Lovina Beach
Door: Monique
Blijf op de hoogte en volg Monique
27 September 2009 | Indonesië, Ubud
Vandaag een vrije dag in Lovina Beach. Lovina beach is een verzameling plaatsjes aan de noordkant van Bali. Het is er warmer dan aan de zuidkant. Dus als we aan het ontbijt zitten om 8.30 is het al behoorlijk warm.
Na het ontbijt gaan we even naar het postkantoor. Dat ligt 500 meter rechts van het hotel. En we mopperen dat het zo ver weg is door de warmte. Ze hebben een stoep langs de kant van de weg gemaakt om te lopen. Wel handig, maar helaas gaat die bij elke oprit omhoog en omlaag. En dat is toch zeker 2x zo hoog als de stoep in Nederland. Ongelooflijk met die kleine mensjes hier. Bij het postkantoor is het plan plan (=langzaam). Maar ja, dat moet dan ook met de hitte. We kopen postzegels want vandaag moeten echt de kaarten op de bus. Anders zijn we zeker eerder terug in Nederland dan de kaarten.
We lopen weer richting het hotel en verder richting het stadje. Onderweg zien we nog een mooie tempel langs de kant van de weg. Bali heeft per dorp minstens 4 tempels (allemaal voor wat anders. Verder hebben de huizen allemaal altaartjes. Dus er is veel te zien. We worden ingehaald door Richard (de reisleider) die altijd veel te hard loopt en dat ontkent. Hij verteld dat hij gaat informeren naar vliegtickets van Lombok terug naar Bali. We moeten namelijk anders 5 uur varen met de boot. Aansluitend 2 uur met de bus, meer dan 2 uur naar Kuala Lumpur vliegen en dan nog 12 uur door naar Amsterdam. Hij was dan ook wat verbaasd dat Djoser niet vloog. Toen het een paar dagen geleden ter sprake kwam hebben Feikje, Nina en ik meteen gezegd dat we graag willen vliegen. Wij lopen ondertussen door naar het internetcafe verderop om het reisverslag bij te werken.
Als we lekker zitten te internetten komt Richard binnen met de mededeling dat er op 2 oktober nog 4 plaatsen zijn in het vliegtuig naar Denpassar. We rennen bijna het internetkantoor uit roepend dat we nog terug komen. Onderweg realiseer ik me dat we niet eens betaald hadden. Dat meisje in het internetcafe moet raar gekeken hebben.
Bij het reisburo boeken we de vlucht naar Denpassar van 8 uur in de ochtend. Het idee is om dan in Kuta (ligt tegen Denpassar aan) een hotelkamer te boeken voor overdag. Dan kunnen we nog even naar het strand of zwembad. Daarna opfrissen voor de lange vlucht naar huis. Helemaal blij lopen we terug naar het internet cafe.
Het meisje daar vindt het heel normaal dat we terug komen. Heeft zich helemaal niet gerealiseerd dat we niet betaal hadden. Geestig.
We maken onze verslagen af en lopen dan weer terug naar het hotel. Het is al bijna luchtijd. In het hotel glippen we het restaurant binnen voordat er twee grote bussen vol mensen aanschuiven. Gelukkig gaan die buffet eten en gaat het eten vrij snel. Wat ook dat is vaak plan plan.
Na de lunch even bijkomen bij de airco op de kamer en naar het zwembad. Daar zijn 4 mannen van een wat discutabele komaf die een hele dag daar hangen. En vooral veel over vrouwen praten. Er is ook een veel te dikke meneer met een string die een hele dag in het zwembad aan de bar hangt. Die zijn vel moet er af vallen aan het eind van de dag. En maar bier drinken. Gelukkig komen er al snel ook andere mensen van de groep aan het zwembad liggen. We zwemmen, schrijven onze kaarten, kletsen en luieren wat onder een parasol. Heerlijk! Na al die dagen reizen is dit wel erg lekker.
's Avonds besluiten we niet mee te doen met de BBQ met dansvoorstelling op het strand. Even niet weer met de heel groep. Ik eet lekker spaghetti. Weer eens wat anders dan bijna elke lunch en diner nasi en bami. Na het eten lopen we naar het strnd om toch ook even naar de dansvoorstelling Legong te kijken. Het zijn jonge meisjes die heer sierlijk dansen. Hun vingers en tenen bewegen kanten op die wij niet kunnen.
Daarna na bed. We kijken even naar BVN (Nederlandse televisie) en zien De wereld draait door. Dus ook wij zijn nu op de hoogte van de financiele situatie van Marco Borsato ;-)
Selamat Jalan.
Monique
-
27 September 2009 - 06:14
Mama:
je spreekt al aardig buiten de deur