Senggigi

Dag 25
Vandaag is bijna iedereen op pad om te snorkelen bij de Gili eilandjes. Ik ga alleen op pad. Ik loop naar het het pleintje van Senggigi, dat is maar heel klein, om te internetten. Het blijkt net geopend te zijn en internet is gratis. Ook niet verkeerd. Al is het niet duur om te internetten. De snelheid hangt altijd een beetje af van de plek in Indonesie. Maar in Senggigi gaat het redelijk goed.
Daarna loop ik richting het strand. Onderweg wordt ik de hele tijd aangesproken door mannen op brommertjes. Ze beginnen altijd met: "How are you?" en eindigen met "Do you need transport? Can I organise a trip for you?". Het is soms wat lastig om ze kwijt te raken. Loop "The semple life" op zijn rug. Dat moet dan volgens mij toch echt The simple life zijn. Maar ja, hij vindt het mooi.
Als ik door loop kom ik op een stuk bij een hotel. Hier staan onder de boven allemaal ligbedjes. Dat ziet er wel aantrekkelijk uit. Als ik vraag of ik een bedje kan huren is dat OK. En ik krijg er voor 30000 roepia (2.10 euro) een grote handdoek bij. Op alle andere stukken lig je in de zon en die brand behoorlijk. Ik vermaak me prima. Het is erg rustig. Verkopers mogen niet te dichtbij komen en staan op afstand hun waren aan te prijzen. Wel een geestig gezicht. Allemaal mannetjes die sarons ophouden. De zee is ook lekker koel en ik lig lekker te lezen. Op een gegeven moment komt er een vrouw met vers fruit. Ik koop een ananas en die maakt ze helemaal schoon en snijd ze door midden. Aan de bladeren kan je die helften vasthouden en het zijn net lollies. Heerlijk zijn ze. Het sap druipt over mijn handen.
Om kwart voor 3 is het wel weer goed geweest. Ik voel dat ik ondanks de schaduw toch een beetje rood geworden ben. Dus ik loop verder het strand over richting het hotel. Omdat het grootste deel van het strand aan de hotels grenst is het nog makkelijk een plek te vinden waar ik het strand af kan. Dus toch nog wel een stukje lopen want niet heel makkelijk gaat met die verstuikte enkel.
Eenmaal in het hotel ben ik best moe. Ik zie nog wat mensen van de groep bij het zwembad zitten en besluit daar ook maar in te duiken om af te koelen. Heerlijk.
Op een gegeven moment verschijnen de mensen van het snorkelen. Ze zijn door en door nat. Geen gezicht. Ze zijn met heel slecht weer terug komen varen vanaf de Gili eilandjes. Grote golven en er moest constant gehoost worden omdat de boot vol water liep. Sommige waren ook heel bang. Maar gelukkig zijn ze veilig maar doorweekt weer terug. Ook zij duiken maar snel het zwembad in.
's Avonds eten Feikje, Nina en ik bij het steakhouse naast het hotel. Ik hoopte op garnalen van de gril. Maar helaas die hadden ze niet. Maar toch goed gegeten. Nina en ik besluiten nog een drankje te gaan drinken bij het Cafe Papaya. Feikje is met het snorkelen vreselijk verbrand op de billen en benen. Die voelt zich niet zo lekker en gaat op bed liggen.
In het Cafe Papaya drinken we wat. Ilse en Peter sluiten ook bij ons aan. Op een gegeven moment is er ook life muziek. Erg gezellig! Maar om half 10 gaat ook bij ons het licht uit. Dus gaan we maar ons mandje opzoeken. Morgen gaan we op pad en wordt het een drukke dag.

Groetjes,
Monique