Op pad op Lombok
Door: Monique
Blijf op de hoogte en volg Monique
03 Oktober 2009 | Nederland, Amsterdam
Dag 26
Vandaag gaan we op pad om toch nog wat van het eiland Lombok te zien. In eerste instantie zouden we met z'n zessen gaan. Maar omdat de anderen Senggigi inmiddels ook wel hebben gezien besluiten er nog wat mee te gaan. Uiteindelijk zijn we met een groepje van 11 en vertrekken we met een busje.
We beginnen met het pottenbakkersdorpje Peteluan. Helaas is het inmiddels een beetje gaan regenen. We zien 1 pottenbakkers-winkel. En daar zijn een paar mensen aan het werk. Jammergenoeg niet veel zien. We zien wel dat ze de gebakken potten bewerken met rieten randen. Dat ziet er wel leuk uit. Maar het lukt ze niet om ons wat te verkopen.
Daarna naar het weefdorpje Sukarara. Daar worden we door een vrouwlijke gids opgevangen. Ze is een van de weefsters en spreekt goed engels. Ze neemt ons mee het dorpje in en laat ons zien hoe de mensen wonen. En natuurlijk hoe de vrouwen van het dorp weven. Voordat een vrouw kan weven mag ze niet trouwen. Alle vrouwen kunnen dus weven. We zien ook dat de ijscoman langs komt. Een brommer met een koelbox en een melodietje wat ook wij herkennen als de ijscoman. Grappig, is dus universeel. De kinderen krijgen wat geld en mogen een ijsje kopen. Leuk om te zien.
In de winkel bij het dorpje, want die is er natuurlijk ook, zien we prachtig werk liggen. Mooie sarongs, tafelkleden en lopers. Maar ja, wat moet je er allemaal mee. Ik zwicht voor een geborduurt hoedje. Wat gemaakt is door de mannen van het dorp. Anderen kopen mooie sarongs. Ze doen goede zaken. Gelukkig was het ook even droog, waardoor alles er een stuk leuker uitziet.
Het laatste dorp wat we bezoeken is Rambitan. Daar is een Sasakdorp. Oorspronkelijke bewoners van Lombok met speciale hyperboolvormige huizen. We sjouwen daar door de modder. Indrukwekkend dat deze mensen zo kunnen leven. En dat valt nog meer op doordat het een grote modderpoel is. We zien ook wat oudere Sasakvrouwen. Die kauwen op betelnoot. Dat mengen ze met een bladsoort, kalk en eventueel nog wat anders. Het is heel bitter en ze krijgen er helemaal rode tanden van. Niet echt heel charmant om te zien. Ze proberen met tabak het een beetje schoon te poetsen, maar dat lukt niet echt.
We rijden door naar Kuta (op Lombok) om te luchen. Het is harder gaan regenen. Dus Kuta wat een mooie kustplaats is, ziet er troosteloos uit. Jammer. Maar het eten is prima. Het tochtje naar een ander kustplaatsje laten we maar voor wat het is. De bedoeling was om daar te gaan zwemmen. Maar door de regen slaan we dat over.
Terug richting Senggigi, in de buurt van Mataran, komen we in de buurt van de Lingsar tempel. Het is een tempel voor Moslims, Hindoes en Sasak. Best bijzonder en mooi. De gids geeft een uitgebreide uitleg. En we zien ook nog een ceremonie. Ook is hier de heilige paling te zien. Die kunnen ze mbv een gekookt ei proberen te lokken zodat die een soort goot in zwemt. Te gek voor woorden. Maar we hebben heel veel geluk. We zien na 3 gekookte eieren de baby heilige paling zwemmen. De gids is helemaal lyrisch. De Duitsers die ochtend hadden heel veel pech gehad. Onze dag kon niet meer stuk.
Gelukkig hebben we de tempel droog gezien. En we kunnen voldaan terug naar Senggigi.
's Avonds eten we met de hele groep. Het is de laatste avond. Het is gezellig en er wordt nog een groepsfoto gemaakt. Morgen is het om half 7 vertrekken dus wij gaan vroeg naar bed. De tas moet ook nog ingepakt.
Monique
Vandaag gaan we op pad om toch nog wat van het eiland Lombok te zien. In eerste instantie zouden we met z'n zessen gaan. Maar omdat de anderen Senggigi inmiddels ook wel hebben gezien besluiten er nog wat mee te gaan. Uiteindelijk zijn we met een groepje van 11 en vertrekken we met een busje.
We beginnen met het pottenbakkersdorpje Peteluan. Helaas is het inmiddels een beetje gaan regenen. We zien 1 pottenbakkers-winkel. En daar zijn een paar mensen aan het werk. Jammergenoeg niet veel zien. We zien wel dat ze de gebakken potten bewerken met rieten randen. Dat ziet er wel leuk uit. Maar het lukt ze niet om ons wat te verkopen.
Daarna naar het weefdorpje Sukarara. Daar worden we door een vrouwlijke gids opgevangen. Ze is een van de weefsters en spreekt goed engels. Ze neemt ons mee het dorpje in en laat ons zien hoe de mensen wonen. En natuurlijk hoe de vrouwen van het dorp weven. Voordat een vrouw kan weven mag ze niet trouwen. Alle vrouwen kunnen dus weven. We zien ook dat de ijscoman langs komt. Een brommer met een koelbox en een melodietje wat ook wij herkennen als de ijscoman. Grappig, is dus universeel. De kinderen krijgen wat geld en mogen een ijsje kopen. Leuk om te zien.
In de winkel bij het dorpje, want die is er natuurlijk ook, zien we prachtig werk liggen. Mooie sarongs, tafelkleden en lopers. Maar ja, wat moet je er allemaal mee. Ik zwicht voor een geborduurt hoedje. Wat gemaakt is door de mannen van het dorp. Anderen kopen mooie sarongs. Ze doen goede zaken. Gelukkig was het ook even droog, waardoor alles er een stuk leuker uitziet.
Het laatste dorp wat we bezoeken is Rambitan. Daar is een Sasakdorp. Oorspronkelijke bewoners van Lombok met speciale hyperboolvormige huizen. We sjouwen daar door de modder. Indrukwekkend dat deze mensen zo kunnen leven. En dat valt nog meer op doordat het een grote modderpoel is. We zien ook wat oudere Sasakvrouwen. Die kauwen op betelnoot. Dat mengen ze met een bladsoort, kalk en eventueel nog wat anders. Het is heel bitter en ze krijgen er helemaal rode tanden van. Niet echt heel charmant om te zien. Ze proberen met tabak het een beetje schoon te poetsen, maar dat lukt niet echt.
We rijden door naar Kuta (op Lombok) om te luchen. Het is harder gaan regenen. Dus Kuta wat een mooie kustplaats is, ziet er troosteloos uit. Jammer. Maar het eten is prima. Het tochtje naar een ander kustplaatsje laten we maar voor wat het is. De bedoeling was om daar te gaan zwemmen. Maar door de regen slaan we dat over.
Terug richting Senggigi, in de buurt van Mataran, komen we in de buurt van de Lingsar tempel. Het is een tempel voor Moslims, Hindoes en Sasak. Best bijzonder en mooi. De gids geeft een uitgebreide uitleg. En we zien ook nog een ceremonie. Ook is hier de heilige paling te zien. Die kunnen ze mbv een gekookt ei proberen te lokken zodat die een soort goot in zwemt. Te gek voor woorden. Maar we hebben heel veel geluk. We zien na 3 gekookte eieren de baby heilige paling zwemmen. De gids is helemaal lyrisch. De Duitsers die ochtend hadden heel veel pech gehad. Onze dag kon niet meer stuk.
Gelukkig hebben we de tempel droog gezien. En we kunnen voldaan terug naar Senggigi.
's Avonds eten we met de hele groep. Het is de laatste avond. Het is gezellig en er wordt nog een groepsfoto gemaakt. Morgen is het om half 7 vertrekken dus wij gaan vroeg naar bed. De tas moet ook nog ingepakt.
Monique
