sommige gewoon slapend en andere met de koran.
Vlakbij de moskee was een markt. Volop groenten en fruit. En ook allemaal kraampjes met chocolade. Dus ipv baklava voor het lab nu maar Jordaanse chocolaatjes gekocht. Nog voordat ik kon informeren hoe duur het was werd ik al weer geholpen door iemand. Ook hier zijn de mensen erg vriendelijk en behulpzaam. Onderweg kwamen we ook nog een internetcafe tegen. Dus daar heb ik toen ook nog wat aan mijn dagboek kunnen werken. Omdat we 's nachts om 12 uur al gewekt worden voor ons vertrek naar de luchthaven wilde Feikje en ik gewoon even snel ergens eten. We hebben ons toen maar weer met een taxi naar de McDonalds laten brengen. Zo aan het einde van de middag is het anders moeilijk om iets te vinden om te eten. Het meeste is dicht omdat iedereen onderweg is naar huis. Ze mogen na zonsondergang eindelijk weer eten.
Onze taxichauffeur wist niet zo goed waar de McDonalds was. Hij had gelukkig een prijs met ons afgesproken omdat hij geen meter had. Het maakte dus niet uit dat we zowat heel Amman hebben gezien. Onderweg ging hij meerdere malen informeren waar hij heen moest. Uiteindelijk is het wel gelukt.
Bij de Mac lekker gegeten. Het was een pas geopende filiaal en zag er echt prachtig uit. Er waren bijna geen klanten in de zak. Ondertussen waren ze druk aan het bakken om grote voorraden aan te leggen. Helemaal snappen deden we het niet. Maar dat werd al snel duidelijk. De zon was nog niet onder en er kwamen al volop mensen binnen die keurig gingen wachten. Toen hij dan eindelijk onder was barste het los. Druk druk druk. En het was ook niet te geloven wat mensen allemaal naar binnen werken. Het was gewoon erg leuk om te zien.Met een volle maag op zoek gegaan naar een taxi. Dat lukte gelukkig vrij snel. We waren ook weer snel in het hotel. Want rond etenstijd zijn de straten bijna uitgestorven.In het hotel verzekerde men ons dat het waterprobleem was opgelost. Eenmaal boven bleek dat natuurlijk niet zo te zijn. Na een half uur bij de receptie te hebben staan wachten uiteindelijk een andere kamer gekregen. De man van receptie was gewapend met een schroevendraaier, waar hij niks mee kon, zogenaamd het probleem gaan oplossen. Lukte natuurlijk niet. Uiteindelijk kunnen douchen, inpakken en nog 3 uurtjes kunnen slapen. En om 1 uur richting de Queen Alia luchthaven vertrokken. Na uitgebreide bagagecheck kunnen inchecken. Nog wat laatste dinars uitgegeven in de taxfree shop.
groetjes,
Monique
